Gebedsbroeders

Zoals Rob gisteren schreef werden we vandaag afgezet door de eigenaresse van het kasteel bij een perfecte spot om te liften. Ongeveer vijftien minuten later werden we al opgepikt door een zakenman in een golf plus, die aanbood om ons naar een tankstation te brengen even verderop. Niet veel later toen we waren aangekomen bij het tankstation kregen we vrij vlot een lift van een vrachtwagenchauffeur die ons bracht naar een dorpje vlak achter Neuenberg.

We stonden in dat dorpje bij een drukke weg en toen we na ruim twee uur wachten nog steeds geen lift hadden gekregen besloten we om over te gaan op plan B. Het was intussen vreselijk warm. We stonden bij een paar stoplichten en de zon scheen vreselijk fel. Rob stond met de helft van zijn lichaam achter een verkeersbord om zich zelf nog een beetje te kunnen beschermen tegen de brandende zon. Plan B was het grotere stadje Neuenberg in te gaan, om daar vervolgens maar te hopen op een andere mogelijkheid om een lift te krijgen...

Ongeveer tien minuten later kregen we een lift van een zakenman die op weg was naar zijn werk. Hij bracht ons naar Neuenberg. Toen hij hoorde dat we eigenlijk naar Kroatië gingen en naar de snelweg moesten besloot hij even langs zijn werk te gaan ( lees vijf minuutjes) om vervolgens ons een lift te geven naar de snelweg. Hij zette ons af bij een tankstation waar onze kans op een lift veel groter was. YEAH
Toen we daar werden afgezet, kregen we vrijwel direct een lift naar een plaats achter München. De lift kregen we aangeboden van twee Duitse jongemannen die geen woord Engels spraken maar die wel in een mooie Ford focus reden. Zij brachten ons naar een groot tankstation. Toen we daar kwamen kregen we al vrij snel een lift aangeboden van een knappe Duitse vrouw in een groene volkswagen polo. Zij bracht ons naar Salzburg, waar ze woonde. We hadden een goed gesprek met haar, en omdat ze goed Engels sprak was het wat gemakkelijker om te communiceren.

Toen we vroegen of ze nog een slaapplaats voor ons wist, wist ze ons te vertellen dat er een camping was in Salzburg. Ze wist alleen niet hoe die heette, maar ze stelde voor om naar haar huis toe te rijden, zodat ze het even voor ons kon opzoeken op het Internet. Terwijl zij het werk deed, zaten wij in de tuin te genieten van een glas water. Even later kwam ze weer bij ons en vertelden ze ons dat ze gebeld had met de camping en dat nog voldoende plek was. Vervolgens liepen we naar de keuken en pakte ze de kaart erbij. Intussen bood ze ons nog een sapje aan. Ze stelde voor om ons wel even te brengen naar de camping. Wow, zij was echt de engel van de dag!

Eenmaal aangekomen op de camping, hadden we een lekker rustig plekje opgezocht en daar onze tent opgezet. We hadden geen kookstelletje dus we besloten te vragen of we een vuur mochten maken. Na goedkeuring van de eigenaar van de camping kookten we primitief aan drie stokken en een touw ons water in een pannetje. Stokbrood met een lekker soepje om vervolgens heerlijk gevuld te gaan slapen. En zo eindigde onze tweede dag.