Dit vind ik het moeilijkste aan mijn christen-zijn:
Als je wilt reageren op deze stelling dan kan dit bij het berichtje met de naam: Stelling week 23/24
Mark Boerman

Maandag,
8 juni 2009

Mark Boerman

Jezus liep langs de rand van het meer. Hij keek uit over het water en dacht misschien wel het volgende: Ik zou graag volgelingen willen hebben die na mijn werk op aarde, het goede nieuws blijven verkondigen. Welke mensen zou ik daarvoor kiezen?

Keus genoeg zou je zeggen wanneer je in de Bijbel leest over het aantal mensen wat Jezus volgde. Honderden mensen waren constant bij Hem, waaronder ook farizeeërs, schriftgeleerden. Die laatste groep zou voor Jezus wel interessant zijn geweest denk ik. Mensen die veel verstand hebben van de schrift en die onderwijs geven aan de mensen in de synagoge.

Toch koos hij voor, hou je vast, vissers! Als je er over nadenkt is dat best bijzonder. Vissers die geen hoge status hadden bij het volk, geen hoge opleiding hebben genoten, geen hele stukken uit de schrift uit hun hoofd kenden. Wat was het dat Jezus voor deze mensen koos?

Ik denk dat Jezus op zoek was naar ‘simpele’ mensen die niet bij alles vragen stellen zoals de schriftgeleerden dat zo goed konden, niet alleen vanwege de wonderen Hem wilden volgen, en door dik en dun wilden gaan met Jezus.

En daar sta ik dan vandaag de dag, akelig veel lijkend op die farizeeërs. Ook altijd vragen stellen, wonderen willen zien, kritisch zijn, niet door dik en dun willen gaan. We praten altijd over de farizeeërs als ‘het slechte voorbeeld’ maar hoeveel lijken we er eigenlijk zelf op?

In deze wereld word je bijgebracht: Denk na voordat je iets doet, studeren moet je doen voor een hoopvolle toekomst, je moet zoveel mogelijk zekerheden in je leven inbouwen. Maar in hoeverre zijn dat de dingen die Jezus van ons vraagt? Ik vraag het mij wel eens af: Vraagt Jezus wel van mij om bijvoorbeeld te gaan studeren en dingen te leren die ik eigenlijk  niet eens altijd zou willen leren?

Kennis als nadeel, ik ben benieuwd hoe jij als lezer van dit stukje daar tegenaan kijkt. Laat een reactie achter en deel jouw visie….

Groeten, Mark

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'genade':

Reacties (10)

Reactie van Jan Paul Kok

Tja hoeveel lijken we er zelf op. Inderdaad. Je kunt maar niet vaak genoeg in de spiegel van de Jacobusbrief kijken. Dan zie je die balk tenminste goed. Ik heb erg veel last van geestelijke tegenstellingen. Vandaag werd ik wakker en kon ik alleen maar stamelen: God, help me, help me alsublieft, laat niet toe dat ik te gronde ga aan de oude mens in me. Op het moment dat je over je naaste denkt: wat een farizeeër, ben je er zelf al een. En zojuist beluisterde ik op radio Maria een geestelijke lezing over Rita, de voorspreekster voor de hopeloze gevallen. Gods glimlach kwam erin door voor mij. Hopeloosheid heeft ook een eigen heilige die voor je bidt, wees in geen ding bezorgd. Bij God bestaat geen echte, onoplosbare hopeloosheid. Hoe belangrijk om dit van de daken te schreeuwen eigenlijk. Er gebeuren zulke verschrikkelijke dingen omdat mensen hun eigen toestand hopeloos achten en ze worden bedrogen. En dan is het voorgoed te laat. Hoe ijverig ben ik en hoe ijverig zou ik willen en kunnen zijn voor het evangelie?

maandag, 8 juni 2009 - 11:21
Reactie van Pieter

- hoi Mark, kennis, je kunt er nooit teveel van hebben, ik heb er een voortdurende honger naar en dus niet zoÂŽn optimaal geheugen, dat kan dus ook wel frustrerend zijn. Aan de andere kant ben ik wel blij met de luttele feiten die ik weet op te lepelen. Ik las net dat de president van Gabon is overleden. Ergens bekroop me het idee dat het wel een welgesteld, welvarend land zou kunnen zijn, hoewel toch Afrikaans. Dat bleek (wikipedia) ook wel zo te zijn. Voor mijn gevoel weten anderen op zich weer veel meer. Bij God is het denk ik niet zo belangrijk. Toen ik bij evangelisatie en recreatie nog koffie schonk voor bezoekende ouders, was mijn fav-song ÂŽBen je groot of ben je klein, God houdt van jou. Het geeft niet of je droevig ? bent, het geeft niet of je baalt, hij kent je als je . bet, hij kent je als je straalt. God houdt van jou, hij is vol liefde.ÂŽ. Voor mij is dat wel de kern van het evangelie.

maandag, 8 juni 2009 - 20:24
Reactie van Column

- de heer blijft maar tot me spreken over ÂŽcolumnÂŽ, ook al sinds vorige week. Het doet me zelf denken aan de column van Henk Stoorvogel, waarbij hij naar de huisarts, of eerste hulp post ging en een vriend ook voor hem had gebeden (op de VEZsite). De column deed me direct denken aan de ÂŽspeck of the eyeÂŽ, zoals misschien ook vele anderen. IN ieder geval vind ik het jammer dat de columnreeks is gestopt. Ook ben ik op het idee gekomen om zelf weer meer te gaan schrijven, ik ben ooit voorzitter geweest van een redactie (opleidingsblad maatschappelijk werk). Maar ja, waar hebben ze een columnist nodig? (met dat ik de reactie wil gaan plaatsen hoor ik ÂŽzeker niet gaan verplaatsenÂŽ, dat heb ik nog niet eerder gehad, het doet me denken aan de berg, indien gij zegt tot de berg), blijf het nu nog steeds horen, als ik op plaats wil drukken, apart

maandag, 8 juni 2009 - 20:32
Reactie van Getuige

Mooi stukje met een veelzeggende kop.

Iemand die op de hoogte is van de theologische ontwikkelingen van de 19e en 20e eeuw zal hier veel in kunnen herkennen. Want, wie hebben de Kerk theologisch vooruit geholpen? Dat waren dus niet de zeer geleerde professoren in de theologie en filosofie (met name de existentiële fenomenologie) die de theologie van christocentrisch vooral antropocentrisch gemaakt hebben, maar de eenvoudige heilige gelovigen.

Een personage die een typerend voorbeeld is, is Edith Stein (kloosternaam: Theresia Benedicta a cruce OCD). Als geboren joodse (1891) is zij filosofie gaan studeren aan de universiteiten van Breslau en Gotingen. Als medewerkster van prof dr Edmund Husserl promoveert zij zelfs in de filosofie en is daarmee bevoegd tot het doceren aan universiteiten. Haar geloof heeft zij inmiddels verloren, maar haar zoektocht naar de waarheid blijft onverminderd voort duren. Haar katholieke geloof vindt zij wanneer ze in 1917 een boek leest van H Theresia van Avila. Juist de evangelische radicaliteit waar deze middeleeuwse zuster de Karmelitessenorde heeft hervormd, sprak Edith zeer aan. Deze zeer getallenteerde en gestudeerde jonge vrouw gaat inderdaad doceren, maar dan wetenschappelijke opvoedkunde aan het St Magdala instituut van de zusters Dominicanessen te Spiers (1922 - 1931). Haar opvoedingsmethode was doordrongen van een drang naar waarheid, goedheid, menselijkheid en hartelijkheid, maar ook van de waarde van de vrouw in haar tijd. Haar activiteit als lerares werd gekenmerkt door haar rijke en sterke persoonlijkheid en haar geloofsovertuiging. In haar privé-leven was Edith eenvoudig, arm en onthecht. Vele uren bracht zij door in de kloosterkapel, diep verzonken in gebed. De H. Eucharistie was voor haar een dagelijkse noodzaak.

In 1933 treedt zij als kloosterlinge in in het Karmelitessenklooster van Keulen vanwaar zij in 1938 vanwege het nazi-regime naar Nederland (De karmel van Echt) moet vluchten - ook al is zij katholiek geworden, in de ogen van de Nazi's blijft zij vanwege haar geboorte een joodse. In 1942 wordt zij alsnog gearresteerd en in Auschwitz vermoord.

Haar werken zijn bewaard gebleven en die gaan duidelijk in tegen de moderne theologische stromingen die de Kerk vel leed hebben gedaan. Een bezoek aan het trefcentrum aan Edith gewijd in het Limburgse Echt is zeker de moeite waard om een goed inzicht te krijgen hoe ondanks alles toch de evangelische eenvoud te kunnen kiezen.

Een andere heilige jonge kloosterlinge die ik wil noemen is Theresia van Lisieux (1873 - 1897). Zij is op haar 16e in het klooster getreden en is daar tot haar dood niet meer uitgekomen. Zij heeft geen academische opleiding genoten; je zou kunnen zeggen dat ze alleen haar middelbare school heeft afgerond. En toch is haar levenswerk van zo'n diepe theologische waarde dat Paus Johannes Paulus II haar in 1997 tot kerkleraares heeft uitgeroepen. Haar begenadigde theologische inzichten heeft zij ontvangen eigenlijk alleen maar door het aanhoudend contemplatief gebed op het evangelies en de brieven van St Paulus. Inzichten die het hart van vurige liefde weer heeft laten kloppen in de Kerk juist in een tijd dat dat deze verkild en versteend was. Haar relatie met Jezus Christus was er werkelijk één die met een huwelijk vergeleken kon worden. In haar levensverhaal blijkt al dat zij als jonge tiener zich al op en top als bruid van Christus tot Christus voelde aangetrokken. Haar verhaal is uitvoerig in het Nederlands verschenen en is ook voor niet-katholieke christelijke jongeren heel goed te lezen, te begrijpen en aan te voelen. Een bezoek aan het Franse Lisieux (Normandië) waar haar ouderlijk huis in originele staat te bezoeken is en ook het klooster waar zij geleefd heeft, is zeker de moeite waard om een idee te krijgen hoe een jonge Fransaise in een geseculariseerde omgeving op zo'n radicale wijze haar ja-woord aan God heeft gegeven.

Voor de liefhebbers van wetenschappelijke werken zijn de geschriften van Paus Leo XIII en paus Johannes Paulus II zeker de moeite. Met name in de encycliek "Fides et ratio" van laatstgenoemde paus uit 1989 wordt duidelijk hoe op verstandelijke wijze toch over ons christeljk geloof gedacht en gesproken kan worden en dat geloof en rede elkaar niet uitsluiten maar juist aanvullen en daarmee kennis tot een voordeel wordt.

maandag, 8 juni 2009 - 23:58
Reactie van Jan Paul Kok

Bij het onderwerp blijven en kort houden. Heel goed. Ook dit is kennis. Van kennis moet je je wat aantrekken, anders werkt zij tegen je. Hoewel je wist dat...heb je toch zo en zo gehandeld of nagelaten. Kennis kan dus tegen je werken. Stel dat je kunt reanimeren en je reanimeert niet in gegeven omstandigheden. Dan vormt je kennis een probleem van schuldige nalatigheid. Hoe meer kennis van Jezus en zijn Wil, hoe meer liefdesplicht we eigenlijk hebben en hoe meer ik mezelf wil onderzoeken of ik er alleen maar bij sta en er naar kijk, of dat ik ook mijn kennis toepas. God schenkt de kennis van de Waarheid als gereedschap voor het redden van zielen. Moge Hij me ook leiden naar werken met de kennis zodat ik die niet voor niets ontvangen heb en me daarvoor moet verantwoorden.

dinsdag, 9 juni 2009 - 09:35
Reactie van Anoniem

Daar heb je een punt. Bij meer kennis meer verantwoordelijkheid.
Bij het lezen van de Bijbel word je ook zo keihard geconfronteerd met de harde woorden die Jezus zegt.
Kennis = verantwoordelijkheid.

Kennis vind ik geen nadeel. Het behoud je voor fouten en nare situaties. Mark mag ik je spreuken 8 eens aanraden om te lezen? -Wijsheid spreekt- Prachtig bijbel passage. Goddelijk...

Hartelijke groet

dinsdag, 9 juni 2009 - 23:16
Reactie van Mark

Hey Anoniem,

Inderdaad een interessant gedeelte van Spreuken. Vers 11:

Wijsheid is kostbaarder dan edelstenen, alles wat je ooit zou kunnen wensen valt bij wijsheid in het niet.

Maar ik denk niet dat je kan zeggen dat kennis te maken heeft met wijsheid. Ik denk soms dat het zelfs weinig met elkaar te maken heeft. Hoe wijs is het om de juiste beslissing te maken zonder de kennis te bezitten? Kennis getuigd van zwakte, wijsheid van kracht... toch?

Ja, ik merk dat het lastig op papier uit te leggen is, hoe ik er naar kijk. Maar dat zal je altijd houden.

Groeten en slaap lekker :)

Mark

dinsdag, 9 juni 2009 - 23:22
Reactie van Pieter

- één van de dingen die ik nog niet heb verteld is dat er soms een stuk tekst in mijn gedachten floept als ik iets lees. Zo was dat afgelopen maandag en ook vanavond nu ik hem overlees Žtoch koos hij voor jouŽ. Dat , hou je vast, vissers, het is net of die tekst er niet staat. Ik ben wel benieuwd of iemand dat herkend, dat er iets anders in beeld komt als je wat leest?

woensdag, 10 juni 2009 - 02:25
Reactie van Jan Paul Kok

Interessant over verschil kennis-wijsheid. Dat is zo. Wijsheid is volgens Job ergens: wijken van het kwade. De zonde (in jezelf) haten en dus de strijd aangaan met je oude ik. Met kennis kun je onbetrokkener omgaan. Je kunt haar naast je neerleggen, dus inderdaad: je verantwoordelijkheid ontlopen, negeren. Wijsheid betekent dat je goede, heilzame kennis ook tot je leven gemaakt heb. Wijsheid is handelen naar waarvan je weet ( kennis) dat het je tot heil strekt en tot vriend van God maakt. Dat je er uitzicht mee hebt op het eeuwige Leven.

woensdag, 10 juni 2009 - 09:24
Reactie van Anoniem

He Mark en Jan-Paul Kok,

Leuke discussie hier over verschil van kennis en waarheid.

@ Mark

Je hebt gelijk dat kennis anders is dan wijsheid. Dat had ik even anders moeten formuleren. De verklaring van wat wijs is - die Jan Paul Kok geeft- kan ik me goed in vinden :)

Tenslotte nog een voorbeeld van wat wijsheid, en waarin God tot me sprak.

Voorbeeld:

Afgelopen week sliep ik nogal slecht. Mijn ouder zei dat ik teveel met serieuze dingen bezig was, op verkeerde tijden - s'avonds laat voordat ik ga slapen-. Dat is ook gelijk de reden waarom ik slecht slaap. Ik pieker teveel in bed.

Bij het horen van het advies van mijn vader: 'Ga eens wat ontspannends doen, uurtje tv kijken, muziek luisteren etc.'

Kreeg ik een bijbeltekst in gedachten. Spreuken 4: 1-2
'Zonen, luister naar de lessen van je vader, wees vol aandacht en kom tot begrip. Wat ik je leer is waardevol, sla dus mijn onderricht niet in de wind. '

Ik kreeg de Bijbeltekst in gedachten (kennis, leiding HG) en daarna volgde ik de raad op. (Wijsheid)

En bij het opvolgen van de raad sliep ik heerlijk! :) Dit dankzij goede raad.

zaterdag, 13 juni 2009 - 09:42