Reacties (7)
Reactie van Kees van de Wiel
Beste Ruben,
Je zet daar een aantal eerlijke vragen op een rijtje, waarin we als we eerlijk zijn moeten erkennen dat we ze allemaal wel zo nu en dan herkennen.
Toch zegt Gods Woord dat we zijn geroepen om vrij te zijn, vrij van schuldgevoel en tekort schieten. God wil immers dat we als zijn kinderen volledig tot ons recht komen.
Daarom heeft Hij ons ook Zijn Geest gegeven, om ons te maken tot Zijn kinderen levend in vrijheid en in een diepe intimiteit met Hem. Dat bepaalt wie we zijn, het geeft onze identiteit die plaats die Hij voor ons heeft bedoeld. En zo zullen we op de plaats waar Hij ons stelt tot vervulling komen.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees
dinsdag, 27 mei 2008 - 18:40
Reactie van Hans
Hé Ruben,
leuk dat je het eens over deze termen hebt!
Want daar waar onzekerheid bij jou een bijsmaak heeft (ik neem aan - gezien je forumulering - in negatieve zin) heeft zekerheid dat op dezelfde manier bij mij ;).
Dat klinkt gek misschien, maar ik doel daarmee op mensen die star vasthouden aan hun eigen 'zekerheden', die voor hen vaststaan als een waarheid waaraan je niet kunt tornen. In religies schuilt dat gevaar ook mi.
Het overtuigd zijn van iets vind ik wel mooi verwoord, maar ook daarin schuilt enige twijfel. Was men vroeger ook niet ervan overtuigd dat het onweer te maken had met het slechte humeur van de Goden? :)
Je kunt er ook stellig van overtuigd zijn dat je iets ergens hebt neergelegd, terwijl het er troch niet ligt ;).
Overtuigd zijn is sterker dan geloven, maar biedt geen totale zekerheid.
En gelukkig maar ;).
In vrede, Hans!
dinsdag, 27 mei 2008 - 20:45
Reactie van Ruben
Hoi Kees,
Mooi wat je zegt. Je haalt aan dat God ons zijn Geest heeft gegeven. Dat is m.i. écht de enige bron om écht geloof (overtuiging) over God's bestaan en betrokkenheid te ontvangen, diep in je hart..
Hoi Hans,
Leuk dat je meedenkt! Ik denk dat je gedachte over de negatieve kant van ‘overtuiging’ voor velen herkenbaar is. Sterker nog, ik denk voor iedereen. Het probleem zit 'em er op die momenten echter niet in dat iemand van een bepaald standpunt overtuigd is, maar in het feit dat deze overtuiging anders is dan de onze en evt. een bedreiging voor ons vormt. Van het gevaar waar je over spreekt is dus sprake bij elke opvatting die niet strookt met de eigen visie.
Je zegt: ‘Overtuigd zijn is sterker dan geloven, maar biedt geen totale zekerheid.’
De strekking van mijn stukje is: ‘Overtuigd zijn is hetzelfde als geloven, en biedt totale zekerheid.’ Het heeft niets met levensovertuiging (wát je gelooft) te maken, maar simpelweg met het feit dat geloven ‘overtuigd zijn van’ betekent! Overtuiging geeft je zekerheid. Of je overtuiging klopt en of je zekerheid terecht is, is een tweede..
Ik hoop dat ik het (deel 1 van mijn stukje) wat duidelijker heb gemaakt.
Deel 2 is de toepassing van deze wetenschap/dit besef op een dilemma binnen de christelijke overtuiging waar ik, en vele andere christenen tegenaan lopen.
Waar ben jij van overtuigd (ook wel 'levensovertuiging')? Ben benieuwd!
Ook in liefde,
Ruben
dinsdag, 27 mei 2008 - 23:30
Reactie van Hans
"Overtuiging geeft je zekerheid. Of je overtuiging klopt en of je zekerheid terecht is, is een tweede.."
Mooi dat je die aanvulling erbij zet, en daarmee erkent dat de zekerheid vanuit je overtuiging best een valse zekerheid zou kunnen zijn :).
Een kort antwoord op mijn levensovertuiging zal niet echt lukken ;). Over ons ontstaan, ons doel en ons eventuele vervolg na het leven heb ik geen eenduidige visie.
Voor mij klinkt een verklaring vanuit de evolutie - waar geen enkele overgang bewezen is - net zo ongeloofweaardig als de Bijbelse levensvisie - waarvoor evenmin harde bewijzen te vinden zijn -.
Waar ik wel van overtuigd ben is dat er positieve en negatieve energie bestaat, die bepalend is voor het verloop van dingen. Lastig om hier uit te leggen, omdat het nogal vaag klinkt denk ik...
Waar ik zéker in geloof, is 'medemenselijkheid'. Mocht er eventueel ergens een God op ons wachten, dan ben ik er van overtuigd dat dát de graadmeter zal zijn voor een eventueel vervolg.
Slaap lekker! ;)
Hans.
vrijdag, 30 mei 2008 - 23:39
Reactie van Lucien
Beste Ruben,
Het onderwerp zag ik toen ik op de site keek en ik was verbaasd. Dit was precies het onderwerp waar ik een paar weken geleden ook tegenaan was gelopen. Ik heb toen ook een tekst geschreven, die hiermee te maken had:
Onmetelijke kracht
Stel: je moet twee dingen doen: van de steiger in de boot springen en een kilometershoge berg beklimmen. Bij het een zal je zeggen: “Ja, makkelijk.” Bij het ander zal je zeggen: “Nee, moeilijk.”
Zijn deze twee handelingen nou zo verschillend?
Wat als je nou die boot moet inspringen? De boot ligt iets minder dan een meter af van de steiger. Jij zegt: “Ja, makkelijk.” Als ik nou op je inspeel, ik ga bijvoorbeeld roepen: “Lukt je niet, dat ding ligt een meter van de kant!” en je gaat twijfelen en twijfelen. Je zou je voet niet verzetten, zolang als je bleef twijfelen.
Wat als je nou voor die berg zou staan? Jij stond te rillen van de kou en jij wilde eigenlijk weg. Jij zet je ijsbijl in het ijs, klimt omhoog en denkt: “mmm… makkelijk!” maar naarmate jij hoger komt, hoe kouder het wordt en jij begint te twijfelen. Je hand rilt, niet meer van kou maar van de angst. En jij zou vallen.
Het wordt een harde smak, waarvan jij maanden moet genezen. Na die maanden keer je terug voor die berg. Ik sta er dan bij en zeg: “Je mag het opnieuw proberen, maar nu zal ik je helpen. Twijfel niet! Ik zie je op de top.”
Dagen zou ik dan op je wachten, totdat jij dan zou komen. Ik zeg dan niets. Jij vraagt: “Maar, hoe heb ik dat gedaan?”
Ik antwoord: “Jij hebt je verstand niet laten leiden door de omgeving. Je geloof heeft je door het “onmogelijke” gebracht.”
Jij zegt: “Oké, ik geef toe. Dit achtte ik onmogelijk, maar het was wel degelijk mogelijk. Maar er zijn wel degelijk dingen onmogelijk?”
“Alles in de wereld is een product van ons geloof en ongeloof. Zou je een seconde kunnen leven, zonder te geloven dat die seconde je al gegeven is? Het is bijzonder fijn om te weten dat dit talent je gegeven is, want als je niets zou geloven, zou je ook niets hebben.”
Ik bedacht me later: dit 'geloven dat je leeft' is je al standaard gegeven. Eigenlijk best raar... de christelijke visie, waarin ik geloof, is dat je door geloven eigenlijk de werkelijkheid kan veranderen. Precies de dingen die Petrus en Jezus deden, mensen genezen, mensen uit de dood opwekken... vraag maar een wetenschapper of dat kan en hij zegt: nee! Wij weten dat als we daar ECHT van overtuigd zijn, dat wij dat ook kunnen.
De vragen die jij stelde in het oorspronkelijke stukje, heb ik mezelf ook vaak gesteld. Ik geloof dat de liefde dan nog sterker moet worden om die angst te doorbreken. Ik vind het zelf alleen lastig om die liefde te vinden en te zien. Net als jij vraag ik de Geest om hulp. Bovendien, toen Petrus uit de boot stapte, zakte hij ook eerst door het water heen. Het is ook een kwestie van ervaring.
Houdoei
donderdag, 4 september 2008 - 18:04
Reactie van Ruben
Hoi Lucien,
Leuk dat je reageert. Ik had ondertussen geen reactie meer verwacht. Gelukkig attendeerde één van de gebedsbroeders me op je reactie.
Goed dat je je overdenking met ons deelt. Boeiend hoe je de dingen omschrijft. Ook leuk dat je het zo illustreert in een verhaaltje. Het is ook mijn ervaring dat er veel meer mogelijk is dan we in eerste instantie vaak denken.
Je conclusie van het verhaal lijkt te zijn: “Alles in de wereld is een product van ons geloof en ongeloof.” Het voorbeeld wat je vervolgens noemt snap ik niet helemaal. Je zegt: “Zou je een seconde kunnen leven, zonder te geloven dat die seconde je al gegeven is?” Je stelt de vraag op zo’n manier dat jouw antwoord ‘nee’ lijkt te zijn. Maar dat kan toch wel?
Ben benieuwd hoe je het bedoeld.
Cool dat je inziet dat je liefde nodig hebt. Ik kom er ook steeds meer achter dat dat de kern van dit alles is. Het vervult ons hart, het zuivert onze motieven, het geeft ons de juiste focus en het maakt sluitende theorieën overbodig.. Heerlijk!
En, inderdaad, we mogen ‘ervaring opdoen’. Het mooie aan God’s liefde voor mij vind ik dat ik niet gelijk perfect hoef te zijn. Sterker nog, dat ik gewoon mezelf mag zijn.
Groetjes,
Ruben
dinsdag, 16 september 2008 - 17:42
Reactie van Lucien
Hoi Ruben,
mijn antwoord op die ene vraag was geen nee. Je leeft iedere seconde, omdat je gelooft dat je zal leven. In mijn stukje bedoelde ik, dat God die gave om te geloven dat je leeft, aan ieder mens 'standaard' heeft gegeven. Net als het geloof om te lopen en te spreken. Maar als je dat geloof niet zou hebben, zou je het allemaal niet kunnen.
Dat bedoelde ik.
Ik hoop dat je dit begrijpt, ik geef toe: ik kan niet zo heel geweldig dingen uitleggen. Ik heb echter het idee dat wij elkaar heel goed begrijpen.
Houdoei, Ruben
maandag, 22 september 2008 - 20:46
Tags: 
Tell-a-friend
