Reacties (4)
Reactie van Jan Paul Kok
Beste Mark, als ik vervelend word, moeten jullie het maar zeggen of het gewoon niet meer plaatsen. Moet ik kiezen tussen deze 2 dingen? Dan ben ik gefocust op het feit dat ik gevaarlijk mag/moet zijn voor satan zelf, nl. omdat ik door God erop gericht ben met Zijn hulp, die altijd de vorm heeft van Zijn liefde, de zielen uit handen te slaan van de boze die ze in bezit heeft en ze vast probeert te houden om ze de hel in te gooien. Natuurlijk is de duivel, (dat is de enige vijand toch?) ook gevaarlijk, maar eigenlijk niet meer voor hen die de kop van de slang vermorzeld hebben met hulp van de Heer en door de kracht Jezus standvastig en blijvend op de smalle weg te volgen. Menselijke vijanden kent de herboren christen niet. Hij bemint zijn vijanden evenzeer als zijn vrienden immers. De vijand is de boze geest in mensen, maar niet die mensen zelf. God haat de zonde, maar niet de zondaar. In iedere zondaar zit een heilige, ofwel het beeld van God nog steeds. Onderscheid dat erg belangrijk is. Als Christus er een boze geest uitgooit bij iemand spreekt Hij de boze geest aan, maar Hij kijkt in de ogen van de betreffende mens en Hij spreekt tot de boze geest via de oren van die mens, in wie de geest huist als een kraker eigenlijk, of een heremietkreeft die een slakkenhuis van een ander in bezit genomen (bezet, de bezetter, bezeten) heeft. Amen? Als ik zou focussen op het 2e, dus dat bovenaan zetten, ben ik, denk ik teveel bezig mezelf in veiligheid te brengen en te houden, dus voel ik me niet helemaal zeker. Hij is nog niet under my feet, blijkbaar, zoals een opwekkingslied zegt, als ik me goed herinner. Het doet met mijn geloof dat ik altijd open, alert ben voor mensen die kennelijk getyranniseerd worden door satan op een of andere manier. Laatst hoorde ik op IKON radio over loverboys. Dan zeg ik tegen de Heer: hoe pakken we die aan Heer? Hij geeft niet altijd direct antwoord natuurlijk, maar zet het in Zijn agenda. Het staat er zeker in, maar Hij laat ons er niet in kijken. Logisch: Hij is God. Er is verbijsterend veel werk in de wijngaard, maar het hoofddoel van God is: allen gered, allen in de hemel. Daarvoor is Jezus gekomen. Wat niet weg neemt dat we ook heel praktisch moeten zijn: voed de hongerigen enz. Matteus 25. Ik probeer het allemaal te doen zoals het langs komt in mijn leven. Wat God stuurt, daar ga ik op in zo goed en zo kwaad als ik kan met mijn beperkte middelen. Bless u. Als ik een tijdje niks laat horen, ben ik weg en zonder computer. Of dood, maar dat valt onder weg. Groeten van Jan Paul
maandag, 23 februari 2009 - 11:45
Reactie van Mark
Hey Jan Paul,
Vervelend word je zeker niet, en ik lees je reacties altijd helemaal door. vind het mooi als iemand de tijd neemt om zijn visie met anderen te delen. Ik heb ook nog nooit 1 reactie met moeite gelezen en moeten plaatsen, integendeel.
Jan Paul, ik vind het mooi hoe jij je eigen leven met God beschrijft. Het getuigd van leven in deze relatie. Je hebt het over dingen die je zeker weet! en dat is mooi, want dat getuigd van vragen die beantwoord zijn en enigzins zekerder zijn geworden.
Jan-Paul, blijf gewoon reageren op de website als je daar ook zelf behoefte naar hebt. Je kan het op internet niet zovaak zien, maar je zal zeker mensen positief kunnen beinvloeden door jouw reacties. Wij bestaan niet voor niets al meer dan 2 jaar en groeien nog steeds. Bijzonder maar waar, en we groeien ook nog steeds in aantal bezoekers... bijzonder, toch?
Groeten en veel wijsheid toegewenst van God, jouw vader. Spreuken 3 las ik laatst door en dat zegt zoveel mooie dingen over wijsheid!
Mark Boerman
maandag, 23 februari 2009 - 12:34
Reactie van Jan Paul Kok
Hallo Mark, Thanx voor de bemoedigende woorden. Vandaag loop ik al de hele dag met iets rond. Het verhaal van Mozes en de strijd tegen de Amalekieten, waar hij zijn armen zegenend omhoog moet houden, gezeten op een bergtop. Hij redt het niet en ze zakken naar beneden, maar dan beginnen de Amalojo's meteen te winnen en in te hakken op de Israëlieten. Je kent het vervolg: hij krijgt 2 steunberen in de vorm van menselijke hulp die zijn armen omhoog houden en ze behalen de overwinning. Ik heb geprobeerd de passage te vinden, niet gelukt, ook niet met de concordantie. Hiermee wil ik dit aangeven: ik kom heel zeker over en dat ben ik ook. Maar tegelijk realiseer ik me ontzettend goed dat God mijn geestelijke armen voortdurend omhoog moet houden en ook daadwerkelijk houdt, want als Hij wegloopt omdat ik mij onwaardig zou gedragen, door te verslappen, lauw te worden, te weinig te bidden of teveel ongezonde aandacht te hebben voor wereld en vlees en derg. dan ben ik nergens meer. Dan zakken mijn armen en komen de duivels opzetten en ze zullen me brullend van het lachen verslaan. Ik wil graag dat jullie goed beseffen dat ik niets hoogs van mezelf denk, werkelijk helemaal niets. Ik ken mezelf van toen ik nog niet geloofde. Ik ken mijn persoonlijke geschiedenis en de zwarte bladzijden. Ik ken ook de lange jaren van zoeken en strijd die ik heb gehad om met hulp van de Heer op dit punt te komen. Denk aan dat beeld van dat zitten op de rug van die adelaar ook. Dit wilde ik even kwijt. Ik weet dat ik geroepen ben, maar ik weet ook dat ik zeer diep zal vallen als ik mijn roeping beschaam. Bid voor mij, broeders in Christus. Vanmorgen heb ik op de site van Katholiek Nederland geschreven: wij christenen moeten de krachten bundelen en eens ophouden met moeilijk doen over als die verschillen en verschilletjes. Er is 1 evangelie, zegt Paulus. Er is ook 1 Christus, die wij allemaal willen volgen. Zijn instructies zijn volkomen helder. Het bestaan van verschillende kerkelijke organisaties hoeft daar niet het minste beletsel bij te vormen. Laat maar bestaan. Vanmorgen kreeg ik de volgende gelijkenis binnen: ooit was er 1 soort broodbeleg, laten we die oerpindakaas noemen. Brokken pinda's en honing zat erin, verzin maar. Maar de smaak van de mensen ontwikkelde zich en ze bedachten van alles: kaas, jam, sandwichspread, smeerkaas, leverworst enz. Elk beleg is goed en voedt de mens. Op elk beleg overleef je. Maar nu komen er mensen die zeggen: laten we al die soorten beleg in de blender gooien en er weer een soort oerpindakaas van maken. Dat is wat men met de kerken probeert te doen. Ik zeg je: het zal niet werken. Laat die mensen allemaal gewoon in hun eigen organisatie gelukkig zijn met hun eigen smaak en beleg, en zoek de eenheid van de christenen op spiritueel nivo. Wat vinden jullie? Je krijgt nl. alleen maar meer verwijdering als je gaat proberen de boel samen te smelten. In elke kerk is hetzelfde evangelie en dezelfde Christus. Laten we focussen op die eenheid van samen optrekken achter Jezus aan, ieder waar hij of zij zich thuis voelt. Happy bij het Leger des Heils met zijn prachtige liederen? "o, zee van Gods liefde, zo peilloos en wijd" Okay dan. Happy bij de RKK met zijn latijn? Okay dan enz. Groeten jongens. Maak er wat van, ja alles. Het christendom is de hemel op aarde, als je doet wat Hij zegt. Je huis zal gebouwd zijn op een rots. Slot van de bergrede. Jan Paul
maandag, 23 februari 2009 - 18:22
Reactie van Margreet
ja ik zag laatst ook een stukje van een film/serie dat over geesten ging ofzo, inderdaad niet echt goed om te kijken, ik geloof er ook niet in, ik snap het wel, maar je moet je niet verdiepen in de donkere kanten van het leven denk ik ... slecht voor je geweten. en zorgt voor slecht slapen denk ik..
maandag, 23 februari 2009 - 19:38
Tags: 
Tell-a-friend
