Beste bezoekers,
Na een fantastische vlucht van negen uur (ik vloog business Class door een hemels gelukje;-)) ben ik 29 oktober veilig geland en warm onthaald op het vliegveld van Paramaribo. Ik stond op onbekend terrein, en besefte maar al te goed dat het avontuur nu werkelijk was begonnen!
Winston en Gloria, oprichters van de stichting Weid Mijn Lammeren, waren tijdens mijn aankomst in Nederland. Gelukkig heeft de familie van Winston en Gloria mij de afgelopen drie weken fantastisch opgevangen en mij geregeld op sleeptouw genomen.
Iedere vrijdagmiddag help ik bij het kinderwerk. Afgelopen week ben ik aangesteld als toneelspeler. Dus iedere keer mag ik samen met een andere jongen het toneelstukje uitvoeren. Ik geniet enorm van het kinderwerk. Honderd kleine kinderen die enthousiast dansen en zingen voor de Heer, geweldig toch?!
Iedere zaterdagmiddag help ik bij de tienerclub. Tieners in de leeftijd van 14 tot 18 jaar. Iedere maandagmiddag ga ik mee met de gospeltruck. Ik heb aangeboden om als clown het team te versterken. Afgelopen maandag voor het eerst als clown gespeeld. Als clown de liefde en troost die Jezus mij heeft gegeven doorgeven aan de kids. Plezier maken met de kinderen en natuurlijk een goed voorbeeld zijn voor de kinderen. Ben enorm enthousiast!
Verder is het kinderpastoraat ook een enorm dankbare taak. Iedere woensdagmiddag bezoeken we een weeshuis vlakbij het centrum van Paramaribo. Aan zo’n 25 kinderen bieden we het kinderpastoraat aan. We knutselen, zingen en doen spelletjes met ze. Ik probeer met de kinderen uit mijn groepje ( samen met twee andere vrijwilligers heb ik een groepje van acht weeskinderen) gesprekken aan te knopen. Soms gaat het over school maar soms ook over wat moeilijker zaken. We zijn nu twee woensdagen geweest, maar hoe vaker we komen, hoe sterker de vertrouwensrelatie wordt en hoe veiliger de kinderen zich voelen om ‘problemen’ aan te kaarten. Wanneer de kinderen iets persoonlijks vertellen, dan zijn we een luisterend oor, we geven het kind handvaten en bidden met ze. Ik vind het kinderpastoraat een geweldig gebeuren!
Ik ben gevraagd om voetbaltraining te geven aan de jongens van de kinderclub. Iedere zaterdagmiddag geef ik nu twee uurtjes voetbaltraining. Wel moest ik zelf twee leren ballen aanschaffen, omdat de stichting geen voetballen had en ze geen geldpotje hadden. Dus ook in de toekomst zal ik bij activiteiten die ik zelf organiseer alle ontbrekende materialen moeten regelen. Geen probleem, maar wel iets om rekening mee te houden. 
De eerste keer kwamen er al direct 21 kinderen in de leeftijd van 7 tot 13 jaar. Zonder dat er andere volwassenen bij waren heb ik geprobeerd voetbaltraining te geven. Ik heb verschillende oefeningen met de kinderen gedaan en op het eind natuurlijk een partijtje tegen elkaar. Iedereen genoot zichtbaar, fantastisch! Afgelopen zaterdag gaf ik de tweede training. Dit keer kwamen er maar liefst 30 kinderen. Weer was de voetbaltraining een succes. Wel vind ik het jammer dat ik nauwelijks persoonlijke aandacht kan geven aan de kinderen. Ik hoop alleen dat ik na enige tijd een vertrouwensband heb opgebouwd met de jongens zodat ze ook hun individuele problemen met mij durven delen.
De kerkdienst is een feestelijk gebeuren. Met elkaar al dansend en zingend de Heer aanbidden en luisteren naar radicale preken. Het is trouwens de enige dag in de week dat ik een lange broek en een blouse met lange mouwen draag. 2.5 uur kerken is dan behoorlijk lang en vreselijk warm om met 30 graden in een gebouw zonder airco te zitten.
Je zit in een compleet andere natuur/cultuur en toch kan je gewoon met iedereen (soms met wat meer moeite) Nederlands praten. Hierdoor heb ik nu al met een aantal mensen een beginnende vriendschap mogen opbouwen. Confronterend blijven de verschillen in het milieu waarin we zijn opgegroeid. (Lees de blog op Gebedsbroeders.nl)
Het eten is hier erg goed. Geregeld eten we hier rijst met rijst en kousenband. Een leuk weetje, we eten gemiddeld tien keer in de week met kip. Tot op heden verveelt het me niet
Als je het leuk vind om een kaartje te sturen, (lijkt me hartstikke leuk!) dan kan dit naar het volgende adres worden gestuurd;
T.a.v. Rob Giesbers
Stoelmanstraat 8
Postbus 9181 - Zorg en Hoop
Paramaribo, Suriname
Ik zou het erg fijn vinden als jullie ook de komende tijd voor het werk in Suriname en voor mij persoonlijk zouden willen bidden. Gebedspunten voor de komende weken zijn;
• Materiaal voor de voetbaltrainingen, denk aan pionnen, hesjes e.d.
• Het opbouwen van vriendschappen
• Mijn visum voor een lang verblijf
• Financiën (dank aan een ieder die mij al heeft gesteund! Super!)
Gods rijke zegen toegewenst!
Rob Giesbers
Giften zijn welkom op:
Stichting Zending en Gemeente
Postbank: 2047678
ABN-AMRO 475150880
Te Leeuwarden
Onder vermelding van; 025 – Rob Giesbers
Gerelateerd
Reacties (6)
Tot horens!
Super dat je het zo naar je zin hebt!
Ik bid voor je
Hug
Ik heb wel vaker op dit forum gereageerd. Ik kreeg van de week te horen dat ik van de regering een redelijke hoeveelheid geld heb gekregen om dat aan iemand te geven die goed werk doet voor andere mensen. Ik kwam op het idee om het geld aan jou te geven. Maar, omdat wij zover uit elkaar leven, heb ik mijn twijfels. Zou je iets naar mij kunnen toesturen: lucienekke(at)hotmail.com om mij te overtuigen waarom jouw werk het waard is.
Ik ben benieuwd.
Houdoei
Wij zijn weer terug in Nederland en vonden het erg leuk om jou te mogen ontmoeten in suriname we hebben een gezegende tijd met elkaar gehad. Wij wensen jou nog een hele gezegende tijd toe op Lob Makandra.
Groetjes uit koud en nat Nederland Leen en Trudy
Wat geweldig om allemaal te lezen wat je hier allemaal doet
groetjes van vanessa
Groeten, Alwin
