Je leest de Bijbel, of misschien niet meer. Je kent de Bijbel misschien wel helemaal en bent overgegaan op andere boeken die ook boeiend zijn. De Bijbel is hét boek voor de christenen. Er staat alles in beschreven wat van betekenis is voor het leven.
Nu heb ik heel wat uren zitten discussiëren over de Bijbel. Iedereen heeft weer een ander beeld bij wat er in staat geschreven, wat vaak resulteert in eindeloze discussies over onderwerpen waar het vaak, in de kern, helemaal niet om gaat. Ik ben er daarom ook maar mee gestopt ze te voeren.
Soms dan komt bij mij de vraag naar boven: Wat als God meer is dan de Bijbel? Wat als de Bijbel niet alles is van wie God is? Dat het een gedeelde waarheid is? Waar slaan al die discussies dan op, die alleen op de Bijbel gebaseerd zijn?
Ja rustig… het is slechts een vraag. Misschien is het een vraag die je in je hoofd al beantwoord hebt, maar laat hem eens zinken. Dat God bijvoorbeeld verder kijkt als dat of je in Hem gelooft, voor hem wilt leven. Dat Hij ook mensen die Jezus niet hebben aangenomen in de hemel toelaat.
Als we kijken naar de Bijbel waarin staat beschreven: Jezus is dé weg, dé waarheid, zijn we als christenen geneigd te zeggen dat het de enige weg is. Als je Jezus niet aanneemt beland je in de hel. Maar is dat zo? En wie zijn wij om daarover te oordelen dan?
Christenen, misschien wel het meest bijdehante volk wat er bestaat. Ze zeggen vaak dat ze het weten, en anderen doen het vaak alleen maar minder goed of zelfs fout. Terwijl ik mij de laatste tijd besef hoe weinig ik eigenlijk Echt weet. Maar hoe moeilijk is het om dat tegen niet-christenen te zeggen: Ik weet ook heel weinig. Nee we vertellen alles en zijn er vaak van overtuigd dat het allemaal klopt als een bus.
Moet je nagaan wat dit voor een effect zou hebben op gesprekken die je hebt met niet-christenen. Dat je durft te zeggen dat je niet alles weet. Zou dit niet heel anders overkomen op deze mensen, als dat je zegt alles te weten en DE weg hebt gevonden?
Groeten, Mark