Vergeten?

Gebedsbroeders

Twee jongens - Twee posts per week - Onze overdenkingen - Jouw mening?

Vriendschap met iemand van het andere geslacht

Door: Mark BMaandag, 26 april 2010
Terug
Categorie: Seks en relaties, 9 keer gereageerd, 1857 keer bekeken

Je kent het misschien wel. Je hebt al zo lang een goede vriendschap met een goede vriend of vriendin van je dat jij je af gaat vragen waarom het eigenlijk geen verkering is. Dat is de vraag die ik mij de laatste tijd ook stelde, en dat niet omdat ik daar zelf nou zoveel over aan het nadenken was, nee het waren andere mensen die verbaast waren als ik zei dat het een ‘gewone’ vriendin van mij was.

Blijkbaar is deze samenleving, misschien kan ik beter zeggen christelijke samenleving niet meer zo thuis in het hebben van een goede vriendschap met iemand van het andere geslacht. Waarom zou het niet kunnen, was een vraag die daarbij in mij naar boven kwam. Waarom kijken er zoveel mensen van op als ze mij samen met een vrouw zien waarbij ik ze vertel dat het ‘gewoon’ een goede vriendschap betreft.

Ik denk dat je wel mag stellen dat een man iets heels anders te bieden heeft als een vrouw te bieden heeft in een vriendschap. Beiden hebben weer hun sterke kanten. Maar tevens mis je dus iets als je geen goede vriendschap met iemand van het andere geslacht hebt, of is dit te kort door de bocht?

Het uitspreken van de waarheid is daarbij erg belangrijk; zeggen dat je het puur doet om die goede vriendschap. Daarbij open staan voor leerprocessen: Waar je als man zijnde vaak wel weet waar een andere man behoefte aan heeft in een vriendschap is dit bij vrouwen soms een heel proces. Je moet soms eerlijk durven toegeven dat je misschien te lomp of te direct was. Je moet soms mooie woorden spreken, waar jij gewend bent de waarheid te spreken (dit kan natuurlijk ook samen gaan :)

Hoe sta jij in het hebben van vriendschap(pen) met iemand van het andere geslacht? En wat zijn jouw beweegredenen daarvoor?

Gerelateerd

Reacties (9)

kemmel26 april 2010, 12:00
Hallo,

Mijn ouders 'zeuren'vaak over het feit dat ze het fijner vinden als ik met mijn eigen geslach om ga. (ik ben dus een meisje)
Dat snap ik niet. Kan iemand mij dit uitleggen. Ik bedoel... Ik zou denk ik best wel een gewone vriend mogen hebben, maar dan zou ie denk ik homo moeten zijn.
kees26 april 2010, 15:29
Beste Mark,

Ik ben ervan overtuigd dat vriendschap met het andere geslacht kan helpen om je emotioneel beter te doen ontwikkelen. Man en vrouw zijn verschillend in hun denken en voelen, je kunt daarin van elkaar leren.
Mannen kunnen van een goede vriendin leren hoe het gevoelsleven van een vrouw anders is, en hoe ze daardoor op een bepaalde manier reageert.
Vrouwen kunnen van een mannelijke vriend leren dat een man heel wat meer gevoelens heeft dan ze denken, en dat hij ze niet toont zoals zij willen dat het niet een teken is van onverschilligheid maar dat ze hun gevoelens verbergen en anders reageren.

Vriendschap met het andere geslacht kan beidde verrijken het grootte probleem is dat omstanders meteen er een sexuele factor aan vast koppelen. Daarom Kemmel willen jouw ouders misschien wel liever dat je vriendschap sluit met andere vrouwen. En misschien zijn ze ook wel bang dat jij het slachtoffer wordt van een jongen. Misschien moet je eens een keer hierover praten met ze, waar ze bang voor zijn met vriendschappen die je hebt met mannen.

Groetjes,
en Gods zegen toegewenst,
Kees
kemmel26 april 2010, 15:43
Hallo Kees,

Jaa maar dat slaat toch nergens op? Hun gaan er dus al gelijk van uit , dat er eeen sexfactor mee speeld.
Dan insinueren hun gelijk dingen. Vind ik nergens op slaan.
kemmel26 april 2010, 15:45
Ik vind namelijk dat je best kan omgaan met het andere geslacht. Tenzij je verliefd bent opdiegene, dan word het iets moeilijker (Als diegene niet weet dat je verliefd op hem bent)
Nodoubt26 april 2010, 16:49
Mark,
Al die zaken die gaan over de voordelen van zo'n vriendschap... die zijn volgens mij alleen gezegend als het IN HET HUWELIJK plaatsvind.

Dus als je beste vriendin ook je vrouw is. En dan ook je enige goede vriendin.
Hoe zou je vrouw het vinden als je van allerlei persoonlijke dingen deelt met een andere vrouw? Als je zo een band met een andere vrouw ontwikkeld? Zeker omdat vrouwen d.m.v. praten en delen al veel sneller een emotionele band ontwikkelen dan mannen. Een sterkere band dan hoe de man dat meestal ervaart. Dus zo onschuldig is het niet om een sterke band met een vrouw aan te gaan die niet je huwelijkspartner is.

1 ding is zeker als ik voor mezelf spreek dan. Als ik met een 'goede vriendin' van jou zou trouwen dan zou die vriendschap van jullie direct op een heel andere manier vorm gegeven gaan worden. Ik verwacht niets anders dan haar hele hart en als ze dat niet kan geven omdat ze dat zo nodig ook nog met jou wil delen... dan hoef ik haar hart niet. Ze mag goede vriendinnen hebben natuurlijk maar goede vrienden... zeker niet.


ps: hoeveel huwelijken zijn er eigenlijk al verpest omdat de satan in moeilijke tijden van ruzie en onbegrip etc. de vrouw of man in de armen van een 'begrijpende goede vriend/in' gedreven heeft?
Iets om over na te denken volgens mij.
Mark B26 april 2010, 17:17
Hey Nodoubt,

Ik denk dat het helemaal klopt wanneer je zegt dat je graag haar hele hart wilt hebben. Ik denk ook dat je zoals je zegt je vriendschap moet aanpassen.

Maar wat ik niet zo goed snap: We vinden het eigenlijk heel normaal als wanneer mensen gaan trouwen, hun naaste vrienden minder tijd en aandacht krijgen van deze personen. De man gaat minder met de vrienden naar de kroeg, en de vrouw gaat minder shoppen, om zo maar even twee lekkere cliche's te gebruiken. Maar dat kan dan toch net zo goed gelden voor de goede vriendschap tussen en man en een vrouw? Waarom zou je het daar niet voor kunnen laten gelden?

Je moet goed communiceren vind ik. Kijk als je wel aan je vrienden voorlegd dat jij het huwelijk lastig vindt lopen op dit moment, maar dit niet met je vrouw deelt, dan klopt er iets niet. Dat zou net zo goed gelden voor de vriendschap die jij met een vrouw zou hebben... Je groeit naar elkaar toe en moet daarvoor andere mensen deels achter je laten....

Maar Nodoubt, stel he, ik ben een goede vriendin van jouw vrouw die je hebt getrouwd. Vind jij het dan vervelend dat zij met mij zal blijven afspreken? Waarbij het natuurlijk wel belangrijk is om te weten dat het een sterke vriendschap is, maar niet meer dan dat? Of zou je dat liever niet hebben, en hoe komt dat?

Als ik jouw laatste deel van je reactie zo lees dan denk ik aan het woordje 'angst'. Er zijn inderdaad al flink wat relaties op de klippen gelopen doordat ze een andere persoon vonden die ze interessanter vonden, maar dat wil toch niet zeggen dat dit bij jou ook van toepassing is? Openheid is daarbij denk ik erg belangrijk....

Groeten, Mark
Nodoubt26 april 2010, 19:48
Hoi Mark,

"Maar dat kan dan toch net zo goed gelden voor de goede vriendschap tussen en man en een vrouw? Waarom zou je het daar niet voor kunnen laten gelden?"

Goede vriendschappen tussen man en vrouw buiten het huwelijk terwijl 1 of allebei wel getrouwd zijn... ik geloof er niet in.

"Je moet goed communiceren vind ik. Kijk als je wel aan je vrienden voorlegd dat jij het huwelijk lastig vindt lopen op dit moment, maar dit niet met je vrouw deelt, dan klopt er iets niet."

Inderdaad. Maar als 'de geest v.d. jaloezie' jou of je vrouw in de greep heeft genomen... dan ben je blij dat je goede vriend van hetzelfde geslacht is zodat dat i.i.g. geen enkele factor van jaloezie hoeft te zijn.

"ik ben een goede vriendin van jouw vrouw die je hebt getrouwd. Vind jij het dan vervelend dat zij met mij zal blijven afspreken?"

Als jij een goede invloed op haar hebt is dat geen enkel probleem natuurlijk. Maar je partner/gezin moet altijd op de eerste plaats staan toch.

"het woordje 'angst'. "

Observatie, daar denk ik aan.
Als het huwelijksbootje op de woeste zee aanbeland is, lijkt het gras bij de buren opeens veel groener. Ik heb het idee dat mensen vaak niet 100 procent voor elkaar kiezen zoals vroeger wel het geval was. Misschien dat vroeger de noodzaak (geld etc) mensen meer samenhield, of de sociale schaamte. Maar die huwelijken hielden dan wel stand en die mensen hadden dan wel de kans om weer naar elkaar toe te groeien en een veel sterkere band te ontwikkelen.
Wie piekert daar tegenwoordig nog over? Scheiden die boel want hij/zij behandeld mij niet goed en verwaarloost mij emotioneel en blabla en niets meer tot de dood ons scheidt zo waar God onze getuige is. Enigszins overdreven, maar tel eens het aantal gezinnen dat een scheiding heeft meegemaakt,nu in verhouding tot 50 of 100 jr geleden. Is dat vooruitgang?
Michel27 april 2010, 07:48
Hoe ik dit zie?
Het zou mooi zijn als man en vrouw zo onbevangen met elkaar kunnen omgaan. Ikzelf heb nooit zusjes gehad waarmee ik dit heb kunnen leren. In de fase na mijn bekering leerde ik wel op een goede manier met vrouwen omgaan, maar ik merkte toch dat het lastig was mijn mannelijke verlangens uit te schakelen, hoe hard ik het ook probeerde.

Ik denk dat als je een partner hebt, je beiden heel erg moet oppassen met andere vriendschappen van het andere geslacht. Jaloezie kan zomaar de kop opsteken. Ik wil mijn vriendin helemaal, voor mezelf. En ik zal niet dulden als zij intieme dingen deelt met andere mannen. Maar die strijd hebben we al eerder gestreden.

als het goed is, komt je prioriteit ook anders te liggen, wanneer je een relatie aangaat. God op nummer 1, je partner op nummer 2. En vriendschappen daaronder ergens.

Zo houd je de zaken gezond en sterk.
anemdo 8 mei 2010, 12:33
Jezus had goede relaties met mannen en met vrouwen. Dat was in zijn tijd zeker heel erg bijzonder. Ik denk dat het goed is om naar hem te kijken, en zijn voorbeeld te gebruiken. Mannen en vrouwen kunnen best goede vrienden zijn.
Ik snap dat het soms niet makkelijk is om veel tijd met iemand van het andere geslacht door te brengen, zeker als mensen om je heen ineens gaan praten over een mogelijke relatie. Maar ikzelf vind het makkelijker om met mannen om te gaan dan met vrouwen, en de meeste van mijn vrienden zijn dan ook mannen. Natuurlijk moet je voorzichtig zijn, en ik probeer te vermijden om veel tijd met 1 persoon door te brengen, maar in een kleine vriendengroep is het fantastisch om die mix van mannen en vrouwen te hebben. Je kunt van elkaar leren hoe het andere geslacht tegen de wereld aankijkt, en dat kan een eventuele relatie alleen maar ten goede komen. Toch?

Ik denk dat het heel goed is om voordat je een relatie met iemand begint eerst een tijd van vriendschap te hebben. Misschien dat je er in die tijd achter komt dat je die andere persoon toch niet zo leuk vind. Maar als je besluit om er toch voor te gaan heb je een sterke basis van vriendschap. Iets waar je op kan terugvallen als er moeilijke tijden aanbreken.

Voor mannen is het misschien moeilijker om een afstand te nemen omdat jullie veel meer op het uiterlijk gericht zijn dan vrouwen. Daar moeten wij vrouwen dus meer rekening mee houden. Een goede communicatie kan moeilijke situaties mogelijk voorkomen.
Vrouwen vinden het vaak moeilijker als je een emotionele band met elkaar hebt. Voorbeeld: samen bidden betekend vast dat hij mij erg leuk vind. Mannen moeten in dat soort situaties voorzichtiger zijn.

Sorry dat dit een lang antwoord is geworden, maar ik wilde duidelijk maken dat ik denk dat het goed is om vriendschappen met het andere geslacht te hebben, zolang je rekening houd met elkaar.