Als christen hoor je iedere zondag naar de kerk te gaan
Als je op deze stelling wilt reageren dan kan dit bij de post 'Stelling week 29/30' Voel je vrij om dat te doen...
Mark Boerman

Woensdag,
1 augustus 2007

Mark Boerman

Ik had laatst een toffe avond met een vriend van mij. We waren lekker aan het poolen en kwamen met ons gesprek bij deze site terecht. Hij stelde mij de vraag of ik soms niet te open ben over de dingen die ik vertel in mijn post. Ik vertelde dat het elke keer weer moeilijk was om de overweging te maken wat wel en niet te schrijven in mijn post.

We hadden het over onderwerpen die op de site stonden en kwamen bij een centraal punt uit.
De grote hamvraag: Geven jullie soms niet een te zware lading aan de onderwerpen?
De post bijvoorbeeld over ‘hypocriet christen’ is recht door zee en geeft geen tussenweg.
Je zegt a maar je doet b, dan ben je een hypocriet christen!

We hadden het even over zonden en strijdpunten. Ja natuurlijk heb ik ook strijdpunten!
Maar welke lading geven we vaak aan zonden? Natuurlijk altijd een negatieve.
Als het goed is probeer je namelijk een zo goed mogelijk leven te leiden als christen. En natuurlijk doe je zo af en doe dingen fout, maar dat komt omdat je een mens bent.

Maar wat is het effect van als je je zonden een TE negatieve lading geeft? Juist ja, het gaat een keer verkeerd en je voelt je dan enorm schuldig. Je komt thuis en bent te laat voor het eten en vertelt dat dit kwam doordat je de ketting van de fiets van een kind erop hebt gelegd.
Shit! Je had je voorgenomen om geen zonden te doen en dan toch gaat het fout!
Je voelt je slecht en hebt voor de rest van de avond een slecht humeur!

God verlangt dat je je best doet, maar verlangt hij er ook naar dat jij je rot voelt nadat je een zonde hebt gedaan?
Je hebt een zonde begaan en brengt het bij God en doet het de volgende keer vrolijk weer opnieuw, is dat Gods wil? Nee dat is het andere uiterste!

Maar waar zit de juiste balans? Dat hoor ik graag van jullie! Waar zit jouw grens?

Ga met God, dan gaat het je goed
Mark

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'leven':

Reacties (5)

Reactie van Jenny

ik lees deze site nu al een paar keer...best interessant! Ga zo door :) maar tsja...waar ligt de balans...is dat niet met alles zo? Dat je de balans moet zoeken zeg maar...de balans tussen dicht bij God leven en je ook niet afsluiten voor de buitenwereld, de balans tussen op God vertrouwen en uitstappen in geloof en ga zo maar door. Je kunt denk ik geen concrete balans benoemen. Wel merk ik dat de Heilige Geest me ook echt duidelijk maakt als ik echt verkeerd bezig ben. Dan sta ik daar ook bij stil en leg ik dit voor aan God, maar bij andere 'kleinere' dingen dan ga ik soms wel sneller verder omdat ik hierin niet wil blijven hangen zeg maar. Haha, ik hoop dat het een beetje duidelijk is.

Groetjes, Jenny

woensdag, 1 augustus 2007 - 00:01
Reactie van Rudy Kinds

Hoi Mark,

De balans slaat al door op het moment dat je je voorneemt geen zonden te doen. Hoe verschrikkelijk is het dan als er onverhoopt toch iets mis gaat? De eigenlijke vraag zou mijns inziens moeten zijn: tegen wie zondig je nu werkelijk op zo'n moment, tegen God of slechts tegen je eigen voornemen?

Daarom zeg ik: neem je zonden zoals ze zich voordoen. Leer van je zonden onder andere in het sacrament van boete en verzoening en probeer situaties waarin zonden zich ooit voorgedaan hebben in de toekomst te herkennen zodat je je handelswijze gelijk kunt bijstellen. Op z'n minst verlicht je de zondendruk op jou als persoon, want wat is Gods vergeving in de absolutie waard als je jezelf blijft bezwaren met de gedane zonde?

Groetjes,
Rudy Kinds

woensdag, 1 augustus 2007 - 00:02
Reactie van Mark

Hey Rudy Kinds

Bedankt wederom voor je reactie op deze post! Ik vind dat je een juiste toevoeging doet op mijn post met het zeggen dat je je moet beseffen tegen wie je eigenlijk zondigt. Maar de vraag blijft natuurlijk of wij wel kunnen beseffen tegen wie we zondigen? en houd deze vraag jou daadwerkelijk af van het zondigen?

Groeten, Mark

woensdag, 1 augustus 2007 - 00:03
Reactie van Rudy Kinds

Hoi Mark,

Natuurlijk kan het besef ontstaan tegen wie we zondigen. Daar is echter wel een stuk contemplatie voor nodig. In de stilte van je hart zal het duidelijk worden waar een en ander vandaan komt. Ter verduidleijking voeg ik een gelijkenis toe:

Wanneer wordt er gezondigd in de volgende situaties:
1) je doet een poging de ware schat te vinden maar je vindt het niet terwijl je je dat wel voorgenomen hebt
2) je onderneemt geen poging de ware schat te vinden

Groetjes,
Rudy Kinds

woensdag, 1 augustus 2007 - 00:04
Reactie van Henry

Het is niet de bedoeling dat je je schuldig blijft voelen over een bepaalde zonde (en al helemaal niet als je er vergeving om gevraagd hebt). Hier wil de boze namelijk listig gebruik van maken, door jou telkens op die zonde te wijzen en je wijs te maken dat je geen kind van God bent. Daar wordt je onzeker van en ga je jezelf beschuldigen van alles en nog wat. Op die manier raak je steeds verder bij God vandaan, en dat is hoe de satan het liefst heeft. Er staat geschreven: Er is geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. (Rom 8:1) Wij zijn aangenomen door Hem, wij zijn heiligen die af en toe zondigen. (want we blijven idd mensen) Dus breng alles bij God, en mochten er gedachten in je opkomen die je beschuldigen zeg dan deze tekst hard op: Er is geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. En op grond van die woorden zeg ik dat die gedachten een leugen zijn.

@ Rudy / Mark
Wanneer zondig je? Een mens heeft elke dag te maken met verleidingen die in zijn gedachten op komen. Deze verleidingen kun je de kop in drukken met Gods waarheid. Als je dat niet doet, en je geeft toe aan de verleiding zondig je. Het besef tegen wie ik zondig is in veel gevallen niet doorslaggevend, en ik denk dat je dan tijdig de verleiding wegdrukt met de gedachte: Dat doe ik niet want dan doe ik God pijn. (of het kan ook een angst zijn om gestraft te worden??) Kijk naar Jezus Christus die verleid werd door de Satan in de woestijn, elke keer gebruikt Jezus Gods woord om zijn leugenachtige woorden de kiem te smoren, en dat is wat wij ook moeten doen.

Je voornemen om geen zonden te doen is op zichzelf al een zondige (dwaze) gedachte. Want je zou Jezus verlossende werk ineens niet meer nodig hebben. Want wij blijven mensen, alleen Jezus Christus was zonde vrij.

Groeten, Henry

woensdag, 1 augustus 2007 - 00:05