Iedere christen heeft de verantwoordelijkheid om het evangelie uit te leggen aan zijn niet-christelijke vrienden.
Als je iets kwijt wilt over deze stelling dan kan dit bij 'Stelling week 50'
Gastblogger

Zondag,
8 juni 2008

Gastblogger

We zijn aardig, vriendelijk, betrouwbaar, gul en vergevingsgezind... Tenminste, dat zouden we wel moeten zijn volgens de bijbel...   Echter, menig christen lukt het niet deze eigenschappen eigen te maken. En dat komt niet alleen door  de 'verleidingen van de wereld'. Te vaak staan wij onszelf in de weg.. Het ontbreekt ons aan moed...

 

“..en uit angst besloot ik uw talent te begraven; alstublieft, hier hebt u het terug.” matt. 25: 25

Angst, twijfel, onzekerheid, schuldgevoel... Het maakt de christen bang en passief. Teveel overwinningen worden de tegenstander toebedeeld; te vaak faalt de christen door gebrek aan moed en vertrouwen.. En dat is zo jammer, want het kan zo mooi zijn.

“"Wie zijn de helden, wat is een heldendaad? Zijn alle helden uitgestorven of lopen ze gewoon op straat?" The Scene

Vroeger dachten de Romeinen dat we, de christenen, kannibalen waren... Omdat we het brood (het lichaam) en de wijn (het bloed) drinken. “Rare jongens die Romeinen.” Er was echter een Romein die het volgende opmerkte: "Zij hebben elkaar lief. Zij laten nooit na weduwen te helpen. Als ze iets hebben, geven ze vrijelijk aan de man, die niets heeft; als ze een vreemdeling zien, nemen ze hem op in hun huis, en zijn gelukkig als was hij een echte broeder van hen".

Die Romein had helden gezien, echte helden... Niet van die lauwe 'gristenen' die vandaag de dag nog moeite hebben met het openlijk bidden voor hun eten. De Romein kende deze christenen niet, maar wel hun eigenschappen. Hij zag mensen die om elkaar gaven..ondanks de vervolging die lange tijd heeft aangehouden. Helden die niet bang waren voor de hoon en spot van hun omgeving, zelfs niet voor de dood. Helden die uit kwamen voor hun geloof en ernaar leefden. Helden die meer waarde hechtten aan hun medemens dan aan persoonlijk gewin. Het was God die deze mensen inspireerde. En die Romein zag dat..

We laten ons te vaak ontmoedigen door het stemmetje in ons hoofd dat ons twijfel, schuld, onzekerheid en angst aanpraat. In een wereld als deze hebben wij als christen niets te winnen, laat staan te verliezen. Er zijn ons helden voorgegaan die wereldwijd bekend waren om hun geloof en moed, die wisten te breken met hun angsten. Voorbeelden zijn Billy Graham, Martin Luther King, moeder Theresa en nog vele anderen. Ook het kind in het midden-oosten dat door haar getuigenis haar leven moest afleggen. Het zijn helden, die geïnspireerd zijn door dezelfde God die wij hebben. Hun drive? Augustinus zei het mooi: “Geloof is aannemen wat we niet zien, en de beloning voor geloof is zien wat wij aannemen.”

“Wat valt hier nog aan toe te voegen? De tijd ontbreekt me om te vertellen over Gideon en Barak, Simson en Jefta, David en Samuel, en over de profeten, die door hun geloof koninkrijken overwonnen, gerechtigheid lieten gelden, en kregen wat hun beloofd was; die leeuwen de muil toeklemden, aan vuur de laaiende kracht ontnamen en ontkwamen aan de houw van het zwaard; die hun zwakheid krachtig overwonnen, in de oorlog machtige helden werden en vijandelijke legers op de vlucht joegen.” Heb 11: 32 – 34

Wees een held. Op school, werk of waar dan ook. Wees moedig.. Reken af met angsten, maar getuig in vol vertrouwen en geloof. Weet dat je dezelfde vader hebt als al die helden die je zijn voorgegaan..

Mijn naam is Reint Bergman, 25 jaar en woonachtig in Zwolle.

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'verlangen':

Reacties (6)

Reactie van Trust

Hoi Reint,

Je hebt behoorlijk je 'oordeel' klaar over christenen/gristenen. Ik mis alleen je persoonlijke inbreng en standpunt hierin. Ben jij wel die christelijke held??? Schaar jij jezelf onder die ghristenen???

zondag, 8 juni 2008 - 10:59
Reactie van Hans

Ik vind dat Reint hier wel een goed punt heeft.
Verkondigen zou ook niet het 'laten horen' moeten zijn, maar eerst en vooral het 'laten merken' naar mijn idee!

Wat betreft 'meer waarde hechten aan je medemens dan aan persoonlijk gewin.' kan ik met de beste wil nauwelijks de ware Christen onderscheiden van de niet-Christen (voor wat dat qua medemenselijkheid, betrouwbaarheid, vergevingsgezindheid e.d. zou moeten betekenen).

De hedendaagse Christen met een kookeiland en een Audi uit de A-selectie, die zijn geloof moet uiten door met het psalmboek naar het kerkgebouw te wandelen kan ik daarom nauwelijks serieus nemen ;).

Fijne maandag gewenst verder,
Hans!

maandag, 9 juni 2008 - 11:56
Reactie van Reint

Negatief? Ja. Ik schreef dit stukje een tijdje geleden en op dat moment had ik het inderdaad gehad met de lauwheid van mijzelf (in de eerste plaats) en die van mijn mede-christen.

Menig christen durft niet meer te bidden voor zijn eten, heeft een eigenaardig selectiebeleid wbt zijn zendingsgebied of wordt gehinderd door zijn of haar eigen onzekerheid welke totaal is gebaseerd op de verwachting van de wereld. Zo vaak worden wij gehinderd door barrieres die wij zelf opwerpen.

Nu kunnen we ervoor kiezen om deze lijdensweg in te gaan, af en toe onszelf bemoedigend toe laten spreken of zelfs voor ons laten bidden...maar, we kunnen ook zeggen: welke barrieres er ook worden opgeworpen worden, ze zullen niet van mij afkomstig zijn. Want ik leef in de vrijheid die ik heb verkregen door Jezus Christus. Dan....dan is het mogelijk om een held te zijn en te blijven.

Ook voor mij..

maandag, 9 juni 2008 - 14:45
Reactie van Reint

Hans...daar sla je de plank raak en de spijker op z'n kop! ;) Weetje wat het grappige is? Wanneer wij meer geven, zullen wij meer ontvangen. Het is de enige vicieuze cirkel die ik ken die positief uitvalt ;) Tevens knalt deze houding volledig in tegen de individualistische natuur van de mens, van onszelf. Maar het laat zien dat wij onze hoop mogen vestigen op onze maker...ons afhankelijk mogen weten, want wij vermogen alles in Hem!

Wanneer wij op jonge leeftijd al inzien dat wij onze hoop niet moeten vestigen op geld, zekerheid, mensen en alles wat tijdelijk, vergankelijk of teleurstellend is...maar ons (echt) afhankelijk ervaren van de genade en liefde van onze Vader, zal onze tijd hier op aarde de vrijheid (dus niet gebonden aan..) kennen die nodig is om volledig (!) tot uiting te komen en Gods liefde aan een ieder, op elke plek en op elk moment te presenteren en te genieten van alles wat God ons geeft!

Wanneer wij God volgen en alles wat wij doen Hem de eer geven, zullen we niet alleen het respect van God ontvangen, maar ook van onze niet christelijke medemens die ons serieus neemt omdat wij echt zijn.

Dat geloof ik, want ook zij zijn op zoek naar puurheid en eerlijkheid. De wereld snakt ernaar zichzelf te mogen zijn.

God is rechtvaardig, consistent, behulpvaardig, wijs, kundig en liefdevol... Laten we proberen om zijn identiteit zoveel mogelijk te weerspiegelen..

Laten we de wereld in onze daden en oprechtheid zien dat wij ook maar mensen zijn, maar dat God God is en een alles-voorzienende Vader wil zijn voor iedereen.

dinsdag, 10 juni 2008 - 23:45
Reactie van Ron Oortwijn

Goed stuk. Voor alle broeders en zusters bemoedigend.
Een oppeppende audio compilatie is te vinden op:
Senior pastor Carter Conlon - Stand up!
Daar spreekt senior pastor Carter Conlon, van de kerk van David Wilkerson in New York.

vrijdag, 13 juni 2008 - 16:23
Reactie van Victor Dupon

Mooi stukkie Reint.

Ik kan uit je stukje opmerken dat je er goed over na hebt gedacht.
Af en toe merk ik ook dat ik mijn vurigheid kwijt ben, zoals ik die vroeger had. En jij weet hoe ik was ;) Impulsief, vurig, en enthousiast over onze Vader.'

Ik durf niet snel meer te vertellen wat Jezus heeft gedaan, mits ik een tijdje met de persoon omga. Reden: Ik ben bang dat wanneer ik het rechtstreeks doen en het woord Jezus noem, zij dit associeren met de kerken van tegenwoordig en hun geschiedenis. Iets waar ik niet trots op ben.

Wat is dan de juiste houding die een christen moet aannemen? Wat is 'tactisch'? In de Bijbel staan inderdaad veel gedrags codes in o.a. in één v/d brieven van Petrus die ik erg mooi vind. Puur omdat het zo praktisch is. Iets waar je wat aan hebt.

Vraagje: waarom bid je voor het eten? Ik had een tijdje ontdekt dat het een gewoonte werd, dus ben ik ermee gestopt.

Gr. Victor

vrijdag, 5 december 2008 - 21:33