Gebedsbroeders

Zoals ik al eerder schreef ben ik momenteel 1e jaars student communicatiewetenschap in Wageningen. Ik krijg onder andere vakken met modellen over het gedrag van mensen.
Laatst hadden we een paar colleges over ‘persuasieve communicatie’. Dit is communicatie gericht op het beïnvloeden van de feedback (waaronder gedrag) van mensen. Nu probeer ik die theoretische modellen steeds praktisch te maken door ze in gedachten toe te passen op onderwerpen die ik in mijn leven tegenkom. En waar ik bij dit onderwerp aan zat te denken is het inzetten van persuasieve communicatie in de evangelisatie. Nu moet je natuurlijk oppassen met het manipuleren van mensen, maar het zette me wel aan het denken over methoden om mensen sneller tot geloof te brengen.
Wat me namelijk opvalt, is de (in mijn ogen) lange tijdsduur die er over heen gaat voordat iemand tot geloof komt. Als die nou eens flink verkort kon worden door het toepassen van een aantal tactische communicatietrucs, zou het ertoe kunnen leiden dat er veel meer mensen tot geloof komen en er minder mensen verloren gaan!
Bijbelteksten die mij ook aan het nadenken hebben gezet over deze ‘Effectieve Evangelisatie’:

In Filippenzen 1:17,18 schrijft Paulus:
De eersten verkondigen Christus uit geldingsdrang, met onzuivere bedoelingen, om mijn gevangenschap te verzwaren. Maar wat doet het er eigenlijk toe! Wat telt is dat Christus verkondigd wordt. Of het nu uit valse of oprechte motieven gebeurt – dát het gebeurt verheugt me.

En in 2 Timoteüs 2:1,2a:
Ik roep je dringend op, ten overstaan van God en van Christus Jezus, die zal oordelen over de levenden en de doden, ik bezweer je bij zijn komst en heerschappij: Verkondig de boodschap, blijf aandringen, of het nu uitkomt of niet.

Tot slot schrijft Petrus in 2 Petrus 3:9:
Hij (God) wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.

Mijns inziens is het gerechtvaardigd om de communicatiewetenschap te gebruiken in dienst van de evangelisatie, zolang (zoals ik al eerder schreef) mensen niet gemanipuleerd worden (en dat is best een grijs gebied).
Uiteindelijk is het de bedoeling dat iemand discipel wordt én blijft vanuit oprechte motieven en een eigen keuze.

Wat vinden jullie?