Internet problemen....

Beste bezoeker van Gebedsbroeders.nl,

Omdat Rob last heeft van internetproblemen in Suriname
is hij niet in staat een blog te plaatsen. Dit zal misschien later vandaag en anders
een andere dag alsnog geplaatst worden.

Onze excuses.... Het Gebedsbroedersteam

Christenen liegen zingend het meest..
Als je wilt reageren op deze stelling, dan kan dit bij het berichtje met de naam 'Stelling week 20/21'
Mark Boerman

Maandag,
18 mei 2009

Mark Boerman

Vraatzucht?

7:00 ontbijtje, 10:30 tijd voor koffie/thee, 12:00 lekkere lunch, 15:00 koffie/thee, 16:00 cup a soup, 18:00 avondeten, 20:00 koffie/thee, 21:30 bier/wijn met een lekkere snack erbij…

Ik werd er laatst weer mee geconfronteerd toen ik aan het vasten was; hoeveel van mijn tijd ik kwijt was met eten of denken aan/bereiden van eten. Ik denk dat ik wel 3 uur mag wegschrijven hiervoor. En als ik een honger gevoel heb dan is het helemaal erg! Kan me niet goed concentreren en ben meer bezig met mijn toekomstige maaltijd als op datgene waar ik mee bezig ben.

In hoeverre is het verkeerd; dat was een vraag die ik mijzelf stelde. Mogen we zoveel tijd van onze dag besteden aan eten, of verdient het niet zo’n plaats in ons leven? En wat betreft aandacht: Mogen we er zoveel aandacht aan geven of legt het onze geest alleen maar lam?

Lastige vraag als je hem aan mij zou stellen. Ik denk wel ergens dat wij als Nederlanders erg verwend zijn en geen echte honger hoeven te kennen. Daarnaast veel tussendoortjes nemen en hier ook toe worden aangemoedigd deze te nemen, mede door de media.

Eten refereren we met ontspanning, vrije tijd, een goed gevoel, presteren, goed functioneren en ga zo nog maar even door. Eten, het heeft misschien een zo grote rol in ons leven dat we enigszins gek zouden worden als er niet constant in wordt voorzien.

Wat mensen denken dat er met je gebeurt als je niet eet, is nog zo’n boeiend feit. Je kan niks meer doen, denken veel mensen, je word sloom en moet oppassen dat je niet flauwvalt. Je MOET eten om de dag goed door te kunnen komen.
Het tegendeel is waar: Ons lichaam is tot zoveel meer in staat als dat wij denken. Dagen zonder voedsel is voor ons lichaam geen enkel probleem. Vitamine of zouttekort als je niet zou eten? Ik heb er tot nu toe geen last van gehad, tijdens de keren dat ik heb gevast.

Hoe moeten we met voedsel omgaan? En wijkt dit af van hoe de meeste mensen ermee omgaan?

Ben benieuwd wat jullie vinden :)
Groeten, Mark

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Reacties
Rob in Suriname
Tell-a-friend
Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'leven':

Reacties (3)

Reactie van Pieter

hey mark,

ik heb een tijdje geleden een artikel, interview gelezen van iemand die veertig dagen vastte, vóór de Pasen (ook Avs refereerde hier aan, school voor gebed). Dat zie ik mezelf nog niet doen. Ik heb wel een keer zoŽn maand lang gevast, omdat ik een sterke gebedslast voelde voor Nederland, had dus het idee dat God nld zou oordelen, toen ging het ongeveer vanzelf, maar at ik af en toe wel een maaltijd, om de week. Dit vasten was nog voor mijn echtscheiding, rond juni 2007. Daarna heb ik nog één keer een week gevast, die week was tegen de wetgeving van abortus, dat was officieel tien dagen, maar volgens mij ben ik er toen na acht dagen mee gestopt. Dit was wel met anderen. Nog ingaand op je vraag. Ik denk dat je als hoger opgeleide vanzelf betere voedselpatronen ontwikkelt, je hebt namelijk meer kennis van wat goed voor je is en ook meer en gemakkelijker toegang tot informatie, je weet dat bewegen belangrijk is enzovoort. Dat geeft dan ook een beter gevoel, mij in ieder geval. En wij zijn in de luxe positie dat we met weinig middelen een absoluut luxe leven kunnen leiden, zelfs van een uitkering.

maandag, 18 mei 2009 - 11:46
Reactie van Jan Paul Kok

Dit is een heel belangrijk onderwerp natuurlijk. Toevallig trof ik een week of 2 geleden in een kringloop een boek aan getiteld: vasten voor God, een geestelijke en praktische handleiding. Door een zekere Arthur Wallis. Een aanrader, al weet ik niet of het nog te krijgen is, het is uit 1968. Uitgeverij De Stem, Heerlen. Ik geloof dat elk mens voor zichzelf de weg moet bepalen, uiteraard altijd biddend en tastend naar Gods wil voor jou persoonlijk. Ik ben niet iemand die echt vast zozeer, wel houd ik maat in alles. En de ervaring heeft me geleerd dat ik niet in huis moet halen waar ik vanaf wil. Of het nu bier is of chocola of stroopwafels. Het begin van de matigheid ligt voor mij in de supermarkt, wat ik koop gaat ook naar binnen, helemaal en ook nog snel meestal. Dus niet kopen. Ik streef ernaar mij zo veel mogelijk vrij te houden van genot. Wij worden opgevoed met "lekker" vanaf de wieg. En dat "lekker" is juist iets dat de H. Geest op afstand houdt. Lekker is zelfverwennerij, zelfmedelijden, nutteloze streling van het vlees en de zintuigen. En die moet je juist versterven om tot God te kunnen gaan. Ik kastijdde mijn vlees, zegt Paulus. Dwz. ik onderwierp het en ik hield het kort. Ik verwende het niet. Ik probeer mij zoveel mogelijk te beperken en al die dingen weg te laten die alleen de genotzucht dienen. En ook streef ik ernaar mij nooit te verzadigen, althans me niet te barsten te eten. Ik bepaal de hoeveelheid zoals ik dat voor de hond ook doe en zeg dan tegen mezelf: dit is het, hier moet je het mee doen. Meestal is het genoeg. Maar nogmaals: dit is erg persoonlijk allemaal. God zal zeker antwoord en inzicht geven als je serieus zoekt naar een weg van soberheid, een weg die ook in het opzicht van eten en drinken de smalle genoemd kan worden, dus de weg die Jezus zelf zou gaan. Dat fotootje van die supermarkt zegt al alles, ligt daar niet ontzettend veel onzin in? Al die koek- en snoepsoorten, al die verschillende zoutjes, al die verschillende drankjes. Al die verschillende toetjes enz. enz. En mijn hondje? Water en elke dag hetzelfde voer en nooit iets anders. En: hij is dolgelukkig, heeft nooit een ochtendhumeur, is nooit duf. Dat is de natuur, dat is de drank en de eenvoud die God geschikt achtte en de rest is produkt van onze genotzucht. Er kan ontzettend in gesneden worden met onderscheid. De geest zal er door gereinigd worden en alert voor God staan en ontvankelijk zijn voor Zijn wil in de mens die zich vrij houdt van overdaad en genot die lichaam en geest meer schaden dan van nut zijn. Dorotheus van Gaza spreekt van de keelwaanzin en de buikwaanzin. De keelwaanzinnige wil zoveel mogelijk verschillende smaakjes proeven en richt zich daarop, de buikwaanzinnige wil zich alleen volproppen de hele dag, waarmee kan hem niet schelen. Wij echter die van Christus zijn, houden maat in alles. Ook in dat opzicht moeten we ons opstellen als pelgrims met een karige reiszak en als woestijngangers. Daar zijn geen uitpuilende winkelwagentjes met een kop erop omdat de "feestdagen" er aankomen. Je zou trouwens niet ver komen met die akelige wieltjes en al dat zand.

donderdag, 21 mei 2009 - 20:27
Reactie van Wim

Lees het boek ''Genessis dieet ,, eens. In principe mogen we alles weten maar of alles goed voor de mens is? Is vraag 2. God is onze schepper Hij weet wat het beste voor ons is en zegt dat ook in Zijn woord.
Helaas is een hoop voedsel vandaag de dag niet goed voor de mens door de snelle maatschappij wat veelal op geldzucht is gebasseerd.
Vasten is zeer goed voor de mens en gebed (vooral gezamelijk) en de geestelijke groei. Ikzelf heb nog geen lange ervaring met vasten. Maar het is iets wat je goed moet doen ook met de de zorg voor je lichaam omdat het anders schade kan brengen tot je lichaam.

vrijdag, 22 mei 2009 - 13:35