Vergeten?

Gebedsbroeders

Twee jongens - Twee posts per week - Onze overdenkingen - Jouw mening?

Moe van de strijd?

Door: Mark BMaandag, 17 mei 2010
Terug
Categorie: Algemeen, 6 keer gereageerd, 1758 keer bekeken

Efeziërs 6:12,13 Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen. Neem daarom de wapens van God op om weerstand te kunnen bieden op de dag van het kwaad, om goed voorbereid stand te kunnen houden. Best heftig als je dit zo leest, maar wat moet je er vandaag de dag mee? Is het nog steeds harde waarheid?

Ik vind (zoals ik in mijn post van vorige week ook al even meldde) dat we met z’n allen moeten oppassen om stellige uitspraken te doen over de Bijbel. Maar als ik deze tekst zo lees dan roept het heel concreet op tot een strijd die gevoerd moet worden. Hoe vraagt God om hierin met Hem te gaan? Als je namelijk niet oppast dan ben je geneigd om te denken dat je het alleen met de wapens die God je gegevens heeft moet doen.

Geestelijke strijd, we mogen weten dat het maar in beperkte mate is omdat Jezus al de grote overwinning heeft behaald. Maar ondanks dat het beperkt is is het voor veel mensen nog teveel. Ze zijn uitgeput en anderen zien dit en beginnen er daardoor al niet eens meer aan. Maar is dat wat God van ons verlangt?

Ik denk dat het erg belangrijk is dat we stilstaan bij de kern van het evangelie, het licht, de liefde, de JEZUS, de liefdevolle VADER. Want we kunnen nog zo graag willen, maar wie zijn wij dat wij het tegen de kwade geesten kunnen opnemen, zonder de hulp van God door de Heilige Geest? Ik denk persoonlijk dat daar onze focus moet liggen, niet bij de geestelijke strijd. Wees onder de indruk van God, niet van de geestelijke strijd die er gevoerd moet worden.

Geestelijke strijd, vast iets waar jij ook ervaring mee hebt, in meer of mindere mate. Wat zijn jouw ervaringen en wat denk jij dat daarin waarheid is?

Gerelateerd

Reacties (6)

Nodoubt17 mei 2010, 11:52
Wat mij altijd opvalt is dat veel mensen deze tekst uit Efeze gebruiken om vooral de strijd te vergeestelijken als ware er helemaal geen mensen die tegen de Christenen strijd voeren. Als ware het alleen maar geestelijke machten waartegen we vechten.
Nou... dan moet je wel heel veel andere teksten uit de Bijbel negeren hoor... teksten die gaan over letterlijke vijanden van vlees en bloed die de wil van HUN vader doen, de satan. Toch apart dat die teksten dan nooit gevonden worden door de dominee's maar die tekst uit Efeze nog wel.
Dus je kunt deze tekst beter begrijpen als je erbij zegt: onze strijd is niet alleen puur tegen vlees en bloed maar er zit veel meer achter, nl. het koninkrijk, de regering van satan en zijn dienaren. Dat koninkrijk kan niet overwonnen worden met de kracht van je eigen arm maar alleen als je de strijd geestelijk voert. Of wil hier iemand beweren dat het toeval is dat de regeringen v.d. wereld zo antiChristelijk zijn en dat de goddeloosheid steeds groter wordt? Is dat alleen maar geestelijk of zijn dat mensen die de wil van hun vader doen? Stelen, moorden en vernietigen (Joh. 10:10)

Omdat dit vrijwel nergens gepredikt wordt in 'de kerken' en er toch vooral (als er al strijd is) alleen een 'geestelijke persoonlijke strijd' verkondigt wordt die geen gevolgen heeft in het materiële samenleving, i.e. de kerken voeren geen strijd tegen de goddeloosheid om hun heen - moet ik constateren dat de satan en zijn kinderen een goede tactiek volgen. De tactiek is: overtuig je vijand dat je niet bestaat, dan zal hij ook nooit het zwaard tegen je opheffen. Laat je vijand tegen zichzelf vechten. Laat je ene vijand tegen je andere vijand vechten. Zo voorkom je dat er ongewenste aandacht uitgaat naar jou, de echte vijand. The oldest trick in the book of satan: make them believe that you dont exist. Als de satan al niet bestaat of alleen ergens 'in het geestelijke', dan bestaat zijn letterlijke fysieke koninkrijk al helemaal niet he.


"Geestelijke strijd, we mogen weten dat het maar in beperkte mate is omdat Jezus al de grote overwinning heeft behaald."

Nou Mark... beperkt zeg je? Ik begrijp het wel een beetje, wij hoeven niet alleen de vijand te weerstaan, dat kunnen we niet en de overwinning over de dood is al behaald door Jezus. Maar waarom moeten we dan wel de GEHELE wapenrusting aantrekken? Waarom niet alleen de helm of het schild maar ALLES inclusief het zwaard? En dat niet af en toe maar altijd? Mijn mening: omdat de strijd voor jou en mij nog niet afgelopen is en de vijand alles uit de kast haalt om nog te proberen je samen met hem het graf in te trekken. (1 Petr. 5:8)
Helaas voert de vijand geen beperkte strijd maar zet hij alles op alles. De oorlog is wel gewonnen maar de veldslagen die nog gevoerd worden zullen nog ECHTE slachtoffers gaan maken.

Dit is voor mij een kernpunt van het evangelie. Je mag gered zijn, maar je moet wel je redding uitwerken met eerbied en ontzag want je persoonlijke strijd is nog niet beslist zolang je nog kunt zondigen.
Alleen iets geloven is nooit genoeg. Je moet vechten en dat is in eerste instantie een persoonlijke geestelijke strijd. Maar daar hoeft het niet bij te blijven als je mag groeien in de kennis en genade van Jezus Christus.

"12 Daarom, geliefden, omdat u altijd naar mij geluisterd hebt, niet alleen in mijn aanwezigheid maar nog veel meer nu ik afwezig ben: bewerk uw redding met eerbied en ontzag.
13 God immers brengt in u zowel het willen als het doen tot stand, om zijn welgevallen te verwezenlijken. " Fil. 2

"15 Zorg ervoor dat u onberispelijk en onkreukbaar bent. Wees smetteloos als kinderen van God. U moet als sterren aan de hemel schitteren te midden van verdorven en ontaarde mensen.
16 Houd daarbij vast aan de boodschap die leven brengt. Dan heb ik reden om trots te zijn op de dag van Christus en heb ik niet voor niets zo hard gewerkt en mij zo ingespannen."


Als je niet de strijd aangaat, zal je een makkelijker 'geestelijk' leven hebben, de satan strijd nl. minder hard tegen mensen die niet actief zijn in de strijd. Die hebben al verloren, die zijn al gevangen en zijn geen bedreiging voor zijn macht. Op het moment dat je een positie inneemt van autoriteit en oorlog voert tegen de satan... vuurt deze alles op je af wat God toelaat. Dan pas leer je echte twijfel en angst en zwakheid kennen. Maar ook echte overwinning en zekerheid in geloofsvertrouwen. Maar als je a zegt, moet je ook b zeggen. De strijd gaat wel door zolang er nog een oorlog is. En wanneer wij (en dat is onvermijdelijk) zullen vallen, richt God ons weer op.
Als je al geen persoonlijke strijd voert zul je al helemaal niet met anderen een Christelijke strijd voeren die verder gaat dan je eigen persoontje. Zo heeft satan het het liefste. Hou je de Christen buiten de oorlog en als dat niet gaat hou de Christen dan alleen gericht op het eigen ik.
Jan Paul19 mei 2010, 06:18
Hallo Mark, ja, zonder die strijd geen overwinning, zonder kruis geen kroon. Dat is zo. Als strijd in onszelf niet nodig was, zouden wij niet verlost hoeven te worden. Denk maar aan iemand die letterlijk vastgebonden zit. Hij zal zich flink in moeten spannen om die touwen los te krijgen.
Stel dat er nu iemand is die hem dat heel precies voordoet, dan blijft toch het feit dat hij het ook bij zichzelf moet doen, anders komt hij niet los, ook al heeft die ander het hem 100x laten zien en voorgedaan.
Zo kijk ik tegen de verlossing door Jezus aan. Natuurlijk is Hij alleen de Verlosser, want zonder Zijn leer zou ik nooit ofte nimmer uit mijn oude mens vandaan hebben kunnen gaan.
Dat had ik nooit kunnen verzinnen, dat ik het ware leven niet moet zoeken op een brede weg van genot en lol, van bevrediging der zintuigelijkheid en lust, maar juist op een smalle van gemis en afzien. Dat zou te moeilijk geweest zijn voor mij om dat in te zien. Dat is tegennatuurlijk, zou ik gedacht hebben. Dat kan nooit goed zijn. En zo zou ik dus die weg nooit uit mezelf hebben kunnen vinden, omdat hij indruist tegen alles wat ik van nature heb meegekregen.
De strijd echter speelt zich wel af in mij en ik voel dat, het kan onmogelijk anders. Neem roken. Maar voor roken kun je alles in de plaats zetten waar je aan vast zit, ook op geestelijk gebied, maakt allemaal niets uit, de boze driften werken allemaal hetzelfde.
God toont mij op zeker moment dat roken zonde is en Hij doordringt mij ervan dat ik ermee op moet houden. Ben ik dan al verlost? Neen, want ik moet onder pijn en inspanning, weliswaar geholpen door Gods genade maar toch, mij zien te bevrijden. Die strijd moet je dus uit eigen ervaring kennen, dan pas kun je ook snappen wat Jezus gedaan heeft, wat Hij heeft willen ondergaan terwijl Hij in feite part noch deel had aan al ons geknoei, aan de zonde. Hij droeg pijn waar Hij niets mee te maken hoefde te hebben, omdat Hij geheel zonder zonde was. (is, vivit, Hij leeft.)
Het slagveld zijn wij dus zelf. De duivel zit in ons en dat is de enige plaats waar wij hem hebben te bestrijden en kunnen overwinnen met Jezus' hulp. Dan zijn we vrij en kunnen we het 1e en het 2e gebod voluit vieren als het ware. De vijand is verslagen in ons en het gevolg is dat we geen vijand meer hebben buiten ons. Onze liefde die uit en volgens God is, omvat allen.
Met en door Jezus hebben wij de zonde verslagen in onszelf en zijn we in staat werkelijk te zien dat anderen nog gevangen zitten en ten diepste snakken naar wat wij reeds mogen bezitten: het ware leven met en in God, en dat is dan ook wat we proberen over te dragen, zodat we tot onze eigen verbazing door de werking van Geest in ons, doden naar de ziel opgewekt zien worden.

Groeten, JP
anemdo19 mei 2010, 19:11
ik ben het eens met Nodoubt dat een christen die nooit iets doet waarschijnlijk erg weinig merkt van een geestelijke strijd.
sinds ik full time ministry werk ben gaan doen merk ik dat ik voortdurend aangevallen word, en dat als ik mijn dagelijkse tijd met God veel harder nodig heb dan ooit tevoren.
ik weet dat er minstens 8 verschillende mensen zijn die regelmatig voor mij bidden en mij ondersteunen in mijn werk, en satan doet er alles aan om hen weg te nemen uit mijn leven en me te laten geloven dat ik er helemaal alleen voor sta.
maar elke keer als ik door een moeilijke periode heen ben gegaan zie ik daarna ineens God door mij heen werken. na een periode van twijfel of ziekte komt er bijna altijd een periode waarin ik jongeren kan helpen en waarin ik kan zien dat God mij op het juiste moment op de juiste plaats heeft gebracht.
satan probeert je te laten geloven dat je niks waard bent en dat je niks kan. als hij je dat verteld, dank God dan maar. blijkbaar denkt God daar namelijk heel anders over! geloof niet in satan's leugens, maar vertrouw op je Vader in de hemel.
Nodoubt20 mei 2010, 10:43
@Anemdo, trek je ook elke dag de wapenrusting aan? Wel doen hoor! :) En je boft maar met 8 mensen die regelmatig voor je bidden.

"satan probeert je te laten geloven dat je niks waard bent en dat je niks kan. als hij je dat verteld, dank God dan maar. blijkbaar denkt God daar namelijk heel anders over! geloof niet in satan's leugens, maar vertrouw op je Vader in de hemel.'

Amen. Vertrouw op Zijn woorden in Zijn Boek.
staaijski10 januari 2011, 12:12
En of die geestelijke strijd er is.

Wie probeert mij ervan af te houden om de door god gekregen talenten te ontwikkelen dmv ontmoediging?

Wie zorgt er voor onderlinge strijd in de bijbelstudiegroep (splitsing)

Steeds weer ontmoediging, steeds weer strijd, ik wordt er moe van. Ben moegestreden. Soms vraag ik mij af hoelang het nog gaat duren en hoeveel strijd God toelaat.
Gabrielle15 januari 2011, 06:38
Het is de mens die strijd toe laat niet God daarom in elke omstandigheid zal je hem moeten aanroepen om je niet te laten ontmoedigen (neerslachtig worden) geef satan geen kans.