Hallo Mark,

Inspirerende post. Ik lees deze post op een moment dat ik voor veel keuzes sta wat betreft toekomst en me afvraag wat de Heer wil. Als ik deze post lees zou ik en wij allen ons af kunnen vragen: Als Jezus morgen terug komt, wat zou ik dan (als eerste) doen? Dan zou het een heel ander leven worden :-)

Misschien denken velen ook dat Jezus nog niet terugkomt omdat heleboel profetieën nog niet uitgekomen zijn?

Hey,

Dank je.
Volgens mij zijn juist de meeste profetieën al wel uitgekomen. Volgens mij hoeven we alleen nog maar te wachten op de profetieën die tot de climax horen.
Maar ik heb me er niet heel erg in verdiept.

Mark W

Ik heb zelf een ander gevoel bij de tekst 'terugkomst van jezus'

Ik zie het niet zozeer als de terugkeer van de persoon zelf, maar meer de spirituele vorm.
Wanneer jij je hart openstelt voor jezus dan zal hij terugkeren in jouw hart. In deze optiek is de terugkeer dus al in volle gang bezig. In ga er vanuit dat jezus bij jullie aanwezig is, dus leeft hij.
Ik heb een tijdje geleden mijn hart ook open gezet voor jezus, alleen moet ik wel toegeven dat het mij een behoorlijke verwarring heeft gebracht.

Ik heb wel al vaker reacties gegeven op de berichtjes hier. Ik kwam uit een diep dal en was opzoek naar iets. Dit iets hoopte ik in het geloof te vinden, maar sinds ik mijn hart heb opengezet voor jezus gebeuren er eigenlijk alleen maar nare dingen met mij.
Enkele weken geleden is bij mij slokdarmkanker geconstateerd. Ik geef het geloof, of jezus uiteraard hier niet de schuld van, maar ik vraag mij af waarom ik zoveel moet lijden in dit leven.
Wat wil god met mij.... Op het moment dat ik bezig ben me tot het geloof te keren wordt ik ziek, en niet zo'n beetje ook.
Ik weet het allemaal even niet meer, maar goed... dit ter zijde.

Even terug komend op het onderwerp. Kan dit kloppen? zoals ik het zie? of sla ik de plak volkomen mis met de terugkomst van jezus.

Groet,
Andre

Andre, ik denk dat je het zo mag interpreteren als je zelf wilt. En met jouw mooie interpretatie voorkom je een hoop teleurstelling. Want de terugkeer is dan in ieder geval een feit ;).

Hey André,

Als je je wilt bekeren, dan kan ik natuurlijk alleen maar aanmoedigen :)
Maar wat is je verwarring?

Groetjes,

Mark W

De verwarring is dat ik mijn hele leven ellende heb. Net op het moment dat ik een stukje rust in mijn leven lijk te krijgen zoek ik het geloof op, en op het moment dat ik me daarin aan het verdiepen ben krijg ik kanker. Dit verward mij, want ik wil zo graag blijven leven.

Maar geef je de schuld van je ziekte aan het geloof?

Heftig gesprek dit. Beste André, heb je er aan gedacht dat God altijd degene is Die het initiatief neemt, dus dat Hij ons zoekt en vervolgens komen wij tot geloof omdat Hij ons dat wil schenken? Niemand kan tot geloof komen zonder dat de Vader het schenkt. Misschien is het geen toeval dat zich bij jou een ernstige ziekte openbaart precies op het moment of in dezelfde periode dat God je het geloof schenkt. Ik zie wel verband. Hij komt je tegemoet, begrijp je? Hij reikt je in het geloof Zichzelf aan zodat je dit alles zult kunnen dragen en naar Hem toe kunt groeien. Intussen wens ik je veel sterkte en jou en ook mezelf wens ik de kracht om altijd te kunnen zeggen: Uw wil geschiede, for better and for worse. Maar ik begrijp volkomen dat je geschokt bent. Wie wil niet leven? De hemel is prachtig, maar hij loopt niet weg, denk ik altijd maar.

Het geloof de schuld geven van mijn ziekte zou wel erg kort door de bocht zijn.
Dit is dus ook absoluut niet wat ik doe. Waar ik moeite mee heb is het waarom. Ik ben verdrietig, en boos, maar weet eigenlijk niet op wie ik boos moet zijn.
Ik heb mijn hart open gezet voor god, en nu wordt ik opeens ziek.
Op het moment dat de arts tegen je zegt dat je kanker hebt dan zakt je hele leven in elkaar als een kaartenhuis.
Het is voor mij nu erg moeilijk om te steunen op god's liefde omdat ik nog maar net bezig ben met het ontdekken van deze liefde.
Dit maakt het zo moeilijk en ingewikkeld voor mij.

Wat ik een interessant gegeven vind, is dat je onder aan je reaktie een woord moet intikken. Dat woord is deze keer 'leven'.

Hey André,

Ik begrijp je nu, het is een lastige situatie.
Ik weet weinig van dit soort situaties af, maar wat ik wel weet is dat je met God het beste leven hebt, wat je maar kan hebben. in dit leven of het volgende. God heeft zijn Zoon gegeven om jou leven te geven! Ik zou zeggen: Ga de bijbel lezen, kom erachter wie Jezus is en wat Hij gedaan heeft. Zoek God met ontzag en met alles wat in je is. Dat zou ik zeggen, of je nu ziek bent of niet.

Mark W

hallo andre,

de waarom vraag is niet te beantwoorden, misschien een andere waarom vraag; waarom zorgt God elke dag voor ons?

wij zien de gewone dingen in ons leven vaak als vanzelfsprekend en als er dan wat gebeurt gaan we bij God klagen waarom, terwijl we ,in gezonde dagen,God vaak niet de eer geven die Hem toekomt. Daarom is het zo belangrijk als je gezond bent en niets hebt te klagen je God daar elke dag voor bedankt dat Hij je vaak alles geeft ,en meer, dan wat je nodig hebt. laten we vertrouwen op onze Schepper dat Hij weet wat goed voor ons is, hoewel we dat zelf niet kunnen merken/zien.

Over het oorspronkelijke stuk (Jezus' terugkomst) denk ik het volgende: de leerlingen stonden in de traditie van het O.T. veel meer dan wij natuurlijk die het O.T. alleen kennen met terugwerkende kracht zeg maar omdat we heidenen zijn, barbaren en allochtonen voor de Joden van toen, door de zending van Paulus en opvolgers geroepen. Ze waren dus groot geworden met de profetie: aan het einde van de tijd komt de Messias. Toen Hij er was dachten ze dus terecht: dit is het einde van de tijd. Hij keerde echter terug naar de Vader na alles volbracht te hebben, na Zijn volmaakte onderrichtingen om in de hemel te komen op aarde te hebben neergelegd, door Zich als vlekkeloos en volmaakt Offer aan te bieden op het kruisaltaar van Golgotha. En Hij zei: Ik kom spoedig. Nu treden 2 dingen op: ze konden niet weten dat dat 'spoedig' ook wel eens een slordige 2000 jaar zouden kunnen worden, dus dat het einde van de tijd in mensenogen nog lang is, maar niet in Gods ogen, en het andere: ze verlangden natuurlijk enorm naar die terugkeer omdat ze Hem aan den Lijve ervaren hadden. Wie zou er niet hevig naar Jezus verlangen, die Hem van nabij heeft meegemaakt, horen spreken, wonderen en tekenen zien doen, enz. Die onvergetelijke uitstraling, en dan dat verschrikkelijke einde. En dat verlangen vertaalde zich als wishfull thinking: Hij komt snel terug. Inderdaad wekt het af en toe de indruk in het N.T. dat ze Hem meteen al weer terugverwachtten. Maar nu wij? Zijn wij klaar, want na 2000 jaar zou het toch werkelijk heel nabij kunnen zijn. Eerlijk gezegd geloof ik dat sterk. Laten we ons bekleden met de nieuwe mens opdat Hij zegt, als Hij aankomt op de wolken en als de bliksem van het oosten naar het westen en terug: jullie zijn Mijn vrienden, Ik ken jullie heel goed, kom tot Mij gezegenden van mijn Vader. Goed navolgen, niet schipperen, niet de begeertes doen en nadenken hoe je ze kunt wettigen, want dat kan niet. Sterven aan ons zelf. De oude boef en boefin afleggen vandaag nog. Dan mag Hij komen, eveneens vandaag nog. Want de Liefde bant elke vrees uit. En liefhebben doet degene die aan zichzelf en aan zijn verlangens gestorven is.

Heya guys, ik zag toevallig dit artikel van jullie, de afgelopen tijd had ik mij hier ook mee bezig gehouden, zoals je zei Mark zijn heel veel dingen al uitgekomen, ik ben op dit moment een site van Jonathan Welton aan het lezen, echt een top gozer, ik raad je aan het Echt te lezen en het ook door te sturen, het is echt een super positieve en bijbelgetrouwe benadering van velen 'eindtijd' profetiën, het zal je bemoedigen, zoals je zei vele profetiën zijn al uitgekomen, en dat laat deze man goed zien op: http://raptureless.com/2012/03/11/welcome-to-raptureless-2/

Misschien kunnen jullie hierook over schrijven, het is echt revolutionair... Liefz Erwin