Reacties (10)
Reactie van Lucien
Mark, ik zal hierin eerlijk zijn. Zelf denk ik (te vaak voor mezelf) aan een leven zonder God. Maar dan denk ik vrijwel altijd: wat heb ik dan nog? Het mooie is dat ik dan geen antwoord kan bedenken. Wat verlies ik door mijn geloof? En wat win ik? Alles.
Ik moet leren minder te twijfelen aan God.
Besef je wel dat voor veel mensen zo'n citaat van Paulus alleen maar zinnetjes en lettertjes zijn. Het gaat om de bedoeling die erachter zit. Mensen moeten dat voelen, willen ze zo'n citaat begrijpen. Mark, geloof me, als ik zeg dat er maar heel weinig atheisten zijn die met goede argumenten kunnen komen. De mensen horen het wel, begrijpen doen de meeste ook nog wel, maar waarom de transfer altijd afketst dat weet ik niet. Dat blijft voor mij een raadsel.
Alle zegeningen, Mark
vrijdag, 23 januari 2009 - 14:56
Reactie van Pieter
Even een vers getuigenis. Gisteren was ik bij een lezing van VWS (ster- en weervereniging) dat ging over het ontstaan van sterrenstelsels, ik ben al een paar jaar lid van de vereniging en ga er met veel plezier naartoe. Gisteren richtte ik me peciaal op de stem van Gad. Toen het ging over het aantal elementen dat bij de vorming van deze stelsels aanwezig was, zei hij dat ik mocht vragen hoeveel. Voordat de slide kwam met het aantal elementen zei de stem dat het er negen waren. Dus ik zei ´als ik het goed heb zijn het er negen´. Dat bleek ook zo te zijn, later kon ik het zelf op de slide bekijken.
Negen is ook de vrucht van de geest.
Toen we naar huis gingen en ik met de voorzitter van de vereniging en de promovendus in de auto zaten, reden we langs het NB-huis waar ik een aantal jaar heb gewerkt als SPWer, Leger des Heils. Dat probeerde ik ook altijd samen met de Heer te doen, was niet altijd een succes.
Toen we degene die de lezing had gehouden op het station hadden gedropt, vroeg ik de voorzitter of hij me naar huis wilde brengen. Bij het CCcollege had ik het idee dat ik mocht vertellen (kan natuurlijk altijd, maar ik probeer me te laten leiden) dat we daar woensdag leerhuis hadden gehad. Vervolgens vertelde dhr. dat hij wis-, natuur- en sterrenkunde had gestudeerd en jarenlang op dat college als docent had gewerkt.
Gevoelens, ja je kunt je niet altijd top voelen, maar met God is het wel een avontuur. Spreuken 3: 4-6. By the way, ik kom ´s ochtends soms moeilijk uit bed, ondanks dat ik weet dat God erbij is. Avan S gaf de opdracht om te omschrijven wat ik ervoer als Godsbeeld, tijdens leerhuis, gisteren bij stille tijd, terwijl ik me afvroeg of ik met mezelf of de heer zat te praten en had gebeden om openbaring van mijn Godsbeeld, was daar gedurende plusminus drie kwartier een windvlaag, die af en toe sterker en af en toe minder sterk was en overeen kwam met mijn gevoel en gedachten. Nu is mijn vraag, wie kan de elementen opnoemen, er zit in ieder geval ijzer in (Joh 14:13 en niet stiekem opzoeken via internet)
vrijdag, 23 januari 2009 - 16:15
Reactie van Pieter
Voor de gedachteloze, geìnteresseerde, zich vervelende, niet biddende christen (je moet natuurlijk ALTIJD bidden EN altijd danken) is hier nog de website, niet van de VWS, maar van zijn promotieonderzoek, het sluit ook wel leuk aan bij de stelling van de week.
http://www.deplaa.net/science/
by the way- mochten mensen hebben gebeden voor mijn onderzoeksbaan, alvast bedankt, er was vanavond een item op Nl 2, teleac, met daarin oa een hoogleraar medische communicatie en een onderzoeker van het NIVEL, dat was wel bemoedigend
vrijdag, 23 januari 2009 - 21:28
Reactie van Mark W
Lucien: Dat heb ik ook altijd, ik kan God simpelweg niet wegdenken uit mijn leven. Hij is alles... En je weet gewoon dat het leven met Hem veel beter is, ook op de momenten dat je het niet zo voelt.
Minder twijfelen is volgens mij een probleem van iedereen. Wie vertrouwd er nou volledig op God? Maarja, het streven is erg gaaf en misschien kan het wel bereikt worden.
Bijbelteksten spreken niet voor veel mensen, maar het was ook meer bedoelt voor mensen die al langer geloven. Maar het klopt wel, veel mensen hebben niets met bijbelteksten. Mensen voelen dat inderdaad niet.
Mark
zaterdag, 24 januari 2009 - 10:04
Reactie van Mark W
Jo Pieter,
Ik heb geen idee wat de negen elementen zijn. Die situatie met de windvlaag maak ik ook vaak mee. Ik vind dit altijd zo moeilijk te verdedigen, want tuurlijk lijkt het alsof de wind met je gebeden/gedachten/gevoelens mee gaan. Maar toch denk ik ook dat het God is.
Mark
zaterdag, 24 januari 2009 - 17:08
Reactie van Pieter
Vandaag was ik op verjaardag en stelde omdat de stem van de Heer zei ´mag de muziek misschien uit´ deze vraag, tweemaal toe. Toen men dit wilde doen, was de muziek al uit, want de cd was net afgelopen. De cd kende ik niet, had ik gegeven als cadeau en ik was verder in gesprek met anderen. Was een bijzonder moment (dit soort timingsspelletjes heb ik wel vaker: dan doe ik pas iets precies op het moment dat de Heer het zegt, in een internetcafé bv, liet ik precies op het moment dat de de tijd op was mijn muisknop die ik al ingedrukt had los en hoorde toen ´user has logged out´, ik bedoel hiermee dus het actief draaiende programma, internet in dit geval).
Vanmiddag zat ik in de trein en sprak met een oude mevrouw, zij was weduwe. We weten dat God hart heeft voor de weduwen en wezen en ik zocht de Heer. Ik vertelde mijn verhaal van afgelopen donderdag en dat ik over een profetische gave beschik, wat lijkt op het raadplegen van media. Toen had ik het idee dat ik mocht spreken over haar overleden man. We hadden ook al wat grappen gemaakt, omdat mevrouw eerst had gezegd dat we hier op de wereld zijn om elkaar te helpen en ik vervolgens antwoordde ´nietwaar´, met een spatie tussen niet en waar. We spraken eerst nog over andere dingen. Toen zei de Heer ´zeg dat ze niet wil vertellen dat haar man is overleden aan leverkanker´. Toen ik dat zei, keek ze verbaasd en de Heer zei ´fluister dat ze niet wil vertellen dat haar man is overleden aan leverkanker´.
Daarop vertelde ze over het sterfbed van haar man, die idd was overleden aan kanker en plotseling binnen vier weken was overleden. Omdat we ook wat informele dingen hadden besproken, ze kwam op het nippertje op tijd voor de trein bv, vroeg ik nogmaals waar ze naartoe ging (ik had al een paar keer gezegd ´waarheen leidt de weg'). De knipoog was wel te voelen. Ook heb ik nog wat privé dingen verteld en bemoedigde ze me om niet teveel over alles na te denken. Bid dat de Heer een gelegenheid geeft om haar hart definitief aan hem te geven.
zondag, 25 januari 2009 - 17:59
Reactie van Mark W
Hey Pieter,
Je houdt je oren goed open..
Je zei dat de vrouw het had over kanker, was het ook daadwerkelijk leverkanker?
Mark
zondag, 25 januari 2009 - 19:20
Reactie van Pieter
ik maak er maar weer een wat langer verhaal van..
leverkanker, dat heb ik dus niet nagevraagd, had ik op zich wel kunnen doen, ik hield het bij kanker, maar..hoe gek het ook klinkt, ik hou zo´n gesprek van het begin tot het eind met de Heer. Voordat zij kwam zitten (timingspelletje) was ik al in mijn hoofd bezig wanneer mijn tas wegmocht. Precies toen zij aankwam mocht de tas weg, ze kwam van achter mij dus het was echt met de heer zeg maar en ze was verder met twee vriendinnen. Vroeger deed ik dat wel vaker, dat ik echt bad of er iemand naast mij mocht zitten en er een lege plek was, zodat ik dan iets van God kon delen of alleen een gesprek, om lief te hebben. Een tijd lang had ik daar de puf niet voor. Nu heb ik er wel weer plezier in en ook wat meer vertrouwen.
In ieder geval was ik in het gesprek zelf niet eens gericht op het resultaat, omdat ik per zin gericht was op zijn stem. Het was pas achteraf dat ik het me realiseerde. Het was dat de Heer zei ´Toch kanker´, want ik was alweer ergens anders over begonnen, anders was ik er niet eens op teruggekomen. Er is tijdens zo´n gesprek dus een afwisseling tussen mijn eigen gedachten en de stem van God. Die zegt bv, niet doorvragen, vraag waar vandaan, stel een vraag of dergelijke. Thuis gekomen zag ik dat één op de drie kanker heeft (doodsoorzakenstatistieken CBS) dus dat zou zelfs om te gokken nogal riskant zijn. Pas achteraf realiseerde ik me de mogelijke impact van het gesprek.
Het voelt nu wel alsof ik ook een halve blogger ben geworden, maar er zijn geloof ik nog wel meer reacties, die lees ik niet zo vaak.
maandag, 26 januari 2009 - 17:33
Reactie van Pieter
vorige week vond ik dit een beetje een slappe blog, in de zin van ´waar is de spirit´, nu heb ik er wel wat meer mee. Gisteren las ik ook nog iets over dat je van God niet altijd hoeft
donderdag, 29 januari 2009 - 14:54
Reactie van Mark W
Jo Pieter,
Welke spirit miste je in de blog?
Mark
vrijdag, 30 januari 2009 - 23:31
Tags: 
Tell-a-friend
