Christenen kunnen ook demonen in zich hebben.
Als je wilt reageren op deze stelling, dan kan dit bij het berichtje met de naam 'Stelling week 14/15'
Mark Boerman

Maandag,
27 oktober 2008

Mark Boerman

Trouwen of samenwonen

Zoals alles door de tijd heen verandert, is dit niet anders voor het huwelijk. Bij veel niet-christenen hoor ik zelfs vaak dat ze er nooit over zouden denken om te trouwen en dat het alleen maar iets is van de eerdere generaties, het is uit de tijd. Wat heb ik er nou aan, wil ik bij haar weg moet je dat hele traject van dat scheiden doorlopen, gewoon geen zin in. Wat heeft zo'n papiertje trouwens voor een zin? Samenwonen heeft hetzelfde te bieden, bovendien is een trouwerij niet te betalen!

“Meer samenwonen zonder gehuwd te zijn, meer kinderen in gezinnen waar vader en moeder niet gehuwd zijn, meer scheidingen zonder dat er sprake is van echtscheiding, meer flitsscheidingen en meer lat-relaties zijn enkele belangrijke trends in relatie- en gezinsvorming” Centraal Bureau voor de Statistiek

Of dit ontwikkelingen zijn waar je blij van wordt, dat laat ik bij jou. Wat echter een gegeven is: Trouwen is minder populair, wat er automatisch voor zorgt dat er alternatieven verschijnen, als samenwonen. Is de mens meer gaan nadenken over relaties door de jaren heen? 100 jaar geleden was samenwonen namelijk geen optie.

Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat een kind het meest gebaat is bij getrouwde ouders, dit omdat het kind weet waar het aan toe is, i.p.v. het idee te (kunnen) krijgen dat dit 'gevoel van veiligheid' van de één op andere dag weg zou kunnen zijn, even zwart-wit gezegd. Dat vindt de gemiddelde Nederlander met mij vandaar, als een stelletje besluit dat het kinderen wil, het eerst gaat trouwen.

Ik moet eerlijk zijn dat ik, als ik niet van de christelijke ideeën over samenwonen beschikte, de keuze snel gemaakt zou zijn, namelijk samen gaan wonen. Het is makkelijk en snel, kost minder geld, heeft hetzelfde idee alleen dan minder ingewikkeld, en misschien wel het grootste voordeel, je kan aan elkaars aanwezigheid wennen. Maar toch, wat zijn die christelijke ideeën dan over het huwelijk en samenwonen?

Ik zou graag van jou horen wat jij vindt dat de sterke punten zijn van het christelijk geloof hierin.

Groeten, Mark

tell-a-friendTell-a-friend

Tell-a-friend

Annuleren


Zie ookGeen relevante berichten gevonden.
Annuleren

Laat een reactie achter

Naam:
Reactie:
Typ hier 'schepping':

Reacties (24)

Reactie van Toby

Hoi Mark,

Bedankt voor dit artikel waarin jij je eigen mening ook op een mooie open manier weergeeft. Tja, ‘Trouwen of Samenwonen’. Als ik om me heen kijk naar de pijn, frustratie en verdriet die echtscheiding teweeg brengt dan denk ik wel eens: “Trouwen, daar begin ik nooit aan”. Samenwonen dan maar? Nee. Laten we eens kijken hoe onze Heer’ Jezus hier tegenaan kijkt:

Markus 10:6-8 (Het Boek)
6 Maar God is tegen de echtscheiding. Want vanaf de schepping heeft Hij de man en de vrouw voor elkaar gemaakt.
7 Daarom moet een man zijn vader en moeder verlaten om te trouwen.
8-9 Hij en zijn vrouw zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God bij elkaar heeft gebracht, mag door geen mens worden gescheiden."

Verder schrijft Paulus in 1 Korintiërs 7:9 “Het is beter om te trouwen dan door verlangen verteerd te worden.” Maar waarschuwt wel tegelijkertijd in vers 28 “Trouwen is voor een man geen zonde en voor een jonge vrouw ook niet. Maar zulke mensen staat wel leed en verdriet te wachten en dat zou ik u graag besparen.” Bezint eer ge begint, zegmaar.

Zijn we vandaag de dag nog wel bereidt om met een partner door ‘leed en verdriet’ te gaan? Of geven we hem/haar de schuld zodra het zonnetje niet meer schijnt in de relatie en proberen het weer opnieuw met een ander? Samenwonen heeft dit wel heel makkelijk gemaakt en met de komst van datingsites heb je met een paar muisklikken zo weer een nieuwe match.

Door de doop hebben we onze oude mens mogen kruisigen en begraven in het watergraf en hebben wij bewust een keuze voor Jezus gemaakt en de wereld vaarwel gezegd. Doop&Huwelijk zijn beiden door God ingesteld en stellen in feiten hetzelfde voor. Jezus staat altijd klaar voor ons. Zelfs al glijden we weer af of gaan we vreemd met de wereld.

Laat ons toch ook altijd zo klaarstaan tegenover onze partner met deze vergevende, liefhebbende, ja volmaakte gezindheid van onze Heer’. (voor zover de tijd van het huwelijk gekomen is). In onze zwakheden zijn we sterk en waar we nog tekort schieten komt de Heilige Geest ons te hulp.

Trouwen of samenwonen? Trouwen :-)! Maar ga voor die tijd wel op de knieën en vraag aan God of die vriend/vriendin ook voor de rest van je leven bestemt is.

Ik wens iedereen op het gebied van de liefde veel wijsheid, volharding en waar nodig ook genezing toe!

Groeten,
Toby

maandag, 27 oktober 2008 - 09:00
Reactie van Tineke

Trouwen!
Het is iets wat je echt bindt, een drie-eenheid. Stevig, met elkaar én God.
Een driehoek is stabiel.

Ik ga trouwen! Komend jaar!

maandag, 27 oktober 2008 - 22:12
Reactie van Hans

Tsja, op het eerste gezicht lijkt de vraag redelijk simpel, en in het ideale geval is dat het ook. Volgens mij wordt in de bijbel enkel overspel als reden benoemd tot echtscheiding. Het is daarbij natuurlijk nog bespreekbaar wat je definieert als overspel. Enkel de daad? Of ook porno kijken of in andere handelingen ontrouw zijn?

Hoe zit het eigenlijk met polygamie? Want dat wordt weer niet verboden volgens de Bijbel….

Als ik puur maatschappelijk hiernaar kijk, dan vind ik ook dat veel mensen veel te snel beslissen om te trouwen om vervolgens weer veel te snel te beslissen dat het niks wordt en maar weer scheiden. Voor kinderen is dat vaak niet echt een stabiele basis, die je voor hen zou wensen.

Aan de andere kant kun je je situaties voorstellen, waarin een echtscheiding juist een vorm van ‘bevrijding’ kan zijn. Ik kan de persoon die een partner met losse handjes, die de drankfles meer lief heeft dan de echtgenoot niet kwalijk nemen dat ze hem verlaat….

maandag, 27 oktober 2008 - 23:03
Reactie van Jenny

TROUWEN TROUWEN! Het lijkt voor mensen zo makkelijk om te gaan samenwonen, maar dat is het niet. Feit is als je dan uit elkaar gaat doet het net zoveel pijn.... ik ben absoluut niet voor het proberen samen te wonen en kijken wat het wordt. Niemand is perfect, dus guess what, je zult altijd dingen tegenkomen die niet leuk zijn. Ik denk dat het huwelijk een binding geeft die een relatie zou moeten hebben op den duur...als je tenminste dan ook echt met elkaar verder wilt. Ik weet dat het lastig is als je nog jaren moet wachten omdat je niet kunt trouwen, maar God zal je daarbij zeker kracht geven. Ik denk wel eens vaak dat we teveel naar onze omstandigheden kijken, zo van maar kijk mij nou ik moet wel gaan samenwonen. Nee, dat moet je niet. Dat wil je. Wat is de Bijbel staat is duidelijk. Samen trouwen in belangrijk ;) ik vraag me sowieso af hoe je geen sex voor het huwelijk wilt bewaren als je samenwoont. Ik bedoel we zijn wel mensen he :P ik denk niet dat dat te doen is.... maar goed :)

dinsdag, 28 oktober 2008 - 11:04
Reactie van Victor

He jongens gafe posts van de afgelopen dagen. Interesting..

dinsdag, 28 oktober 2008 - 20:14
Reactie van Kees

Beste Mark,

Allereerst Tineke alvast gefeliciteerd!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zoals je in het begin al schrijft maakt alles door de tijd heen een verandering door, ook het Bijbels denken over het huwelijk kent zijn eigen evolutie.
Deze hangt met twee dingen samen, het groeien naar een verbondsrelatie met God en ten tweede een groep nomaden worden een stam en een aantal stammen worden een volk.

Juist in het Oude testament zie je heel duidelijk dat het huwelijk een contract is tussen twee families of stammen. Dit idee van een contract was ook in Nederland nog zeker halverwege de 19de eeuw heel gebruikelijk. En wat het burgerlijk huwelijk betreft is dat nog zo. Wat dat betreft hoeft er op dit moment geen verschil te zijn tussen trouwen en samenwonen.

Allereerst wil ik zeggen dat naar mijn gevoel veel huwelijken die in de kerk worden gesloten, zeker niet in de hemel worden gesloten gewoon omdat het bruidspaar nog steeds in de fase van de schone jonkvrouwe en de ridder op het witte paard verkeren, en dat is niet de basis van een christelijk huwelijk.

Wat ik om me heen zie en wat ik ook bij jullie lees als het over samenwonen gaat dan gaat het om een verbinding vaak al na een paar maanden die geen enkele basis heeft.

Als de Bijbel het heeft over het huwelijk dan zien we dat het over meer gaat dan een contract, het gaat over geestelijke eenheid en over sexualiteit.

Het huwelijk is bijzonder, juist omdat God zowel deze geestelijke eenheid van man en vrouw als de sexualiteit als een kostbaar geschenk heeft gegeven. Het is daarom ook dat de Bijbel maar weinig grond geeft voor echtscheiding, en Jezus gaat er zo tegen te keer omdat de mensen er allerlei redenen bij hadden gemaakt waarom een man zijn vrouw kon wegzenden.

God wil die unieke band voor man en vrouw, waarin de vrouw door God hooggeacht wordt, en in Zijn ogen is ze meer dan een sexmachine die moet zorgen voor nageslacht, ze is Zijn partner.

Daarom is het huwelijk een band die God, man en vrouw aangaan en kun je smoesjes verzinnen die je wilt maar samenwonen is gewoon willen snoepen van de ander zonder Gods zegen en zonder dat je de verantwoordelijkheid wil nemen van je daden.

Gods zegen toegewenst,
Kees.

donderdag, 30 oktober 2008 - 19:17
Reactie van Hans

Hey Kees,
In grote lijnen ga ik met je mee. Maar ik vraag me af hoe je denkt over mijn genoemde voorbeeld?
En vind je getrouwd zijn voor de kerk hetzelfde als getrouwd zijn voor God? ;)
En ik ben benieuwd of je denkt en vindt dat die eenheid ook kan gelden voor 2 vrouwen of 2 mannen?
Ben benieuwd naar je gedachten!
Groetjes, Hans!

donderdag, 30 oktober 2008 - 20:28
Reactie van Anoniem

Ik denk dat het erg belangrijk is om er inderdaad bij stil te staan dat de tijden veranderd zijn.
Is het huwelijk zoals het in de bijbel beschreven wordt hetzelfde als het huwelijk zoals het vandaag de dag gesloten wordt op het gemeentehuis? Is volgens de wet trouwen hetzelfde als trouwen voor God?

Ik denk dat het vooral gaat om het trouwen voor God.
Daarbij wil ik net als anderen al gedaan hebben deze tekst erbij pakken:
7 Daarom moet een man zijn vader en moeder verlaten om te trouwen.
"8-9 Hij en zijn vrouw zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God bij elkaar heeft gebracht, mag door geen mens worden gescheiden."

Als je een lange relatie hebt en besluit samen verder te willen gaan. Is het dan perse nodig om ook op het gemeentehuis te trouwen met alles erop en eraan? Of denken jullie dat samenwonen wel kan als er bijvoorbeeld in de kerk voor gebeden is en er een zegen over de relatie is gevraagd?

Als je God verteld dat je samen verder wilt en gaat samenwonen, dan denk ik dat je voor God getrouwd bent..

Groetjes!

maandag, 3 november 2008 - 13:08
Reactie van Sonia

hou van elkaar laat de andere zich zelf zijn probeer een goede relatieopte bouwen vraag aan god de kracht en de liefde wees eerlijk me elkaar wees oprect ik denk dat het dan voor god niet veel uitmaakt of je getrouwd bent ja of nee doe wat je hart je zegt

dinsdag, 4 november 2008 - 12:04
Reactie van Brenda

Toevallig ga ik volgend jaar samenwonen. Ik ben zelf christen en ik denk, ook gezien de reacties, dat er vaak wordt gedacht dat mensen gaan samenwonen om te kijken of het werkt samen. Dit denk ik absoluut niet want ik heb nu 3 jaar een relatie en wil zo graag mijn leven delen met mijn vriend. We staan hier allebei voor de volle 100% achter. Toen wij in de loot procedure van ons huis zaten heb ik ook vaak gebeden tot God. Als het niet uw bedoeling is dat wij samen gaan wonen laat ons het huis dan niet krijgen. Maar we kregen het wel, nog wel onze 1ste keus. Ik had en heb er dus logisch een goed gevoel over omdat ik er samen met God doorheen ben gegaan. Wij willen zeker graag kinderen maar dan willen we wel getrouwd zijn. Tot die tijd wonen we hoop ik heerlijk samen en zullen we niet anders leven als dat we naar het gemeentehuis zijn geweest om het papiertje te halen. Er wordt naar mijn mening te snel geoordeeld als je verteld dat je samen gaat wonen en later trouwt. Dit vind ik altijd erg jammer, want ik ga dan wel samen wonen maar met het idee dat ik heel mijn leven bij deze man blijf. Hetzelfde idee dus als je trouwt!
ben benieuwd naar reacties.

Groetjes, Brenda

donderdag, 6 november 2008 - 17:21
Reactie van Mark

Brenda, ik wil graag reageren op je stukje dat je hier neerzet. Ik roept bij mij direct vragen op, maar dat heeft niet zozeer te maken met samenwonen, en toch wil ik ze met je delen.

Je vertelt in je stukje, wel met iets andere woorden, je had gereageerd op een paar huizen en vroeg aan God of Hij het tegen wilde houden als het Zijn wil niet is.

Ik zie het meer mensen op deze manier doen, dan niet zozeer met samenwonen maar wat ik bedoel is het volgende: De keuze maken en daarna vragen of het God wil is.
Bij mij roept deze redenatie vragen op. We kunnen als mensen de beste bedoelingen hebben met iets dat we graag willen doen, en ook vragen of God bij ons wilt zijn en ons ervan wilt behoeden, maar maken we dan eigenlijk wel de keuze MET God, en niet voor God?

Ik snap heel goed je beweegredenen Brenda en durf ook niet echt te zeggen dat ze verkeerd zijn, wie ben ik? Maar je vroeg naar reacties en dit is de mijne. Het is vanuit een ander perspectief benaderd.

Ik wil je graag een voorbeeld geven die mij in mijn kijk op keuzes maken met God heeft geïnspireerd.
Je ziet veel kerken bidstonden houden en evangelisatie campagnes, is het niet een vaste structuur geworden. Ze bidden of gaan de straat op en verkondigen het oh zo goede nieuws.
Maar wie zegt dat God dit wilt? Zijn de kerken bereidt, eerst Gods wil hierin te zoeken, ipv voor hem uit te lopen? Misschien wilt God het helemaal niet! Maar wil Hij niet iets heels anders? Dat kan toch?

Groeten, Mark Boerman

vrijdag, 7 november 2008 - 18:20
Reactie van Anoniempje

Hoe zit het dan als je al jaren samenwoont,kinderen hebt, daarna Jezus in je leven komt ,er van alles gebeurd is in je relatie en je je afvraagt of je nog wel moet trouwen?of het Gods wil wel is dat je samen bent? Of is het eens gekozen voor altijd aan elkaar vast of je wil of niet? Want je wil niemand verdriet doen ,zeker je kinderen niet maar wat wil God? Een relatie waarbij de één geen goed kan doen meer bij de ander kan toch nooit zijn wat God voor ogen had? Dat je partner al jaren depressief loopt en zegt dat het door jou komt? Of is dat dan als sneeuw door de zon verdwenen als je trouwt omdat god dan nu niet in je relatie zou zijn en als je trouwt wel? Terwijl je pas allebei je bekeerd hebt zou God dan niet al in je relatie zijn omdat je wel leeft alsof je getrouwd bent maar dus niet officieel voor de wet. Zomaar wat vragen die mij erg bezig houden op het moment

maandag, 10 november 2008 - 22:41
Reactie van Kees

Hans als ik het erover heb dat er verschillende huwelijken zijn die naar mijn gevoel niet in de hemel worden gesloten dan heeft dat te maken dat die 2 mensen geen gezonde basis hebben om een huwelijk te sluiten. Een huwelijk is een ernstige zaak, en niet een gevoelsmatige bevlieging. Sommige mensen zijn daarna ook alleen geholpen met een scheiding, in die zin denk ik inderdaad dat echtscheiding soms een bevrijding is.
Ik denk dat mensen van het zelfde geslacht een even diepe emotionele band kunnen als een paar. Maar een huwelijk is de band tussen een man en vrouw, geef het dus een andere naam maar noem het niet een huwelijk.

Een christelijk huwelijk vindt plaats in de kerk, want het is een getuigenis aan elkaar, de familie, de kerk en de gelovige dat deze man en deze vrouw vanaf dit moment man en vrouw zijn.
Als je dat niet in het openbaar doet ben je er ook niet op aan te spreken.

Wat betreft de vragen van Anoniem wil ik het volgende zeggen:
Als je samenwoont en je komt tot geloof is de situatie anders, het gaat er niet om hoe het in het verleden was, maar hoe je er nu op gaat reageren.
Juist Paulus heeft hierover geschreven dat kinderen geheiligd zijn in hun ouders. Maar als jij en je partner samen tot geloof zijn gekomen dan is het een goed idee om met een eenvoudige plechtigheid toch te trouwen. Zoiets hoeft niet met veel bombarie en in overleg met de voorganger is daar vaak een goede mouw aan te passen, omdat de huwelijksviering dan ook een getuigenis is van veranderde manier van denken door Jezus Christus.

Trouwen is niet de medicijn voor een slechte relatie dus dat de depressie over zal gaan etc. door te trouwen is niet waar.

Ik wens je Gods zegen toe

Kees.

donderdag, 13 november 2008 - 22:12
Reactie van Anoniempje

Dankjewel kees,
Maar zou het niet zo zijn dat de relatie nu nog moeizaam is omdat God alleen in je relatie is als je trouwt?
Of is God toch al in onze relatie omdat we onlangs bekeerd zijn?

groetjes anoniempje

vrijdag, 14 november 2008 - 19:36
Reactie van Hans

Deze zin snap ik niet: "Als je dat niet in het openbaar doet ben je er ook niet op aan te spreken." Wat bedoel je daarmee? Door wie - behalve God - en waarom zou je op je huwelijk aangesproken moeten worden?
En waarom denk je dat dat niet zou kunnen als je het niet in het openbaar doet?

vrijdag, 14 november 2008 - 21:18
Reactie van Anoniempje

Laat ik mijn vraag nog eens anders stellen en ik hoop echt op reacties
Is het ook "echtbreken" als je uit elkaar gaat terwijl je samenwoont?
Of moet je nu gaan trouwen als je je bekeerd hebt omdat 't zo in de bijbel staat terwijl je relatie nog niet lekker loopt?

zaterdag, 15 november 2008 - 11:04
Reactie van Mark W

Je stelt lastige vragen, anomiempje. Ik weet niet waarom je ze vraagt, maar het komt over alsof je denkt dat God je niet mag omdat je verkeerde dingen hebt gedaan. (verbeter me als dat niet zo is)
God houdt van jou! Of je nu net de president vermoord hebt, of dat je nu al 10 jaar moeder teresa helpt, God houdt van je! En misschien heb je niet perfect geleeft en vind God dat jammer, maar dat neemt niet weg dat Hij niet van je houdt! Ik doe elke dag dingen waar God het niet mee eens is, toch houdt Hij van mij. Wees niet bang voor voor, als je Jezus als redder in je leven hebt, dan straft God je nooit, want Hij heeft Jezus al gestraft :)

:)

Mark

zondag, 16 november 2008 - 08:23
Reactie van Anoniempje

komt 't echt zo over?
Zo had ik 't zelf nog niet bekeken. Het is zo dat ik foute dingen gedaan heb in 't verleden voor mijn bekering ,zeg maar.Zonder dat ik dat toen doorhad. En nu wil ik 't graag goed doen volgens God's woord maar ik zit heel erg met mijn relatie. Die loopt niet lekker.
Kun je uitleggen waarom je mijn vragen lastig vind? Ik bedoel ze echt serieus omdat ik het goed wil doen voor God.
Of we dus beter uit elkaar kunnen gaan nu we gewoon samenwonen of toch volgens God's woord gaan trouwen met de gok erbij dat misschien alsnog helemaal misgaat . En dat 't dan echtbreken is (of is dat nu ook al zo omdat we samenwonen.)

zondag, 16 november 2008 - 22:14
Reactie van Mark B.

Hey Anoniempje,

Ik zou graag al de eerste keer op je vraag willen reageren, maar had de hoop dat andere mensen gingen antwoorden. Interactie is iets wat we als websitemakers alleen maar toejuichen.

Dit is niet echt het geval, vandaar dat ik alsnog graag op je vraag wil antwoorden. Hetgeen ik zeg kunnen anderen weer heel anders bekijken. Wat ik je als eerste raad wil geven is er met mensen over te praten in je naaste omgeving waarvan jij het idee hebt dat ze jou verder kunnen helpen. Internet is een medium om te communiceren en dat schiet nogal eens tekort in duidelijkheid.

Ik denk dat jij, nu je een christen bent geworden, een nieuw leven bent begonnen. Dingen die je in je 'oude' leven hebt gedaan, zijn verleden tijd.
Het lastige aan het hele verhaal is dat er dingen zijn in jouw omgeving die niet verandert zijn zoals je leefomgeving. Je woont samen met je vriendin en de relatie loopt niet helemaal soepeltjes.
Ik denk dat het verstandig is om bij jezelf te raden gaan wat je hart zegt, en dat klinkt misschien wat vaag, maar met andere woorden wil dat zeggen. Wat wil je ten diepste, zonder dat je kijkt naar de gevolgen die de keuze met zich meebrengt?

De relatie loopt niet soepel, dit zo horend, zou trouwen naar mijn idee niet de juiste oplossing zijn.

God wil dat JIJ gelukkig word, daarom de regels en de 10 geboden, en niet andersom!!
Ik ben dus van mening dat jij, met goede beweegredenen, van God (in overleg met Hem) kan besluiten niet meer samen te gaan wonen, en weer apart van elkaar te gaan wonen.
Dit wil naar mijn idee niet zeggen dat je elkaars vijanden wordt, want overleg en blijven communiceren zijn sleutels om dit te voorkomen.

Even een ander vraagje. Wat vind je vriendin van jullie relatie? En hoe kijkt zij tegen God en het geloof aan?

Groeten en ik hoop je een stukje verder te hebben geholpen. Ik wil je ook graag zegenen in Wijsheid, zodat je de juiste beslissingen kan maken.

Groeten, Mark Boerman

maandag, 17 november 2008 - 12:32
Reactie van Anoniempje

dank je wel Mark!
Ik zie dat ik nu ook al mannelijk overkom :-) Ik ben dus tevens moeder van 2 lieve kleine kinderen die ik nooit verdriet wil doen. EN ik heb echt de intentie om nu te leven naar God's woord. Mijn vriend(en vader van onze kinderen) loopt nog iets achter op dat gebied maar probeerd het wel. Ik schrijf makkelijker over mijn problemen dan ik erover kan praten. Heb 't geprobeerd met iemand van onze kerk maar tot nu toe nog geen antwoord gehad.
Mijn hart maakt mij erg in de war op 't moment.
Mijn vriend is degene die beweerde zo depressief door mij te zijn maar als ik hem zeg ok misschien word je gelukkiger zonder mij wil die daar niks over horen. Ik heb geprobeerd de antwoorden in de bijbel te vinden maar ik ben nog een beetje een leek op dat gebied. volgens mij mag je alleen maar uit elkaar gaan als er sprake is van vreemdgaan. Niet eens als er sprake is van geweld volgens mij of wel?
Als iemand andere stukken uit de bijbel kan aanhalen graag.
Vandaar dat ik mij afvroeg of het dus ook ëchtbreken'is als je uit elkaar gaat als je samenwoont. De kerk pusht ook een beetje in de richting van trouwen nl en ik krijg er echt de kriebels van omdat ik het gevoel heb dat het niet Gods bedoeling is nu.
Kortom zit aardig in de knoop met mezelf en het geloof. En het geluk van mijn kinderen gaat me boven alles dus ja . Wat wil god nu eigenlijk?

maandag, 17 november 2008 - 22:01
Reactie van Mark

Hey Anoniempje,

Ik kan me voorstellen dat het niet makkelijk is om er met andere mensen in je omgeving over te praten, aangezien het iets betreft waarvan jij alleen weet hoe het voelt om er midden in te staan. De anderen om jou heen kunnen alleen logisch beredeneren wat de juiste oplossing zou zijn, maar het gevoel kennen zij niet.

Je zegt dat je de kriebels krijgt als mensen in je naaste omgeving het hebben over trouwen, en dat je denkt dat God dat nu niet wilt.

Het is je goed om af te vragen waarom je dat denkt, en waarom je de kriebels krijgt als je denkt aan trouwen. Is het dat je bang bent dat het verkeerd zou gaan omdat het nu al niet zo lekker loopt? of is het dat je het moeilijk vind je te binden?

Het is lastig, laat ik dat nog eens benadrukken, en kan me alleen maar voor een klein gedeelte indenken waar je doorheen gaat. Het moet gewoon zwaar en vooral lastig zijn om de juiste keuzes te maken. Zeker omdat je kinderen hebt die een vader en moeder verdienen. Dat je kinderen je boven alles gaat, zegt daar ook iets over, dat je van ze houdt en het beste met ze voor hebt.

Ik denk dat de regels die God in de Bijbel heeft geschreven over echtscheiding, niet helemaal voor jou van toepassing zijn. Er zijn inderdaad normaal gesproken 2 uitzonderingen om te scheiden of opnieuw te trouwen. Overspel en overlijden van de partner.
Omdat jij tot geloof bent gekomen en al in deze situatie zat voordat je tot geloof kwam, is het naar mijn idee een ander verhaal. Ik denk dat je allereerst niet scheid wanneer je besluit je vriend te verlaten, omdat er nooit een echte hechtenis heeft plaatsgevonden d.m.v. een huwelijk.

Wat ik je vooral wil aanraden is het delen van jouw verhaal met mensen in je naaste omgeving waar je jouw verhaal bij wilt vertellen. Daarnaast met God overleggen. Ik ben er nog steeds van overtuigd dat teksten als

Spreuken 8:17 en Mattheus 7:8 liegen er niet om. Je zult hebt vinden als je hem zoekt!

Ik wens je er in ieder geval veel inzicht en wijsheid bij toe.

Groeten, mark

dinsdag, 18 november 2008 - 11:02
Reactie van Anoniempje

Dankjewel Mark!
Het is inderdaad omdat ik als de dood ben dat als we trouwen het toch weer helemaal verkeerd gaat en ja als we dan gaan scheiden is het natuurlijk echtbreken en ik wil echt naar God's woord leven.
Mijn kinderen wil ik nooit van mijn leven verdriet doen dus eigenlijk is nu uit elkaar gaan ook geen optie en zit ik dus muurvast.
Ik heb niet echt veel zuivere gelovige mensen in mijn omgeving met wie ik hierover durf te praten.
Maar dit helpt ook wel wat. Nogmaals bedankt!

woensdag, 19 november 2008 - 10:29
Reactie van Peter

Samenwonen en trouwen is een verschil, net als trouwen voor het gemeentehuis een andere waarde heeft dan trouwen voor God.

Samenwonen: een overeenkomst tussen twee partners om een huishouden te delen, eventueel met kinderen, zonder gebonden te zijn aan elkaar voor langere periode.

Trouwen voor het gemeentehuis:
Verbintenis tussen twee partners, met legale voordelen en nadelen, maar meer stabiel dan samenwonen, om dat je uitgaat van een verbintenis voor het leven. Echtscheiding mogelijk, indien een verkeerde keuze blijkt te zijn gemaakt, maar met kosten en moeilijk. Puur zakelijke verbintenis voor de wet, emoties niet meegerekend.

Trouwen voor God:
Verbintenis uit liefde tussen twee partners waar twee partners 1 worden om in het hiernamaals voor eeuwig met elkaar verbonden te zijn.
Tijdens het presente leven wordt in dit huwelijk al het leed en pijn gedeeld, als opschoning van de zondes, die beide partners begaan, zodat in het hiernamaals beide partners volledig gevuld zijn met elkaars liefde zonder de leed en pijn. Gebaseerd op liefde, in principe niet omkeerbaar, geen scheiding mogelijk, tenzij door dood of evt. gelang naar geloof of traditie bepaalde uitzonderingen.
Sterkste verbintenis van de 3, omdat je van elkaar afhankelijk wordt, om tot in het hiernamaals met elkaar het ultieme geluk en liefde te ontvangen voor een eeuwigheid. Advies: Bezint eer je begint, een huwelijk voor God is niet zomaar iets, je moet beide daar geestelijk klaar voor zijn.

Advies totaal:
Voor diegene, die trouw ideeen hebben, kijk beide eens naar de film "The War of the Roses" en beslis dan daarna maar eens op basis van wat je net hebt gezien, of je daadwerkelijk met elkaar langere tijd verbonden wilt zijn of niet.

dinsdag, 9 december 2008 - 14:49
Reactie van Klaas

Misschien is het beter om te trouwen misschien niet.

Persoonlijk vind ik het veel belangrijker dat je bij een en dezelfde persoon blijft in je leven. want dit is in feite wat God van ons vraagt. een worden met een vrouw of man en haar/hem daarna nooit meer loslaten. Dit is wat god van ons verlangt.

Dit is een grote stap en niet iedereen kan zich zomaar 50 jaar aan een vrouw binden. Daarom zijn er zoveel teksten en beschermregels voor ons gemaakt. Om ons er attent op te maken wat voor grote stap we zetten.

Deze teksten mogen we niet onderschatten ze waarschuwen ons en vertellen ons hoe je als man en vrouw met elkaar om moet gaan.

Ik heb alle teksten die dit onderwerp aangaan zo ongeveer wel gelezen en ik vind dat (als ik alle forums, meningen etc. hoor) heel veel mensen deze teksten misbruiken, verdraaien en uit verband halen.

Het blijft dus een keuze die je zelf moet maken maar weet wel waar je aan begind want als je gaat samenwonen zit je in mijn mening al redelijk aan elkaar vast.

vrijdag, 9 januari 2009 - 01:16