Gebedsbroeders

Vakantieperiode

We hebben er voor gekozen om in deze vakanieperiode twee blogs per week te schrijven in plaats van drie. Vanaf 30 juli tot aan één september kun je elke maandag en donderdag een blog lezen, met natuurlijk nog een gastblogger op de zondag. Vanaf één september gaat voor ons het nieuwe seizoen in en zijn er weer drie blogs per week te lezen.

We wensen iedereen nog een fijne vakantie toe!

Rob, Mark & Mark

• 22-05 Genade (5)
• 06-05 Alles overgeven aan God (2) (2)
• 25-06 Liefde (3)
• 16-01 Goedkope genade?! (3)
• 05-11 Het kruis centraal (6)

Laat een reactie achter

Reacties (14)

Reactie van Andre

Ik vind overgeven aan god een moeilijke klus. Vooral omdat ik niet weet wie god is. Ik ben "ongelovig" opgevoed, maar nu ik 39 ben lijkt god me opeens te roepen. Het is mij onbekend hoe ik aan deze oproep gehoor moet geven. Het voelt tevens alsof ik in een soort rouw proces terecht gekomen ben omdat ik afscheid aan het nemen ben van mijn oude overtuigingen. Het lijkt wel een sprong in het diepe terwijl ik weet dat ik niet zwemmen kan. Ik zit maar met een paar grote vragen..... ik geloof niet in god, maar hoe kan iemand waarin je niet geloofd je nou roepen? Wat is hij van plan met mij en hoe moet ik hier mee omgaan. Ik zal deze website eens wat vaker bezoeken. Misschien vind ik bij jullie een paar antwoorden.

Reactie van Rob

Hoi Andre,

Allereerst vanharte welkom op deze site :) Ikzelf geloof dat God met een ieder van ons een plan heeft. Het liefst wil Hij dat plan stukje voor stukje aan ons bekend maken, maar vaak genoeg zijn we niet geintereseerd. Of nemen niet de tijd te luisteren naar God. We bidden wel, maar luisteren niet.

Je geeft aan dat je het idee hebt dat God je heeft geroepen. Dat zou heel goed kunnen, hartstikke gaaf zelfs! God is groter dan wij kunnen denken of beseffen. Machtig groots is Hij. En een ieder heeft Hij op het oog. Lees psalm 139 maar eens:

Psalm 139

God spreekt tot christenen en niet-christenen. Hij is niet alleen voor de christenen aan het kruis gestorven. Maar voor een ieder. Hij houdt ook van jou, Andre. Daarom heeft Hij je geroepen. Hij heeft een geweldige toekomst voor je uitgedacht. Ik weet niet wat dat plan is, alleen God kan dat jou vertellen.

Ik wil je aanmoedigen om te bidden, te praten met God. God te vragen wat zijn plan is met jou, en Hem te vragen het aan jou te openbaren. Het maakt niet uit dat je nog niet gelooft. Vraag om Zijn hulp. Ik moet denken aan een Bijbeltekst:

Nader tot God, dan zal hij tot u naderen. Jakobus 4:8

Zoals je vanmiddag hebt gelezen in mijn post, vind ook ik, het een verdraaid moeilijke klus, alles overgeven aan Hem. Sterven aan oude overtuigingen, gedragingen e.d. Maar weet je wat zo rustgevend en mij een enorme opluchting geeft, we hoeven het niet alleen te doen. God zal ons helpen.

Geef al uw zorgen en problemen over aan God, want Hij houdt van u en zorgt voor u. 1 Petrus 5:7

Als je vragen hebt, dan mag je ze altijd stellen. Heb je vragen die wat persoonlijker zijn, dan mag je ook altijd een mailtje sturen naar info apestaartje gebedsbroeders.nl

Succes met je zoektocht :)

Groetjes Rob

Reactie van Andre

Hallo Rob,

Bedankt dat je zo snel op mijn berichtje reageert.
Mijn onbekendheid met god gaat waarschijnlijk vreemde vormen aannemen in jullie ogen, maar iets in mij zegt me dat ik mijn schaamte opzij mag zetten.

Waar ik gelijk al op vast loop is bijvoorbeeld het bidden. Ik ken "bidden" dus alleen maar van de telvisie waarin mensen op hun knieen gaan zitten voor het bed. Aangzien ik ongelovig ben opgevoed is mij geleerd dat dit belachelijke onzin is. Met deze wetenschap in mijn hersenen geprint is het dus heel moeilijk om mij volledig over te geven aan dit proces. Eventjes bidden en je tot god richten is voor iemand waarbij geloof met de paplepel is ingegoten iets waarbij (volgens mij) niet echt over nagedacht wordt (toch?).
Ik heb dus al een enorme blokkade om een gesprek aan te gaan met god.
Ondanks deze angst zal ik dit wel gaan proberen. Wat er met me zal gaan gebeuren weet ik niet, maar ik sta open.... meer dan ik ooit gedaan heb.

Mijn complimenten trouwens voor deze site. De site is gericht op jongeren, maar het raakt dus ook mij... (lees : oudere) :)

Reactie van Rob

He Andre,

Over dat bidden, geknield voor het bed gesproken. Zo zie je het inderdaad vaak in films. Het is een mooi gebaar van overgave, een nederige houding. Maar bidden beperkt zich niet alleen tot geknield zitten voor je bed.

Overal waar jij je begeeft mag je praten met God. Nergens in de Bijbel zul je tegenkomen, dat je verplicht je ogen moet sluiten en je handen moet vouwen en geknield moet bidden. Praat met God tijdens het fietsen, in de auto, in de trein, op een bankje in het park. Probeer de vrijheid te pakken. Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om tijdens het wandelen met God te praten. Er de tijd voor nemen, is een proces. Je mag leren bidden.

In het christelijke wereldje gebeurt het inderdaad veel dat mensen bidden om het bidden. Omdat het zo hoort, vanuit gewoonte bijvoorbeeld. Even vlug bidden voor het eten. Zelf vind ik dat jammer. (Soms betrap ik mij er ook op, ook iets waar ik aan mag sterven.)Praten met God, is iets wat je doet met je hele hart, vol overgave.

Ik zal voor je bidden vandaag dat je angst mag verdwijnen. Succes met 'proberen te bidden' en ik bidt dat het levensveranderlijk mag zijn voor je.

Zegen, Rob

Reactie van Andre

Bedankt voor je hulp Rob. Ik ben even zo vrij geweest om je naam je googlen, en kwam tot de conclusie dat je geweldig werk verricht. Mijn complimenten hiervoor.

Heb jij het gevoel dat dit volledig jouw pad is (of je roepping.. t'is maar hoe je het noemen wilt).

Ik heb zelf nogal een zootje van mijn leven gemaakt. Momenteel zit ik in rustig vaarwater en ben mijn leven tot op heden aan het overzien. Na het overwinnen van een zware verslaving heb ik besloten om hier een boek over te schrijven. Ik heb de indruk dat dat mijn pad wel eens zou kunnen zijn. Als ik er zo over nadenk dan zou dat wel eens de reden kunnen zijn waarom god mij roept. Ik heb tijdens mijn "ellende" jaren nooit om hulp gevraagd... nu ik iets goeds met mijn ervaring (ik zie het als lessen) wil doen heb ik het gevoel dat iemand mij wil sterken.

Vanavond ga ik op het balkon staan.... de rust opzoeken... en eens kijken of ik een gesprekje aandurf. Sinds ik hier op jullie website lees (en schrijf) voel ik overigens wel een warmte in mijn hart. Misschien een illusie.... maar wel een fijne.

Groet,
Andre

Reactie van Rob

He Andre,

Eigenlijk had ik niet zo snel op je berichtjes kunnen reageren, ik zou namelijk 4 uur geleden worden opgehaald door een taxichauffeur om te vertrekken richting Frans-Guyana. Hij is alleen 'wat' later.

Maar ben blij dat hij zo laat is :) Om op je vraag terug te komen. Ik zie deze site zeker als Gods plan, we ervaren als gebedsbroeders van deze site veel zegeningen, en merken dat God het in zijn hand heeft en erover waakt. Ook geloof ik dat ik naar Suriname moest gaan. Over drie maanden vertrekt mijn vliegtuig weer richting Nederland. En dan ligt alles open..

Ik heb geen idee wat ik mag gaan doen, en geloof dat God mij zal openbaren wat ik mag gaan doen. Spannend, maar tegelijkertijd een intens vrij gevoel. Ik geloof dat Hij een pad voor mij zal rechtmaken. Hij zal mij duidelijk maken wat ik mag gaan doen. Ik heb het leren overgeven aan God. Komen we weer terug op de post ;)

Je vertelde over dat boek, klinkt goed. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk, en soms snappen we niet waarom we al die ellende hebben moeten meemaken. Maar God heeft een doel met ons leven. Geniaal :)

Je mag God vanavond op je balkon vragen om bevestiging voor het schrijven van dat boek. Je antwoord komt waarschijnlijk uit een hoek waarvan jij het niet bedacht zou kunnen hebben.

Wat ik zelf een gave bijbeltekst vind is psalm 27:14
Wacht op de HEER, wees dapper en vastberaden, ja, wacht op de HEER.

Misschien heb je er vanavond op je balkon tijdens het 'bidden' wat aan :)

Groetjes Rob

Reactie van Andre

Nogmaals bedankt voor je mooie woorden Rob.
Ik wens je (op de valreep) nog een fijne en veilige vlucht. Hoe je verblijf was hoop ik over 3 maanden te mogen lezen.

Groetjes, Andre

Reactie van Rob

Ik ben inmiddels al 6 maanden in Suriname. Alleen verloopt mijn visum eind april.
Nu moet ik het land uit, door mij uit te stempelen. En in Frans-Guyana mij weer instempelen en tevens een 3-maanden visum aanvragen voor Suriname, dan stempel ik mij weer uit in Frans-guyana en kan ik mij vervolgens in Suriname bij vreemdelingenpolitie met behulp van het nieuwe visum weer 3 maand in Suriname blijven. Al met al hoop ik vandaag te vertrekken en kom ik aanstaande vrijdagavond weer thuis.

Tot vrijdagavond dus;) Groetjes Rob

Reactie van Rob

Beste Andre!

Hoe gaat het momenteel met je? Hoe zijn je eerste pogingen op het balkon geweest? Ik kreeg een mail van een andere bezoeker op de site, die je graag persoonlijk een bemoediging wilde toesturen.

Zou je je misschien je mail willen sturen naar info apestaartje gebedsbroeders.nl ?

Alvast bedankt en een fijn weekend toegewenst!

Groetjes Rob

Reactie van Andre

Hallo Rob.

Ik heb woensdagavond inderdaad op het balkon gestaan en wist eigenlijk niet waqt ik vragen moest. Ik heb besloten om te beginnen met een stukje dankbaarheid. Ik heb bedankt voor het feit dat ik in gezonde toestand op het balkon mocht staan. Terwijl ik daar zo stond begon ik te beseffen dat ik het moeilijker heb dan ooit (zowel financieel als geestelijk), maar dat ik tevens gelukkiger ben dan ooit. Ik begin rust in mijn leven te krijgen, en vanuit die rust ben ik in staat om de dingen te doen waarvan ik denk dat ik de moet doen. Het is een fijne zoektocht.

Gisteravond heb ik ook nog een keer op het balkon gestaan. Ik vernam een stukje rust in mijn hoofd en een stukje warmte in mijn hart die verantwoordelijk waren voor een bepaalde stabiliteit die ik in mijn leven nog niet gekend heb. Ik denk dat mijn gesprekjes 's avonds een vast patroon gaan worden, want ik voel me er behoorlijk prettig bij.

Ik durf god niet te vragen om hulp voor mijn boek. Er is zoveel onrecht in de wereld dat ik het egoistisch vind om zijn hulp te vragen voor een stukje welvaart. het enige waar ik hem om wil vragen is of ik de rust die ik momenteel ervaar mag blijven houden. Vanuit die rust ben ik in staat om mijn roeping te volgen.
Mijn roeping is het schrijven van een boek over gokverslaving. Al kan ik er maar 1 gokverslaafde mee helpen.... dan is dat geweldig.

Ik zal je mijn e-mail adres sturen.
Groet, Andre

Reactie van Emma

Beste Andre (& Rob),

Ik heb net jullie 'gesprekje' van de afgelopen week gelezen. Heel mooi om te zien hoe, om toch te zeggen, onzeker je was in het begin van je post, maar hoe snel je daarna je hart hebt durven geven aan God! En dat in 3 dagen. Voor mij, en ik hoop dat jij het ook zo kan zien, is het duidelijk dat God bij je is en je helpt met je geloof.

Je schrijft, "Ik durf God niet te vragen om hulp voor mijn boek.". Ik moet zeggen dat ik hier veel van mijzelf in herken. Eerst een kleine levensbeschouwing hoe ik tot het christendom ben gekomen: Ik beschouw mij zelf pas sinds 1,5 jaar als christen, ik ben namelijk net als jij ongelovig opgevoed. Doordat God de juiste mensen op mijn pad leidde ben ik me steeds meer gaan interesseren voor het christendom en uiteindelijk heb ik met alle hulp van God de stap genomen om vanaf die tijd God als mijn leider te erkennen.
Het bidden was voor mij ook een grote stap. Mijn eerste 'echte' gebed was, net zoals jij beschrijft, geknield voor het bed. Omdat ik het zo kende. Maar desalniettemin voelde het meteen vertrouwd, en veilig. Mijn hart werd warm van binnen en ik voelde dat God naar mij luisterde, mij lief had en mij wilde helpen.
Een punt waar ik echter moeite mee had was het "vragen om hulp", net als jij niet durft te vragen om God's hulp bij jouw boek. Ik voelde me te klein, te nederig en te onbelangrijk om God met mijn wensen te 'belasten'. Inmiddels is mij duidelijk geworden dat God juist graag wil dat wij onze wensen bij Hem neerleggen. Hij is er om onze wensen aan te horen, en om ons daarbij te helpen mocht het in Zijn plan passen. God is enorm groot en geweldig, maar Hij is onze Vader, wij zijn Zijn kind. En als Vader heeft Hij alle tijd en liefde om onze danken, gedachten, belijdenissen, maar ook onze wensen aan te horen en ons ermee te helpen. Je kan alles aan God vragen en alles aan Hem vertellen!

Ik weet niet of je wat aan mijn verhaal hebt, in ieder geval wilde ik je duidelijk maken dat ik me in je herkende. De onwetendheid en de lichte schaamte hierdoor (hoewel jij deze opzij zet geloof ik :) ). Heel veel succes en zegeningen van God toegewenst! Opdat Hij jou moge leiden in je verdere stappen!

Groetjes,
Emma

Reactie van Andre

Beste Emma,

Bedankt voor je reaktie. Hier heb ik zeer zeker wat aan. Geweldig om te lezen dat ook andere mensen geraakt worden door het christendom. Had jij ook last van rouw gevoelens toen je jezelf opengesteld had ?
Ik heb grof gezegd het gevoel dat ik vreemd ga.

Reactie van Emma

Hee Andre,

Fijn dat je wat aan mijn verhaal hebt :) Ik had eigenlijk niet zo veel last van "rouw", zoals jij het noemt. Maar natuurlijk vond ik het moeilijk om mijn oude overtuigingen achter mij te laten. Continue kwam ik dingen tegen waarvan ik dacht, 'Het klopt niet hoe ik erover denk. Wat zegt de bijbel hier over?' Op de onverwachtste momenten kwam ik erachter dat mijn kijk op de wereld voor een groot deel nog steeds een atheïstische kijk was. Nog steeds heb ik wel eens moeite met dingen die niet duidelijk in de bijbel staan, zoals dinosauriërs. Vroeger was ik hier best veel mee bezig, en nu.. weet ik eigenlijk niet wat ik nu mag geloven. Wat is waarheid? Ik weet als ik een dino zie: 'deze at planten' of 'deze steelde eieren'. Dat denk ik automatisch omdat ik daar jarenlang zo over heb gedacht. Nu kan ik eigenlijk nergens een antwoord vinden op de vraag "bestonden dino's?" In iedergeval geen antwoord dat mij 100% verzadigd.
Dit is maar een voorbeeldje van wat soort dingen jij straks waarschijnlijk ook tegen gaat komen. Het is gewoon echt moeilijk om je oude overtuigingen achter je te laten. Vertrouwen op God is de enige manier om hier vrede mee te krijgen denk ik. Vertrouw op Zijn woord, geloof in Hem :)

Veel succes,

Emma

Reactie van Petra

Ik herken mij in het verhaal van Rob.iK BEN AL 6 JAAR CHRISTEN.In het begin overspoelde God mij met zijn liefde en ik deed alles voor Hem.Hij leerde mij zijn koninkrijk zien en ik wilde dat ook.Toen liep^alles mis,ik dacht dat alles van God kwam en liet satan in mijn leven regeren m.a.g werk kwijt ,man kwijt, kinderen kwijt, mezelf?uato, centjes noem maar op.Maar God is barmhartig Hij zorgt voor mij ik kom niets tekort in Jezus naam.Ik ga naar vele bijeenkomsten en mijn wens is nog alleen to God toe t e behoren.Ik moet nog leren mijn wil in Gods handen te leggen.Dat HIj regeert in mijn leven en ik weet niet goed hoe dat te doen,ik heb een hele sterke wil.
Heb je nog enkele tips?