Sinds een paar weken zit ik in Portugal, Lissabon voor een afstudeeropdracht met zo’n 40 studenten. Dit alles staat in het teken van overdag werken, s’avonds Lissabon bekijken en in het weekend uitgaan. Elke dag is het (te) laat, en na twee en halve week begint je dat behoorlijk op te breken.

 Wat ik laatste tijd sterk heb gemerkt is dat vermoeidheid je emoties heel erg versterkten. Zo kun je een futloos gevoel hebben, en gauw sacherijnig worden. Tijdens die vermoeidheid leek het alsof ik lichamelijk aanwezig was, maar mijn geest zich niet in mijn lichaam bevond. Heel appart…ik voelde niks. Tegelijkertijd ging ik me afvragen waarom ik me zo leeg voelde, en ging rare dingen denken…Mijn gevoel van leegte, werd dus zeer versterkt door de vermoeidheid. Leugens begonnen zich te vormen...

De vermoeidheid maakte mij dus ook geestelijk kwetsbaar en hierdoor liet ik slechte invloeden uit de groep bij mij binnenkomen, zoals scheldwoorden en bepaalde gedachtepatronen die ik onbewust overnam.

Gelukkig kwam ik er na twee dagen goed slapen achter dat het allemaal aan mijn slaap tekort lag. Mooi ook om te weten dat God duidelijk een rustdag aanbeveelt, oftwel ‘sabbat.’

Naast die (aanbevolen) rustdag is het nog steeds belangrijk om uitgerust te zijn. Het is goed voor je lichaam, maar ook voor je geestelijke gesteldheid. Onderschat dus niet wat het betekent om uitgerust te zijn. Ik kom mijzelf hier vaak in tegen, Jij ook?

Groet, Victor