Op een lekkere zomerdag besluit ik weer eens naar de kerk te gaan. Op het laatste moment was ik uitgenodigd om met een paar gasten naar de kerk te gaan. Het was een gemeente waar een vriend van mij sinds een tijdje naartoe ging. Vrij kleine gemeente van ongeveer 40 man.
Terwijl ik nog na zat te denken of ik überhaupt zou gaan ging ik nadenken over de vraag waarom ik zou gaan. Een vraag met een makkelijk antwoord zou je zeggen. Toch merkte ik dat mijn motief om te gaan niet erg sterk/goed was.
Een tijdje geleden ben ik gestopt met het zogenaamde ‘kerkshoppen’ waarbij je éénmalig naar een gemeente gaat om te kijken hoe dit is. Ik ben ermee gestopt omdat ik op deze ochtenden teveel bezig was met de gemeente en hoe deze hun ding met God deden in plaats van dat ik mij richtte op God. Nou hoeft dit ook niet verkeerd te zijn, het is immers goed om de dingen te onderzoeken en de goede dingen te behouden, maar toch kan dit niet dé reden zijn waarom je naar de kerk toe gaat.
Heb je jezelf wel eens de vraag gesteld waarom je naar de kerk toe gaat? Is het om God te ontmoeten? Is het om met elkaar God te bedanken? En durf je jezelf dan ook de vraag te stellen of je in dit doel slaagt? Slaag je erin om God te ontmoeten in de kerk of lukt je dat eigenlijk al tijden niet meer?
Ik zie je reactie tegemoet, waarbij ik benieuwd ben naar jouw reden om naar de kerk te gaan, en of je slaagt om je doel te behalen op deze rustdag?
Groeten, Mark
Gerelateerd
"De eerste gemeente: een utopie!?"
Heb uw naaste lief (2)
Jouw kerk!
Megakerk of minikring?
Van enkeling tot oogst
Reacties (11)
Ik ga naar de kerk om opgebouwd en bemoedigt te worden door mede-gelovigen. Zo is het ook bedoeld geloof ik.
Lees eens Efeze 4:11-16, ben benieuwd wat je denkt nadat je dit stuk hebt gelezen en deze tekst eens naast je post plaats.
Het geen wat ik dan zie is dat het niet zo zeer gaat om een Persoonlijke ontmoeting met God, maar dat we (Allen) opgebouwd worden en bemoedigd worden zodat we ons werk uit kunnen voeren als christenen. Een soort leerschool waar je op zondag heengaat om onze kennis over God (door de Bijbel en ervaringen en getuigenissen te delen) bemoedigt word en zo verder kunt met het nog beter leren kennen van God. Wat dus weer echt een Persoonlijk iets is.
Ik ben benieuwd naar jou mening.
Hoe is het in de kerk waar jij heengaat? 'Shop' je naast je eigen kerk omdat je het niet naar je zin hebt?
Fijne avond nog :-)
Maar misschien bedoel je iets anders met de volgende vraag: 'Slaag je erin God te ontmoeten in de kerk?'
Naar de kerk gaan doe je niet zelf, God roept zijn kinderen en wil ze aanraken.
Gods rijkelijke zegen
Debbie
Vijftien jaar geleden ben ik naar Vietnam geweest (het land was net open voor toerisme) om bijbels te brengen. We waren met vijf personen (2 Nederlanders, 3 Amerikanen). Samen hebben we God groot gemaakt, bijbels gebracht in Hanoi, veel contact gehad met Vietnamezen, ze van de Heer verteld. Dit alles moesten we wel voorzichtig doen want in Vietnam mag je niet openlijk voor je geloof uitkomen.
Dit heb ik echt als “kerk” beleeft: het op elkaar aangewezen zijn, creatief zijn en samenwerken in soms erg spannende situaties, stappen in geloof doen. Bovenal Gods leiding en bescherming hierin, aan Hem de eer.
De Vietnamezen zijn vriendelijke gastvrije mensen, en vergevingsgezind . . . . .
Ze staan over het algemeen open voor het geloof. Ze hebben het niet makkelijk als ze eenmaal een levende relatie met Jezus hebben. Kerk zijn gebeurd daar in het geheim.
maar in al die afgelopen jaren is het niet goed gegaan. Te veel regeltjes Te veel eigenspot... Al de glorie behoort toe aan God
maar het gevoel van God is aanwezig zat er gewoon weg niet bij.
Nee ik denk dat meeste kerken gewoon weg geen kaas gegeten hebben wat Jezus deed en zijn Discipelen geleerd heeft. IK wandel liever nu met God en vindt gewoon weg mijn kerk bij God.
je kunt de kerk niet vergelijken met een school.
Waarom je naar de kerk gaat, om god te bedanken en te bidden en alle dingen die daar bij komen kijken. Maar dat is natuurlijk niet verplicht; het geloof staat niet vast aan naar de kerk gaan. dat zijn 2 dingen apart. Wanneer jijzelf gelooft in God en wanneer je daar goed je best in doet, en zoveel mogelijk wilt leven zoals hij dat gezegd heeft *(in zijn 10 geboden), wanneer je God lief hebt; dat is het echte geloof, zoals God het graag wil. Natuurlijk hoort naar de kerk gaan er ook bij; en het is Gods huis' maar ik vindt het absoluut geen verplichting.
God is alom vertegenwoordigd. God is Schepper van mensen dieren en plantenen van alles wat leeft. Maar ook is God heilig. Heilig wil zeggen dat Hij apart staat. Dus je kunt ook niet zomaar naar Hem toe. En toch is God getrouw. Hij doet wat Hij aan ons heeft beloofd. Hij "woont" van ons apart. En toch Hij is ook zo heel dicht bij ons. De engelen zongen: Vrede op aarde in de mensen des welbehagen. Hebben wij er een behagen in (willen wij van harte) Gods wil te doen.
Toen Johannes de Doper er anders over dacht zei de Zoon van God: …….aldus betaamt het ons alle gerechtigheid te vervullen (Matteus 3:15) Gerechtigheid is eigenlijk de wil van God (doen). God staat apart. En toch Hij dacht aan ons.
Hij heeft ons niet alleen gelaten. Zijn Zoon had er behagen in om de wil van Zijn Hemelse vader te doen. Onze Heer Jezus voldeed aan Gods opdracht. Dat werd onze Redding.
Hij werd aan ons gelijk. Hij werd gelijk aan de mens. Hij werd gelijk aan zonde. Zonde wilt eigenlijk zeggen dat je God buiten jouw beslissingen laat. Zonde zoals de Bijbel dat bedoelt doelt eigenlijk op je leven die vergaat (vergankelijk is), omdat je God er niet bij betrekt, je kiest je eigen weg. Terwijl God (de Schepper van mens dier en al wat leeft en van alles wat je om je heen ziet) naar ons heeft gezocht en zoekt. Hij zoekt ons in Zijn Zoon onze Heer Jezus.
Hij die wil mag komen, Gaat in de Koningszaal. O, zwakken en vermoeiden er is plaats voor allemaal.
Daarom het is een heerlijkheid om God persoonlijk te ervaren. Maar het is ook goed om te weten dat je niet alleen staat en dat je aan elkaar bent gegeven om van elkaar te leren, elkaar te ondersteunen en elkaar aan te moedigen om die weg tot Gods volmaakte heerlijkheid te gaan. (Johannes 14:6)
Ik kan alleen maar één ding zeggen: Kom in die heerlijkheid van God. Je komt er door te geloven dat de Heer Jezus, de Zoon van de levende God, Zijn leven heeft afgelegd. Als wij Avondmaal vieren en de wijn uit de beker met z'n allen als kerk "in ons toelaten" denken wij aan Zijn kostbaar bloed wat Hij vergoten heeft voor mij voor u voor alle mensen die willen komen in Die Bruiloftszaal. Hij werd begraven, maar op de derde dag werd Hij door die Heerlijkheid van Onze Hemelse Vader opgewekt Romeinen 6:4. Het is daarom belangrijk dat ook het gebeuren in de kerk ons helpt om in Hem in de Here Jezus te blijven (Johannes 15: 4-7), alleen zo kunnen wij de weg tot God gaan.