Afgelopen weekend was voor mij een geweldige ervaring. Samen met vijf goede vrienden heb ik afgelopen weekend een kijkje mogen nemen in het leven in de abdij van Dendermonde. Samen hebben we mogen praten over de Katholieke visie op Jezus, Maria waardoor ik hen beter begrijp. Ik heb genoten van de rust in het klooster, het lekkere eten en de aanwezigheid van toffe vrienden.
Voor en tijdens het weekend in het klooster dacht ik regelmatig aan de volgende tekst: Galaten 2:20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven.
Laatste tijd merk ik dat er meer emoties in mij leven die eigenlijk niet in mijn eigen/vroegere ‘Ik’ zouden voorkomen. Ik begin meer van mensen te houden. Dan heb ik het niet alleen zozeer over mijn vrienden die aanwezig waren in het klooster, maar ook bijvoorbeeld over een paar klasgenoten waarmee ik op school omga die niet geloven. Negatieve gedachten, vooroordelen die ik vroeger misschien nog koesterde over anderen, lijken te verteren door een vuur dat in mij brandt.
Hierbij denkende aan een lied dat ik regelmatig bewust hardop mee zong van Jeremy Camp: ‘ Holy fire burn away, my desire of anything that is not of You’
Zo stond ik laatst bij een schoolvriend en wilde hem graag omhelzen om te laten merken dat ik om hem geef en gelijk daarbij de gedachte hebbende dat God zo veel van hem houd. Om eerlijk te zijn durfde ik hem niet te omhelzen uit schaamte, noch uit te spreken dat ik van hem hield. Zoiets doet niemand bij mij op school, hoewel ik regelmatig mijn christelijke vrienden een omhelzing of ‘hug’ geef als ik hen zie.
Ik heb dat gemerkt dat hoe meer wij dagelijks wandelen met God, hoe meer ruimte wij hem geven in ons hart om te ‘snijden’, ons te vormen, hoe meer we zullen gaan kijken door de ogen van onze Vader. We zullen zijn hart voelen in ons, alsof het ons eigen is. Ook heb ik gemerkt dat het voor mij onmogelijk is om anderen werkelijk lief te hebben als mijzelf, wanneer ik Jezus niet toesta om in mij te mogen werken. Om tegen Hem te zeggen: ‘ Here Jezus, verander mij, vorm mij, haal weg in mijn gedrag/karakter wat niet goed is in Uw ogen.’ We moeten ons overgeven.
Nogmaals: Galaten 2:20 ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij.
Begint God ook in jou te leven?
Groet,
Victor