Je tiende geven is niet meer van deze tijd, je kan namelijk veel meer missen dan dat.
Als je op deze stelling wilt reageren dan kan je dit bij de post 'Stelling week 38/39'
Vandaag moest ik naar het ziekenhuis. Ik had een ontsteking aan mij oor, waar door een dokter het een en ander aan gedaan moest worden. Nadat ik zo’n 6 verdovingsspuiten in mijn oor had gekregen, er met een elektrisch goedje bloedvaten werden dichtgeschroeid en er het een en ander weggesneden was, werd ik er bij stil gezet dat ik behoorlijk bof. Ik kon er namelijk een uurtje weg, terwijl er talloze mensen zijn die daar dagen, weken, maanden liggen.
Na dat uurtje was ik het namelijk al spuugzat op zo’n ziekenhuistafel te blijven liggen. Talloze patiënten liggen echter veel langer in een ziekenhuisbed.
Toen ik daar over nadacht werd ik er bij stilgezet waar je dan nog je hoop, kracht en doorzettingsvermogen vandaan haalt.
Ik kan me voorstellen dat je als je daar ligt vecht voor je gezondheid om je vrouw, kinderen, vrienden, etc. weer te kunnen zien en weer normaal te kunnen functioneren.
Het lijkt me echt vreselijk daar te liggen terwijl je geen hoop meer hebt en in een uitzichtloze situatie bent geraakt.
Écht vreselijke dingen heb ik nog niet meegemaakt. Ik hoop dat als mij of jou dat wel overkomt Jezus’ voorbeeld en de beloftes uit Zijn Woord hoop, moed en kracht zullen geven om er voor te blijven gaan:
Hebreeën 12:2,3
Laten we daarbij de blik gericht houden op Jezus, de grondlegger en voltooier van ons geloof: denkend aan de vreugde die voor hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis. Hij hield stand en nam plaats aan de rechterzijde van de troon van God. Laat tot u doordringen hoe hij standhield toen de zondaars zich zo tegen hem verzetten, opdat u niet de moed verliest en het opgeeft.
1 Thessalonicenzen 4:16-18
Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken worden weggevoerd en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn. Troost elkaar met deze woorden.
Zegen, Jarik