Jezus Christus heeft aan het kruis, naast al onze zonden ook alle ziektes gedragen.
Wil je graag op deze stelling reageren, maar kan dit niet door alleen een antwoord te geven? Dan kan je een berichtje achterlaten bij de post 'Stelling week 40'
Mark Winkelaar

Zaterdag,
3 mei 2008

Mark Winkelaar

Er wordt vaak gesproken over een relatie met God hebben en de bijbel staat vol met een God van liefde. Maar hoe gaat dat nou in de praktijk en hoe vaak praten christenen over hun eigen tijd met God?  De God-mens relatie wordt vergeleken met een vader zoon-relatie. Jezus heeft die naam van God bekend gemaakt: Vader.  God wil als een vader gezien worden, als je in Jezus gelooft ben je een kind van God. (Gal 3:26)
Hoe ga je met je aardse vader om? Wat vind je leuk om met Hem te doen? Vind je het leuk om uren met hem te praten over diepe onderwerpen? Vind je het leuk om lekker te sporten met hem? Beleef je de relatie met je vader pas echt als hij je knuffelt? Of zit je het liefst naast hem op de bank, tegen hem aan of gewoon naast hem, zonder iets te zeggen? Iedereen beleeft de relatie met zijn aardse vader anders, omdat iedereen anders is, zowel vaders en zoons.
 
Bij God zit het denk ik ook zo, iedereen beleeft zijn relatie met God op een ander manier. Ik ken mensen die hebben de beste tijden met God als ze hardlopen. Anderen als ze de bijbel lezen, weer anderen als ze muziek maken of luisteren.  Sommigen beleven God juist als ze in de natuur lopen. Ikzelf beleef God als ik stil ben en ergens lig of zit met mijn ogen dicht. Als je woorden aan dit gevoel zou geven zou het afdoen aan de beleving. Maar als ik het toch zou moeten beschrijven zou ik zeggen dat het een warm gevoel van binnen is en over je komt als een warm deken. Maar ik denk dat andere mensen het misschien wel weer anders zouden beschrijven.

Ik vind deze momenten heel erg mooi, dit zijn mijn momenten met God waarin Hij zijn liefde laat voelen. Ik zou denk ik niet zonder deze momenten kunnen.
Als een kind een nieuwe omgeving ingaat dan klemt het vaak zich vast aan pappa. Meestal tilt de vader het kind op en omarmt het. Hij zegt: Pappa is hier, je hoeft niet bang te zijn. En na een paar minuten staat het kind weer op beide benen en kan het de hele wereld aan.
Zo beleef ik mijn relatie met God.

Hoe beleven jullie het? Of als je God niet beleeft kun je dat ook zeggen. Ik ken veel mensen die God niet beleven en dat heel graag willen.

Groetjes,

mark winkelaar

 

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'beloften':

Reacties (26)

Reactie van Lucifer

Hallo Mark,

"Jezus heeft die naam van God bekend gemaakt: Vader."

Oh ja? Laat maar zien waar dat als zodanig dan staat.
Dus de naam van 'God' is 'Vader'????
Weet je dat wel heel zeker?

Groet, David

zaterdag, 3 mei 2008 - 09:31
Reactie van Trust

Hoi Mark,

Een mooi stukje! Ik denk inderdaad dat mensen op heel veel verschillende manieren hun relatie met God vormgeven. Ik denk dat sommige mensen dit te weinig beseffen. Stillen tijd is bijvoorbeeld voor sommige een standaard format van bepaalde dingen die je moet doen.
Ik geloof dat het inderdaad voor iedereen de kunst is om die manier te zoeken waarin hij of zij de relatie met God het beste kan vormgeven.

zaterdag, 3 mei 2008 - 10:25
Reactie van A

Ha,

Ik lees al een heel aantal maanden mee op jullie site, alhoewel ik pas voor het eerst reageer. Mooi site, ik lees graag de posts!

Deze post sprak me aan, omdat ik hier zelf ook al een tijdje mee bezig ben. Een relatie met God opbouwen, en écht beleven dat Hij er is. Ik vind het lastig. Ik beleef God ook totaal niet, en daar heb ik 't best wel eens moeilijk mee. Als je dan van anderen hoort dat zij God wel beleven, dan denk ik wel eens: 'Waarom ik niet? Ben ik blind of doof voor God, mis ik wat, zie ik wat over het hoofd, zoek ik 'de beleving' (om het zo maar te zeggen) in de verkeerde dingen?

Maar aan de andere kant: Moet je God beleven/ervaren, om te weten/geloven dat Hij er is, en dat je een relatie met Hem hebt? Nee, ik denk het niet. God zwijgt ook wel eens. Alleen voor een mens is het misschien wél prettig als je God beleeft...
Maar ook dat heeft een keerzijde, God weet dat ik Hem graag 'beleef'...

Ja, zomaar wat gedachten van mij...
Zo zoek ik al een hele tijd, idd zoals Trust schrijft, naar een manier waarop ik mijn relatie met God het beste kan vormgeven...

Mooie post!

zaterdag, 3 mei 2008 - 21:33
Reactie van Jannes

De christengod een god van de liefde ? Nou nee. Jammer dat de bijbel zo slecht wordt gelezen.

Psalm 137 vs 9:

Welgelukzalig zal hij zijn, die uw kinderkens grijpen, en aan de steenrots verpletteren zal.

zaterdag, 3 mei 2008 - 22:09
Reactie van Harold

Naar aanleiding van de reactie van "A"

In je reactie schrijf je dat je God totaal niet beleeft, en dat je het daar moeilijk mee hebt. Omdat je om je heen misschien ziet dat anderen God wel beleven en hier vol passie van kunnen spreken.

Dan krijg je misschien wel het gevoel wat ik ook heel lang heb gehad:

theoretisch weet je wel hoe het allemaal zit, je bent misschien net als ik met de bijbel en kerk groot gebracht, maar in je pubertijd ben je het spoor/contact met God een beetje kwijt geraakt, en eigenlijks heb je dat nooit teruggevonden.

Misschien heb je net als ik belijdenis gedaan van je geloof, puur omdat je niet "tegen" God was, dus ben je "voor" en doe je met je verstand belijdenis, maar het gevoel is er eigenlijk nog niet echt. Ik kan je uit eigen ervaring vertellen: als je niet gaat zoeken naar God, en de deur niet opendoet, dan wil je hele geloofsleven zo maar doodbloeden. Ik stond zelf ook op zo'n punt: het was voor mij een beetje: of alles, of niets, maar niet op een halfbakken manier. Je moet voor jezelf nagaan hoe je het beste gevoed kan worden in je geloof: maak keuze's in je leven. Je kunt kijken of je in je plaatselijke kerk (als je daar lid van bent) nog wel voldoende gevoed wordt in je geloof. Misschien dat je ergens anders beter gevoed wordt en moet je uit een bepaalde sleur komen om je geloofsleven weer een bepaalde "boost" te geven. Je kunt denken aan bijbelstudie cursussen (Alpha cursus oid). Maar bovenal: ga God zoeken (oa in gebed). Want zonder zoeken blijf je altijd het "ik voel niets" gevoel houden.

Suc6

zaterdag, 3 mei 2008 - 23:42
Reactie van A

Ha Harold,

Op een bepaalde manier moet ik zeggen dat ik me wel herken in wat je schrijft. Aan de andere kant herken ik me d’r ook helemaal niet in. Dat klinkt wat vaag, en als je het niet erg vindt hou ik dat ook zo. Mag ik je vragen hoe jij uit ‘jouw geloofs-sleur’ bent gekomen? (Als ik uit jouw verhaal mag opmaken dat jij daarin hebt gezeten..)

maandag, 5 mei 2008 - 20:46
Reactie van Harold

Hoi "A'

Ik ben uit de sleur gekomen omdat ik voor mezelf de balans heb opgemaakt. Ik ging wel naar een kerk, maar dat was meer wat uit sleur. Ik ging er niet heen om God te ontmoeten, maar meer om dat het zo hoorde, misschien wel om je vrienden te ontmoeten, maar ik kreeg er verder niet echt wat van mee.

Op den duur gaat dat aan je knagen, en moet je jezelf een spiegel voor houden.

Ik ben zelf ook kerkelijk gaan zoeken en kwam bij een kerk uit waar ik veel enthousiasme voor God en liefde voor elkaar zag. Dat was ik eigenlijks helemaal niet gewend. Op zo'n manier ervaarde ik wel de werking van de H.G. Zo kwam ik er een beetje achter: ik had altijd wel met mijn verstand geloofd, maar niet met mijn hart/gevoel. Zo is bij mij een beetje het balletje gaan rollen.

maandag, 5 mei 2008 - 23:47
Reactie van Lucifer

Dan nog maar een keer de vraag, daar tot op heden geen antwoord is gegeven.

"Jezus heeft die naam van God bekend gemaakt: Vader."

Oh ja? Laat maar zien waar dat als zodanig dan staat.
Dus de naam van 'God' is 'Vader'????

Groet, David

dinsdag, 6 mei 2008 - 07:50
Reactie van Ruben

Hoi Lucifer,

Is je vraag of we God 'Vader' mogen noemen? In de Evangeliën staan heel wat teksten waarin Jezus God als Vader benoemt. Een hele bekende is dat hij de discipelen leerde om het gebed te beginnen met 'Onze Vader'.

Dit geldt voor elke christen, en niet alleen voor de Joden. Als christen ontvang je de Heilige Geest zodat je God kan aanroepen met 'Abba (= papa), Vader'. Zie Romeinen 8 : 15.

Ik ben benieuwd waarom je het je afvroeg.

Groet,

Ruben

dinsdag, 6 mei 2008 - 14:13
Reactie van Lucifer

Hallo Ruben,

Dat is niet mijn vraag en dat besef je volgens mij dondersgoed! Draai er niet omheen met niet ter zake doende citaten die geen antwoord geven op de vraag.

Mark geeft aan in de vierde regel van boven:
"Jezus heeft die naam van God bekend gemaakt: Vader."

Hiermee inpliceerd Mark dat de naam van god 'vader' zou zijn.
Als jij je zoon een naam geeft, noem je 'm dan 'zoon'?
Ik ben vrij goed op de hoogte van wat waar in de bijbel staat en wil van Mark weten WAAR dat staat in de bijbel waar ik nog geen antwoord op heb gekregen.

Groet, David

dinsdag, 6 mei 2008 - 14:31
Reactie van Ruben

Hoi Lucifer,

Sorry dat had ik je serieus verkeerd begrepen. Vond de vraag ook al niet zo passen bij jou. Vandaar..

Ben benieuwd waarom je die vraag stelt. Zie het doel er niet bij/achter. Leg uit.

Groet,

Ruben

dinsdag, 6 mei 2008 - 17:27
Reactie van Lucifer

Hallo Ruben,

Waarom moet ik met een uitleg komen van mijn vraag?
Laat Mark eerst maar eens met een antwoord komen.

Groet, David

dinsdag, 6 mei 2008 - 18:46
Reactie van Henk-Jan

He jongens,
Ik zit een beetje mee te lezen, maar David, ik snap je vraag ook niet; kun je die eens verduidelijken?

dinsdag, 6 mei 2008 - 21:21
Reactie van Lucifer

Misschien dat Mark de vraag wel begrijpt. Zie nog geen antwoord van hem en al moet ik 'm nog 10.000 keer stellen, wil hier een antwoord op hebben omdat zijn stelling is:
"Jezus heeft die naam van God bekend gemaakt: Vader."

Laat ik dan even iets verduidelijken: het staat als zodanig NERGENS in de bijbel en ik verwacht van zij die pretenderen 'christen' te zijn, de bijbel toch enigzins kennen. Het is een persoonlijke aanname die in zijn verhaal een eigen leven is gaan leiden als zou dat zijn opgetekend.
Hij geeft hier mee aan dat de 'naam' van God VADER zou zijn.
Vandaar dus mijn vraag aan Mark hoe hij hier aan komt.

Groet, David

woensdag, 7 mei 2008 - 09:52
Reactie van Thijs

(Mark is op vakantie, ik denk dat je pas dinsdag een reactie kan verwachten)

donderdag, 8 mei 2008 - 08:13
Reactie van Jarik

Dan neem ik even de vrijmoedigheid op Lucifer te reageren.
Vrijwel het hele nieuwe testament getuigd ervan dat gelovigen God nu Vader mogen noemen.
Eerlijk gezegd vind ik het nogal vreemd dat jij, die zegt zoveel bijbelkennis te hebben, dat niet hebt opgemerkt.
Gezien mijn andere post houd je er niet van als mensen met bijbelcitaten antwoorden. Daarom zal ik je even een korte handleiding geven dit zelf makkelijk uit te zoeken:
ga naar www.biblija.net
klik daar op het tabblad 'woorden opzoeken'
schrijf 'vader' in het desbretreffende vakje.
En vink in de lijst links alleen het nieuwe testament aan (daar gaat het nu immers alleen over).
Dan krijg je een rijkdom aan hits, waar talloze antwoorden op jouw vraag tussen staan.
Succes!!

Groet, Jarik

donderdag, 8 mei 2008 - 08:34
Reactie van Mark winkelaar

HÚ hÚ, daar ben ik dan, ik heb het best druk vandaar dat het zo lang duurde.

Bedankt voor al jullie reacties ik zie dat dit onderwerp best speelt.

Als reactie op A: Niemand kan je vertellen hoe je God moet ontmoeten/voelen/ervaren. Ik dank dat het te maken heeft met overgave en vertrouwen, maar hoe je daar vorm aan geeft is helemaal aan jou. Je kan proberen vormen van andere mensen over te nemen en kijken of het iets voor jou is, deze zoektocht is helemaal van jou ik zou zeggen: duik er in en vindt.

Lucifer: Eindelijk krijg je reactie van mij. Ik vind dat Jarik ook goed gereageerd heeft.

Jezus heeft God's naam bekent gemaakt. Ik zal proberen deze vraag te beantwoorden, maar ik vrees dat ik daarna nog een wedervraag krijg en dat ligt denk ik vooral aan de definitie van 'naam'.

Nooit wordt God in de bijbel Vader genoemd totdat Jezus ermee begon. Jezus noemt Hem altijd Vader, behalve als Hij aan het kruis roept: 'mijn God mijn God waarom hebt U mij verlaten?' En ik noem dat een naam omdat Hij zo wordt aangesproken. Hier kan en mag je het met me oneens zijn.

Punt 2 is dat God heel veel namen krijgt in de bijbel. Je hebt er posters van die helemaal vol staan van zijn namen.

Misschien is de oplossing ook wel door het woord 'naam' te vervangen door het woord titel/nickname/reputatie. Ik dat je in die richting moet denken als je het woord 'naam' niet accepteert.

Ik hoop wat verheldert te hebben. Of dat nou wel of niet zo is ik hoor graag van je,

mark winkelaar

ps: ik ben weg tot en mat maandag dus mijn reactie kan lang duren.

donderdag, 8 mei 2008 - 11:03
Reactie van Lucifer

Hallo Jarik,

Eigenlijk wel super-hypocriet dat IK hier geen links mag plaatsen naar info over MIJN geloof en anderen dat wel mogen over hun geloof. Als het maar christelijk is, maar alles. Anderen moeten niet zeuren!

Vandaar dat ik ook niet in ga op jouw linkverwijzing.

Speel eerst maar eens open kaart en accepteer anders-gelovigen!

Groet, David

vrijdag, 9 mei 2008 - 02:38
Reactie van Lucifer

Hallo Mark,

Ja, het is me nu volkomen duidelijk. Christenen kennen 'Gods naam' dus niet!

Groet, David

vrijdag, 9 mei 2008 - 02:42
Reactie van Mark winkelaar

hahaha, misschien niet. Kun je dat uitleggen? Wat versta jij onder een naam?

Ey lucifer trouwens, wat boeit jou aan deze site? wat vind je leuk? Ik vind het wel leuk dat ik altijd verzekert ben van een reactie van jou :D

groetjes,

mark

vrijdag, 9 mei 2008 - 12:21
Reactie van Lucifer

Hallo Mark,

Als het ff mee zit, is iedereen verzekerd van een reactie van mij wanneer ik iets ontdek waar ik OF een vraag over kan stellen OF kan reageren op iets dat niet klopt met de bijbelse feiten.

Wat mij boeit aan dit weblog is dat er tal van jonge mensen op zitten die pretenderen 'christen' te zijn met hun mond, denken te weten wat god met hen voor heeft en het idee koesteren dat waar zij in geloven de enige waarheid is.
Evenwel kennen ze gods naam niet en wordt dat zelfs ter zijde geschoven als tamelijk 'onbelangrijk'.
Ik tracht ze te wijzen op de gebrekkige kennis die velen van jullie hebben en de balon lek te prikken die de 'enige waarheid' bekend wil maken aan de argeloze lezer als zou hij te maken hebben met theologisch geschoolde mensen die de nodige geloofservaring hebben opgedaan.
Niets is minder waar!

Kom eerst maar eens met een duidelijke, AANTOONBARE uitleg waar duidelijk wordt gemaakt dat de naam van god 'VADER' zou zijn. Heb dat nog nergens gelezen.
Mocht je dat lukken, dan zal ik met aanwijsbare bijbelteksten komen die jouw kennis in deze onderuit halen.

Groet, David

zaterdag, 10 mei 2008 - 00:29
Reactie van Mark winkelaar

Jo david!

Heb je Jarik's advies al opgevolgd?
God heeft vele namen gekregen van mensen, veel mensen noemen God iets. Ik denk dat jij veel van deze namen weet aangezien je goed Hebreeuws kan.
Maar de eerste die God Vader noemt was Jezus Hij gaf God een nieuwe naam (Maar toch een van velen) Voorbeelden: Voorziener, JHWH, bruidegom, Heer (adonai,toch?). Dan weet je een beetje in welke richting ik denk.

Volg het advies van Jarik maar op als je dat nog niet gedaan hebt.

groet,

mark

maandag, 12 mei 2008 - 23:40
Reactie van Lucifer

Hallo Mark,

Op Jarik's linkverwijzing ga ik NIET in, omdat wanneer ik hier links naar MIJN levensovertuiging plaats, ze worden VERWIJDERD.
Daarbij vraag ik NIET om linkverwijzingen, maar om een duidelijk aan te geven waaruit blijkt dat gods naam 'Vader', zou zijn, gelijk jij dus ook NIET doet.
Je weet het dus niet.

Groet, David

dinsdag, 13 mei 2008 - 01:15
Reactie van M

U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. (romeinen 8:15)

Je mag God aanroepen met Vader. Als je iemand roept, roep je hem/haar bij een naam of bijnaam. Soms refereert die (bij)naam aan wie die persoon is, een eigenschap van die persoon. God is voor mij een vader, voor alle christenen, en daarom noemen wij hem vader. En dat mogen we ook doen, dat staat in de bijbel. Of het nou Gods naam is of een 'bijnaam' de uitwerking ervan is hetzelfde, en daar gaat het om.

dinsdag, 13 mei 2008 - 11:31
Reactie van Mark winkelaar

Hey lucifer,

Ik vind dit heel kinderachtig. Jij wil geen links bekijken omdat je die zelf ook niet mag plaatsen.

En trouwens jij hebt wel een link naar je weblog geplaatst, toch?

groetjes,

mark

ps. Ik mag je nog steeds hoor :P

dinsdag, 13 mei 2008 - 16:39
Reactie van Lucifer

Hallo Mark,

Draai er niet omheen!
Je weet dondersgoed om wat voor LINKS het gaat en blijf bij m'n standpunt dat wanneer mijn linkverwijzingen worden verwijderd omdat ze niet zouden stroken met jou/jullie levensovertuiging (!) ik dat niet anders kan vertalen als een censuurmaatregel waar ik niet van gediend ben.

En ik mag jou/jullie trouwens ook wel, maar speel dan open kaart met me!

Groet, David

woensdag, 14 mei 2008 - 02:08