AMEN BROTHER! That's what it's all about. Jammer genoeg pakken mensen eruit wat ze kunnen bergijpen en wat logisch lijkt en dan halen ze de rest weg...of beter gezegd daar praten ze gewoon niet over.
Begrijp me goed, het is ook niet makkelijk om alles in zijn complete plaatje te zien, want heel vaak begrijpen we het dan niet meer. Dan schiet onze wijsheid tekort. Maar gelukkig mogen we zo nu en dan ;) inzicht ontvangen van de Heilige Geest! En al blijven er nog dingen voor ons verborgen, gelukkig weet onze Almachtige God hoe het moet en hoort :) dus zolang wij ons naar Hem richten, moet het goed komen :)

Laat staan dat het gross niet eens weet wat er bvb in de boeken van Samuel of rechters staat.

Hey Anoniem,
En wat bedoel je daarmee dan te zeggen? Denk je dat ze dan veel missen als ze deze 2 boeken niet gelezen hebben?

Gr. Mark

Hallo Mark,

Mijn reactie was niet hoogmoedig bedoeld. Maar over de Bijbel en de mens gesproken:

Ik vind het triest (en ik praat in eerste plaats over mijzef) dat mensen die zich al vele jaren christen noemen niet de Bijbel uit hebben gelezen. Niet dat het een voorwaarde is om christen genoemd te worden, maar omdat ons geloof gebasseerd is uit deze waargebeurde verhalen die ons leven als het goed is compleet veranderd hebben.

Verder is het geweldig om God door de Bijbel heen te leren kennen. Een beleving opzich...

Als je het gehele verhaal leest rondom een Bijbeltekst zul je het pas echt begrijpen in wat voor gevoel of omstandigheden die tekst geschreven is. Het dringt diep door...Je neemt de Bijbeltekst te harte geopende ogen en ziet de waarheid hiervan in.

Ja, ik denk dat elk boek belangrijk is.

Hey Anoniem,

bedankt voor je uitleg! Ik denk dat het helemaal waar is wat je zegt, maar kan tegelijkertijd niet kijken wat er achter deze geschreven tekst schuilgaat en wat jouw beleving bij deze woorden is. Wat ik wel denk dat het zeker belangrijk is dat we de Bijbel lezen, maar nog belangrijker dat we mogen gaan zien dat het praktisch gemaakt kan worden en het niet blijft bij woorden in de Bijbel.

Gister zei een vriend nog tegen me. We geven de Bijbel wel zoveel waarde, maar de boeken die vandaag de dag worden geschreven door fantastische evangelisten zijn ook zo mooi! Kunnen we deze boeken niet naast de Bijbel leggen?

De Bijbel is echt fantastisch, ik heb gister nog mogen ervaren dat God een antwoord gaf door de Bijbel, op een vraag die ik had over bidden. Ik kende die hele tekst niet, maar hij liet hem aan me zien, fantastisch gewoon!

Ik denk dat het zeker belangrijk is dat we de Bijbel lezen, maar nog belangrijker, dat we het lezen! Want ik weet zeker dat het belangrijker om het te gaan leven, als het allemaal met ons hoofd te moeten begrijpen.

Groetjes. Mark

Zeker zeker..
Ik zeg wel eens tegen mijn omgeving: leuk al die boeken met bemoedigende woorden en diepgaande studies, maar laten we de Bijbel het meest lezen van allemaal. In boeken zit toch vaak weer een eigen toevoeging in van een persoon met een mening en eigen belevingswereld.

"Gister zei een vriend nog tegen me. We geven de Bijbel wel zoveel waarde, maar de boeken die vandaag de dag worden geschreven door fantastische evangelisten zijn ook zo mooi! Kunnen we deze boeken niet naast de Bijbel leggen? "

Zou het niet mooi zijn om de Koran naast de Bijbel te leggen? Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelf vooral over de Koran heb gelezen, en weinig uit de Koran. Echter, Joden, christenen, moslims, we geloven allen in dezelfde God. Zou het niet goed zijn als christenen zich wat meer in de Koran gingen verdiepen, en moslims de Bijbel der es bij pakten. Ik denk dat dat de wereldvrede aardig ten goede zou komen. In de Koran staan ongetwijfeld ook veel waardevolle levenslessen net als in de bijbel.

Spitst het geloof zich niet teveel toe op de verering van Jezus, Gods zoon, danwel Mohammed, DE profeet? Zijn de overeenkomsten tussen de grote wereldgodsdiensten niet veel groter dan de verschillen?

Ik kan niet geloven dat je perse moet geloven dat Jezus de Zoon van God is. Waarom zou buurman Abdul, de moslim, die gelooft in Mohammed als zijnde de profeet Gods, en Jezus ziet als een belangrijk profeet, niet eenzelfde plekje in Gods hart verdienen als buurman Jan die Jezus heeft toegelaten in zijn leven als Zoon van God?

@ Gast,

Je hebt in zekere zin gelijk. Het probleem is dat binnen de moslim gelederen geen traditie bestaat om de koran aan tekstkritisch en filosofisch/ theologisch onderzoek te onderwerpen, hetgeen met de Heilige Schrift zoals gedocumenteerd in de bijbel wel continu gebeurt. Dat een moslim Jezus niet als zoon van God erkent heeft alles te maken met een vroegere dwaalstromingen binnen het christendom die ten tijde van de opkomst van de islam in Arabië aangehangen werd: onder andere het nestorianisme en arianisme. Deze invloeden over Jezus zijn in de koran terecht gekomen; zoals meerdere joodse en christelijke elementen verislamitiseerd zijn.

De uitkomsten van de christologische oecumenische concilies (Nicea I 325, Constantinopel 381, Efese 431, Chalcedon 451, Constantinopel II 553, Constantinopel III 680/681, Nicea II 787 en Constantinopel IV 869/870) die deze en vele andere dwaalleren buiten de Kerk gehouden hebben, laten echter duidelijk zien dat Jezus Christus weldegelijk zowel God als mens is; dat Hij de tweede persoon (de logos) in de Goddelijke Drieëenheid is.

Maar om even terug te komen op de bijbel. In het jaar 325 is al de canon van de Heilige Schrift opgesteld die overigens tijdens het concilie van Trente (1545-1563) pas dogmatisch is bekrachtigd. Voor dit concilie zijn het mensen geweest die kritiek op de Kerk en haar Leer geuit hebben, die eigenhandig deze schriftcanon aangepast hebben door de zo genaamde deutrocanonieke boeken weg te laten. Ook de brief van Jacobus wordt vaak als "strooienbrief" betiteld. Deze gang van zaken is onterecht. Daarom vraag ik me af of jij je de consequentie van jouw laatste opmerking goed realiseert, beste Mark.

Hey Getuige,

Ik weet niet precies welke opmerking jij bedoelt, ik denk diegene waarmee ik afsluit in mijn post over of je jezelf wel een christen kan noemen als je bepaalde gedeeltes uit de Bijbel niet geloofd.

Kijk, ik zeg het in één korte zin die misschien opzich niet helemaal klopt, maar wel in lijn staat met de post.

Ik weet inderdaad wat de consequenties zijn van mijn uitspraak, maar daarom is ook deze website. Als je op zoek bent naar halve antwoorden en onduidelijkheden die niet duidelijk worden, dan moet je op deze website niet langer gaan zoeken maar verder zoeken.

We proberen als schrijvers meer te zeggen dan stukjes tekst uit de Bijbel, we willen kijken hoe we dit praktisch kunnen vormgeven. Ik kan wel bij Robs zijn laatste post aansluiten, dat ik het ook niet allemaal weet en ook veel momenten heb dat ik maar gewoon wat doe en het nergens op lijkt te slaan.

Durven we de Bijbel als waarheid aan te nemen, ook al zijn er zoveel zaken die vragen bij ons naar boven laten komen? Ik was laatst met een goede vriendin in gesprek en zij vertelde me dat ze niet alles geloofd. Ik vind het erg lastig om dit soort dingen te horen, want zie dat daarin Gods waarheid niet als DE waarheid word gezien, snap je?

Ik wil graag afsluiten met het zeggen van het volgende: Het is natuurlijk erg belangrijk om de Bijbel in zijn geheel te zien en Bijbelteksten niet tegenover,
maar naast elkaar te plaatsen.

Geeft het een beetje antwoord op je opmerking Getuige?

Groeten, Mark

OK. De Bijbel is dus blijkbaar in het verleden herhaaldelijk aan tekstkritisch en filosofisch/ theologisch onderzoek onderworpen.
De momenten die je als voorbeeld noemt liggen inmiddels alweer aardig wat jaartjes achter ons. Hoe weten wij nu of al die keren dat bijvoorbeeld 'dwaalstromingen uit De Schrift zijn gehouden, valide zijn geweest?
Een andere vraag: waarom is dat al die keren nodig geweest als de Schrift vanaf het begin het Woord van God is?
Impliceren die vroegere onderzoeken niet dat het wellicht tijd is voor wederom een kritische blik op bepaald teksten uit de Bijbel?
En hoe zit het met het Judas-evangelie dat een paar jaartjes terug meen ik was opgedoken (gelezen in het Parool destijds)
Strookt dat wel met de andere verhalen over Judas?

Ik ben maar een leek, en bezit dus niet over voldoende kennis om hieromtrent tot een goed oordeel te komen.

misschien kan iemand hier iets zinnigs over zeggen

Je stelt mooie vragen, Gast! Helaas zijn deze niet in een paar zinnen te bantwoorden. De kern van de zaak is inderdaad dat de Schrift het Woord van God is. De grote vraag is natuurlijk door alle eeuwen heen hoe dit Woord op een juiste en tijdloze manier verstaan moet worden. Immers, de mensen vandaag denken anders en staan op een andere manierin het leven - hebben een ander referentiekader - dan de mensen die 100 jaar geleden leefden. Zo is de Europese politieke situatie ten tijde van het concilie van Nicea II een totaal andere dan die ten tijde van Nicea I: in 325 bestonden het Romeinse rijk en de (heidense) filosofische school van Plato te Athene nog fier overeind en was de Kerk nog een geheel onder het primaatschap van Rome, in 787 was Karel de Grote koning over compleet West-Europa en brokkelde de macht van het Byzantijnse rijk onder invloed van de islamitische expansie steeds meer af, stonden de keizerin van het Byzantijnse rijk en koning Karel op gespannen voet tegen over elkaar en hebben zich diverse schisma's binnen de Kerk voorgedaan. Zo heeft de Kerk er tijdens het concilie van Nicea II onder andere voor gezord dat de theologische reflectie geen object werd van politieke stellingnames. En inderdaad, de Heilige Schrift blijft onder exegetisch kritisch onderzook staan. De bijbelexegese is vandaag de dag één van de omvangrijkste theologische disciplines. Het Judasevangelie bijvoorbeeld is een tekst die in de antieke theologische school van Alexandrië is ontstaan als reactie op de eveneens antieke theologische school van Antiochië. Met name dit "evangelie" is een bron van dwalingen geweest in de jonge Kerk die door middel van de reeds genoemde concilies buiten de Kerk is gehouden. Een groot probleem aan deze tekst is dat de inhoud niet authentiek is. Deze is ontstaan ruim 300 jaar na Christus, terwijl de overige 4 evangeliën op schrift zijn gesteld direct in de eerste eeuw na Christus door ofwel ooggetuigen die Jezus bij leven gekend hebben (Matheüs en Johannes met zekerheid, vermoedelijk ook Marcus) óf als verzameling van ooggetuigenverslagen (deels Marcus en volledig Lucas). Hoewel er (nog) geen fragmenten zijn van dé originele evangelieteksten, zijn er in de diverse wetenschappelijke bibliotheken in de wereld wel fragmenten van evangelieteksten die aan geven kopiën te zijn van de originele teksten; de boekdrukkunst bestaat pas sinds de late 15e eeuw. Tot die tijd was de verspreiding van teksten een tijdrovend intensief handwerk.

Het is H E L E M A A L niet erg dat je niet over voldoende kennis bezit om de volledige Heilige Schrisft te doorgronden. Dat bezit ik ook niet. Maar, het christenlijk geloof is niet louter een verstandelijk wetenschappelijk gebeuren. Het kent ook een geloofsdimensie zonder volledige kennis te hebben. En die geloofsdimensie vraagt een ongedwongen vrij antwoord: wil je geloven, of wil je het juist niet.

Zoals ik al zei, een kort antwoord is op jouw vragen niet mogelijk.

@ Mark: nee, je beantwoordt mijn opmerking niet, maar je gaat er volledig langs af. De consequentie van jouw slotopmerking in het artikel is dat jij alle christelijke tradities gebaseerd op de tradities van Luther, Calvijn, Zwingly en anderen niet christenlijk noemt: juist deze heren hebben grote delen van de Heilige Schrift eigenhandig uit de bijbelcanon gehaald. Het betreft onder andere een delen van Ester, de boeken 1 & 2 Makabeeën, Judit, Tobit, Baruch, Wijsheid, Ecclesiasticus en andere gedeelten uit het OT. Voor de rest wordt er onder andere uit die tradities stevige kritiek geuit op het Magnificat van Maria in het evangelie van Lucas en stelt men openlijk de geldigheid van de 3 Johannes brieven, de 2 Petrus brieven, de Judas brief en de Jacobus brief ter discussie. En ook de brieven van St Paulus van aan Filemon, Titus en Timoteus worden vanuit die kring regelmatig als "tweede rangs" beschouwd.

ELK TERREIN in je leven word behandeld in de Bijbel. Ik merk het echt. God spreekt voortdurend. En het is confronterend om uitspraken van o.a. Jezus te lezen. Het is zwart op wit. Je kunt het niet negeren. Het is elke keer een positie durven in te nemen in het volgende: gehoorzamen wij aan wat erin de Bijbel staat hoe wij als christenen ons horen te gedragen? Of liegen we ons zelf voor door te zeggen dat het niet zou kloppen oid.

Greetz