De dag begon behoorlijk vroeg, om een uurtje om zeven namen we een douche en gingen we naar beneden voor het ontbijt. Mark was wat eerder wakker en nam afscheid van Laura, het zusje van Fayad, want ze moest naar school toe. Tegen de middag zijn we weg gegaan bij de ouders van Fayad. We besloten dat het goed was om naar huis te gaan, aangezien we er allebei wel zin in hadden om weer verder te trekken. Nadat we onze adressen, mails en telefoonnummers hadden uitgewisseld namen we van elkaar afscheid...
(Fayad en zijn moeder, twee geweldige mensen (en) die fantastisch voor ons hebben gezorgd)
Fayad zette ons af bij een goede plek om verder te liften naar Nederland. Al vrij snel kregen we daar een lift van een mooie BMW M5. Met een lekker gangetje van 200 km/h kwamen we al snel weer op het punt dat we weer uit moesten stappen. Hij ging naar Maastricht, en dat was niet echt onze richting.
We besloten even een hapje te eten, Fayad had een plastic zak vol met lekkers voor ons klaargemaakt! Nadat we uitgegeten waren besloten we verder te gaan liften. Vijf minuten later kregen we een lift van een snelle auto die met een flinke vaart ons uiteindelijk, met een grootse omweg, toch nog wat verder heeft gebracht. Toen hij ons afzette bij het tankstation hebben we weer wat gegeten en vervolgens waren we weer verder gaan liften. We zaten vlakbij Düsseldorf en Duisberg en moesten naar Nederland natuurlijk.
We werden naar de grens bij Venlo gebracht, door een dikke BMW 530 diesel. Met een top van 240 km/h bracht hij ons vliegensvlug naar de grens bij Venlo. Eenmaal daar aangekomen waren we erg optimistisch geworden. We besloten geen genoegen te nemen met auto’s met daarachter een caravan of vrachtwagenchauffeurs. Met dikke lol stonden we daar aan de kant van de weg. Al dansend maakte we gekke bewegingen en lieten we al onze lift moves zien. Maar goed, dit werkte natuurlijk niet bevorderend voor het liften. Daarom besloten we maar weer even serieus te worden. Desondanks kregen we nog steeds geen lift. Inmiddels waren we anderhalf uur verder en besloten we het even verderop te proberen.
Daar kregen we na dertig minuten een lift van een bestelbus. Bij bracht ons iets achter de stad Nijmegen. Van daaruit kregen we een lift van een blauwe mitsubishi carisma naar Arnhem. En weer een paar minuten later kregen we daar zo een lift van twee aardige mensen die eigenlijk naar Apeldoorn moesten, maar ons uiteindelijk hebben afgezet in Zwolle. Echt fantastisch! Het konden bijna geen christenen zijn, haha. Mark besloot het even te vragen, en het bleken inderdaad mensen te zijn met een passie voor God. Zij gaven ons een lift bij het station aan de zuidkant van Zwolle. We wisten dat mijn vader binnen enkele minuten ons zou komen ophalen, dus we besloten het officieel ons ‘veilige’ lift avontuur af te sluiten met een gebed.
En zo kwam er aan het begin van de avond een eind aan ons avontuur, dat begon in Zwolle. Ons bracht naar Senj, en weer helemaal terug naar Zwolle in negen dagen tijd. Fantastisch…. Gezegend was het hele avontuur. Geen gevaren, en zelfs geen enkele keer dat we ons benauwd voelden door een bepaalde situatie. We zijn beschermt tegen mensen met verkeerde bedoelingen, en kwamen elke keer bij zeer aardige mensen in de auto, echt fantastisch!!!
Dank God, voor zijn grote trouw!!
We willen jullie bedanken voor het lezen van onze reisverslagen
Groetjes,
Mark Boerman en Rob Giesbers