Beste bezoekers,
Allereerst wil ik jullie opnieuw enorm bedanken voor alle steun die ik heb ontvangen (in gebed en op financieel gebied). Zonder jullie had ik dit schitterende werk niet kunnen doen. Gods genade en vrede zij met jullie allen!
Zoals jullie weten ben ik voor negen maanden werkzaam als vrijwilliger bij de Stichting Weid mijn lammeren. Ik ben 29 oktober 2008 aangekomen in het prachtige Suriname. Weid mijn lammeren is een stichting die zich voornamelijk bezighoudt met kinder- en jeugdwerk in Suriname. De stichting is een kleine stichting, zo'n vijftien mensen, en iedereen zet zich voor de volle 100% in voor de kansarme (wees)kinderen in Suriname.
Allereerst mijn oprecht excuses dat ik zo laat mijn vijfde nieuwsbrief heb verstuurd. Maar de tijd is omgevlogen. Ik ben hier alweer 17 weken!
“Op wonderbaarlijke wijze..”
Ik vertelde jullie in mijn vorige nieuwsbrief dat ik bezig was met een project om geld in te zamelen om sportmaterialen en kleding aan te schaffen. Begin januari was ik op wonderbaarlijke wijze met een voetbaltrainer van de voetbalclub RobinHood in contact gekomen. Hij vertelde me dat hij graag een keertje wilde langskomen, en intussen is hij twee zaterdagen langs geweest met een bus vol voetbalmateriaal om de trainingen zelf te geven. Iedereen had een eigen bal en de kinderen genoten zichtbaar.
“Een schriftelijke toezegging”
Deze trainer bracht mij in contact met een contactpersoon van de directeur van jeugdzaken (van de overheid), afdeling sportzaken. Half januari kreeg ik een schriftelijke toezegging dat de overheid mij al het voetbalmateriaal en de kleding zou schenken. Dit zou gaan om een gift van 750€ Er werd mij verteld dat ik het eind januari persoonlijk mocht komen ophalen. Dus ik vertelde alle kinderen van de training dat ze shirtjes kregen en sportmateriaal. Wekelijks vroegen de kinderen of het al was gelukt en wekelijks belde ik om het vragen wanneer we de materialen zouden krijgen. Jammer genoeg heb ik tot op de dag van vandaag niets gehoord van “afdeling Sportzaken”. Hartstikke vervelend, en zeer waarschijnlijk zal de overheid haar belofte niet nakomen.
”Een stap in geloof”
Ik heb besloten om al mijn inkomsten voor de maand maart te besteden aan dit voetbal project. Alle giften die ik ontvang in maart gaan dan niet naar mijn levensonderhoud maar rechtstreeks naar dit voetbalproject. Als jullie mij willen helpen om alle kinderen te voorzien van een shirtje, broekje, sokken, scheenbeschermers, voetbalschoenen, en keeperhandschoenen, dan zou dat fantastisch zijn. Financiële ondersteuning is enorm welkom! Als je dit project niet wilt ondersteunen, vermeld dit dan bij je financiële ondersteuning.
”Een onmogelijk project?”
Zoals ik in mijn vorige nieuwsbrief vertelde aan jullie ben ik bezig geweest om voorbereidingen te treffen om een nieuw voetbalveld bouwen. Momenteel ben ik bezig met het op papier zetten van de plannen. Dit businessplan wil ik aanbieden aan de overheid, stichtingen en organisaties in de hoop het grote bedrag van 75.000 euro op te halen. Alleen met Gods hulp is het mogelijk om dit plan te doen slagen. Belangrijk is dat er voldoende mensen zijn die dit plan financieel steunen, maar gebed daarentegen is onmisbaar, willen jullie dit voetbalproject aan de Heer opdragen?
“Het kinderboekenfestival”
25,26 en 27 februari heb ik samen met twee andere vrijwilligers een programma verzorgd op het kinderboekenfestival (KBF) Het KBF is een jaarlijks terugkomend festival dat kinderen aanmoedigt te gaan lezen. Dit jaar was de slogan “Luister goed, wees soms ook stil en ontdek wat de ander zeggen wil.” Er stonden dertig stands op het terrein van verschillende stichtingen en organisaties en wij hadden met onze stichting; “Weid mijn lammeren” maar liefst twee stands ’bemand’. We hadden een schitterend programma in elkaar gezet. Telkens kwam er twee schoolklassen van elk 30 kinderen naar onze stand.
Na dertig minuten was ons programma afgelopen en liepen ze naar een andere stand, en kwam er bij ons twee nieuwe klassen. Ons thema was, “oordeel niet maar luister eerst naar de ander.” We waren alle drie clown, en twee van ons waaronder ikzelf speelde ook de poppenkast. We zongen twee liederen en vertelde een Bijbelverhaal. De kinderen genoten en wij mochten ze normen en waarden aanbieden vanuit een Bijbels perspectief, en we leerden de kinderen uit Gods Woord. Een fantastische maar zeker ook slopende tijd.(ruim 500 kinderen in vijf uur tijd bij onze stand gehad!)
“Een positieve verandering bij het kinderpastoraat”
Met betrekking tot het kinderpastoraat zijn we overgegaan op een nieuwe aanpak. Voorheen zaten we gezamenlijk met alle vrijwilligers en alle kinderen bij elkaar, en sinds drie weken hebben we groepjes gevormd. Twee vrijwilligers op 5-6 kinderen. Zo is er veel meer aandacht voor het kind en ontstaat er sneller een vertrouwensband. Tevens kunnen we nu meer de diepte in.
Verloop van de Gospeltruck
Helaas heb ik de afgelopen tijd niet kunnen meehelpen met de gospeltruck. Dit komt omdat de gospeltruck tegenwoordig plaatsvindt op de vrijdagmiddag. Maar er is goed nieuws! Waarschijnlijk begint er een tweede gospeltruck middag binnenkort op de maandag en kan ik mij weer helemaal inzetten bij deze fantastische activiteit!
De dagafsluiting
Nog steeds geniet ik van de momenten dat ik bij “In de ruimte” ben. Dit is een stichting die opvang biedt aan verstandelijk en lichamelijk gehandicapten. Iedere week geef ik daar de dagafsluiting. De bewoners vinden het erg fijn en ik geniet er ook bijzonder van. Iedere week probeer ik weer met behulp van geschreven stukjes op Gebedsbroeders.nl een Bijbelstudie te schrijven. Iedere week weer een uitdaging!
“Bezoek over de vloer”
Zoals sommige van jullie weten zijn mijn ouders en groot ouders 10 februari tot 24 februari gekomen naar Suriname om mij te bezoeken. Het was een geweldige tijd, we hebben erg genoten van de natuur, (wat een schitterende planten dieren en vogels zijn er hier in Suriname) van het avontuur en niet te vergeten van het samenzijn. Mijn andere opa, de vader van mijn moeder, komt 26 maart tot 8 april op bezoek. Ik vind het ook super gaaf dat hij langskomt en zie er naar uit om alles live te vertellen over Suriname en hem van alles te laten zien. Het wordt voor hem een onvergetelijke tijd kan ik je vertellen!
(Op weg naar huis gestuit op een luiaard midden op de weg)
Huisbezoekjes
Ook ben ik twee weken geleden gestart met het bezoeken van de kinderen van de kinderclub. Door met de ouders van het kind en het kind in gesprek te gaan hoop ik een goed beeld te krijgen van de leefomstandigheden van het kind. We hebben gemiddeld zo’n 90 kinderen op de kinderclub en door middel van de gekregen informatie bij de huisbezoeken te verwerken in een digitaal dossier zullen we een overzichtelijk beeld krijgen van de leefsituatie van de kinderen die de kinderclub bezoeken.
Rob in het nieuws
Een kleine vier weken geleden stond ik op de voorpagina van de Surinaamse en Nederlandse ‘Ware tijd’ plus een groot artikel iets verderop in de krant. (Klik op ‘Surinaamse’ of ‘Nederlandse voorpagina + vervolg’ om het krantartikel te lezen.) In de Surinaamse en vooral in de Nederlandse editie staan een aantal foutjes, maar ondanks dat ben ik er erg blij mee! Ook is afgelopen week de ‘Weekkrant’ langs geweest, het is zeg maar het Nederlandse jeugdjournaal. Ze hebben mij een middag gefilmd, en ze zullen een item maken over mij en mijn werkzaamheden in Suriname. Ik hoop het uitgezonden item op een dvd’tje te bemachtigen en op Youtube te plaatsen. Zo kunnen jullie allemaal via Internet het item bewonderen, ik houd jullie op de hoogte!
Visum nieuws
Eind april verloopt mijn visum. Vrienden van Winston en Gloria die de stichting, Weid mijn lammeren hebben opgericht hebben wonen in Frans Guinea. Een Surinaams echtpaar. Wekelijks moet die man naar Paramaribo en nu mag ik gratis met hem meerijden naar Frans Guinea. Ik mag bij hewn blijven overnachten, en zij zullen me brengen naar de vreemdelingenpolitie in Frans Guinea Daarna rijd ik weer met de bus naar huis. Dit is een perfecte oplossing, en zo zie ik ook Frans Guinea ook nog! Dank u Heer J
Als je het leuk vindt om een kaartje te sturen, ( lijkt me hartstikke leuk!) dan kan dit naar het volgende adres worden gestuurd;
Rob Giesbers – Postbus 9181 – Zorg en Hoop Paramaribo Suriname
Ik zou het erg fijn vinden als jullie ook de komende tijd voor het werk in Suriname en voor mij persoonlijk zouden willen bidden. Gebedspunten voor de komende weken zijn;
- Financiën en financiële steun voor mijn project om geld in te zamelen voor voetbalattributen en voetbalkleding, een omheining om het veld en een stuk grond kopen om er een voetbalclub op te richten
- Het opbouwen van vriendschappen
- Alle activiteiten
Maar ook wil ik iedereen bedanken voor de mailtjes, de velen kaarten(!), en jullie onmisbare gebed.
Ik zal jullie met veel plezier op de hoogte houden!
Gods zegen,
Rob Giesbers
Giften zijn welkom op:
Stichting Zending en Gemeente
Postbank: 2047678
ABN-AMRO 475150880
Te Leeuwarden
Onder vermelding van; 025 – Rob Giesbers
Gerelateerd
Zesde nieuwsbrief
De eerste nieuwsbrief...
De tweede nieuwsbrief...
Derde nieuwsbrief...
Vierde nieuwsbrief
Reacties (3)
hier had ik vandaag (voor het eerst) voor gebeden, eerder al wel gechecked, maar heeeel geduldig gewacht. Nog niet doorgelezen, dat komt straks. Zegen!
Wat gaaf wat je allemaal doet voor die kinderen hier in Suriname! Ik hoop dat al je actie vrucht mag dragen en ook dat het allemaal goed doorloopt als je weer naar Nederland vertrekt!
Leuk om te lezen dat je op het KBF was! Vorig jaar stond ik daar zelf ook met een stand.
Hey, keep on the good work en wie weet tot ziens hier in Switi Sranang :)
Groetjes
