Gister had ik even een baal dag. Ik had een broek gekocht, maar hij zat toch wat te strak kwam ik later achter. Ja, tegenwoordig zit alles wat strakker en lager. Misschien hoort het ook wel gewoon zo bij de soort broek.

 

Ik ging terug naar de winkel en had een woordenwisseling met de verkoper, uiteindelijk kon ik het dus niet ruilen. Ik best pissed, maar het was mijn eigen schuld.

 

Toen ik naar huis liep begon ik met God te praten en hem te vertellen dat ik flink baalde. Maar dat ik gewoon van mijn fouten mag leren, en dat dit een les mag zijn. Opeens begon ik gewoon een hillsong nummer te zingen: “and forever I will sing…” Ik zing wel vaker op straat (zachtjes…), maar soms denk ik er geen eens bij na.  Ik ging nadenken over de woorden die net uit mijn mond kwamen. Toen moest ik aan een psalm van David denken.

 

De Heer wil ik prijzen, elk uur van de dag, mijn mond is altijd vol van zijn lof. (Psalm 34:2)

 

Tijdens mijn baalbui merkte ik dat Satan er als de kippen bij was om mij te verleiden om verkeerde dingen te gaan doen…Maar thuis heb ik keihard praise muziek aangezet van Israël& New Breed, en ben me daar is even gaan dansen :P

Binnen no time was mijn baal bui zo goed als verdwenen, en na 20 minuten dacht ik er ook al heel anders over.  

 

Ik heb vaker ontdekt dat aanbidding/lofprijs echt krachtig is. Het is iets wat niet onderschat mag worden. Het tilt je boven je problemen het humeur waar je in verkeerd.

 

Diezelfde dag had ik nog een super goede tijd met God gehad en was het daardoor een super toffe dag!