Onnodige risico's?!
Vorige week vrijdag kwam ik terug van vakantie met een vriend. We waren vanaf zwolle richting amsterdam gelift. Daar konden we met een stelletje meerijden richting Bretagne(Noord-Frankrijk) voor maar 30 euro p.p. Dit aanbod namen we gelijk aan. We wisten eigenlijk niet goed met wat voor mensen wij mee gingen rijden. We hoorden de stem van de jonge man via de telefoon wanneer wij hem belden. Hij kwam aardig over via de telefoon en óók via de mail en daarom hadden wij er een redelijk vertrouwen in dat het geen gekken waren...Vervolgens zijn we door Noord en- Zuid-Frankrijk gereisd, liftende langs de wegen en straten kwamen we in Parijs aan en vervolgens ook weer veilig thuis. We hebben persoonlijk, ieder voor zich, van te voren wel de risico’s afgeweegd en God gebeden of hij ons wilde beschermen. Ik heb op sommige momenten Gods aanwezigheid ervaren doordat wij soms op de meest onmogelijke plekken en bizarre tijden een lift kregen.
Nu denk jij misschien: Is dit verantwoord? Hoe kun je God bidden om bescherming als je zelf eerst niet zoveel mogelijk risico’s uitsluit? Ik denk zelf dat je het risico altijd af moet wegen. Hoe groot is het risico dat je neemt in vergelijking dan wanneer je met iemand anders meer rijdt? Wanneer je zelf rijd kun je net zo goed een ongeluk krijgen. Het grote risico is natuurlijk dat je maar één gek tegen hoeft te komen die aardig lijkt, je meeneemt en je vervolgens kwaad gaat doen. Een ander voorbeeld is het omdoen van je gordel. Bid je van te voren om bescherming en vervolgens doe jij je gordel niet om? Stel je dan God op de proef?
Kort om: Hoe ga jij met risico’s om? Probeer jij zoveel mogelijk risico’s uit te sluiten voordat je God bid om bescherming? Graag hoor ik jullie meningen!
Have a nice day :)
Gerelateerd
De vakantie komt eraan
Een verantwoordelijk gezinslid van het gezin (lichaam) van Christus
Je vakantie
Schijnzekerheid versus zekerheid
Zomer, en nu...?
