Abortus is moord, daar ben ik het mee eens. Ik vind dat je niet 'zomaar' abortus mag plegen, daar ben ik echt tegen. Neem de gevolgen van je daden.

Maar wat nou als je verkracht bent en zwanger van je verkrachter oid? Ik denk niet dat ik het zou aan kunnen om dan dat kind op de wereld te zetten, steeds herinnerd te worden aan wat er gebeurd is. En hoe zit het met het kind zelf, die geen vader heeft/kent? Ik zou met dit voorbeeld wel abortus plegen. Wat vinden jullie?

Xx

Stel nu dat het leven van de moeder in gevaar is, waar kiezen jullie dan voor?

Hey Miss Sue en Miranda,

Om even antwoord te geven op beide vragen. Allereerst moet ik zeggen dat ik ze wel enigzins zag aankomen, maar daardoor niet minder moeilijk ofzo.
Ik denk dat je in het eerste geval nog steeds beslist over leven of dood. Als je abortus pleegt dan zeg je eigenlijk dat je omstandigheden waarin het kind geboren zou worden niet voldoen, niet goed genoeg zijn. Maar iets als pleegouders voor het kind? Is toch net zo'n verhaal ongeveer als een kind dat geadopteerd word uit bijvoorbeeld Suriname?

Het tweede voorbeeld, ja erg moeilijk. Moet zeggen dat ik erg op zoek zou gaan met mijn vrouw naar Gods idee hierover. Een makkelijk antwoord kan hier ook niet echt op worden gegeven. Want in welk opzicht loopt de moeder gevaar? Alleen bij de geboorte? of al tijdens de zwangerschap?

Moelijk, moeilijk.

Groeten, Mark Boerman

Een voorbeeld dat erg stereotype lijkt, maar wat echt erg vaak voorkomt...

Een vrouw in Afrika, misbruikt door haar eigen familie (broer, oom, vader), verstoten als blijkt dat ze zwanger is.
In ontwikkelingslanden sterven dagelijks vrouwen aan de gevolgen van illegale abortus. Illegaal, omdat niemand er wat vanaf mag weten, terwijl abortus in vrijwel alle landen legaal en hygiënisch kan worden uitgevoerd.

Kies je in dit geval voor het leven van de moeder of voor het leven van het ongeboren kind? Want allebei lijkt in de praktijk niet mogelijk...

kijk op http://nl.youtube.com/watch?v=Ytg73V8kf3E

christelijke reggae

Ik bedoelde: stel dat de moeder zal komen te overlijden bij voortzetting van de zwangerschap. Waar kies je dan voor, Mark?
En wat is Gods idee hierover?

Hey Miranda,

Hierbij antwoord op de vraag die je me stelde: Ik weet niet wat ik zou kiezen. En als ik niet wist wat God hierover zou zeggen, dan zou ik het Hem vragen en een antwoord verwachten. Ik geloof namelijk zeker dat God op elke vraag, dus ook op deze, wil antwoorden.

Groeten, Mark

Ik heb gekozen voor de tweede optie.

De voorbeelden zijn voorspelbaar als je zo'n onderwerp aansnijdt, en de meest voorkomende hebben we al gehad zie ik: verkrachting, een slechte lichamelijke conditie en tienerzwangerschappen.

Stricte regels en veiligheid zijn vereist wat mij betreft. Maar bij een 14 jarig verkracht meisje kan ik me indenken dat een abortus een soort verlossing is.

Wordt abortus eigenlijk letterlijk verboden in de bijbel?

Hey Hans,

Abortus staat niet letterlijk in de Bijbel vermeld, dus je kan er niet letterlijk iets over zeggen. Je kan natuurlijk wel concluderen dat God er tegen is, aangezien er sprake is van moord, vanwege de aanwezigheid van leven.

Hans, even een leuke vraag voor jou, waarbij ik wel benieuwd ben wat jouw mening hierover is (anderen mogen ook reageren hoor :)

Je zegt, er zijn uitzonderingen zoals bijvoorbeeld bij verkrachting. Of je moord mag plegen heeft dus te maken met de situatie waarin je verkeerd. Als je het even uit het abortus verhaal haalt, word het dan anders? Mag je nog steeds moord plegen met een goede reden? Ben je het hier mee eens, en wat zijn anders voor jou de argumenten dat je het wel degelijk over iets anders praat.

Ben benieuwd naar je mening hierover.

Om nog even terug te komen op Miranda's reactie.
Er staat in de Bijbel een voorbeeld van een vrouw die sterft vanwege de geboorte van het kind. Het is Rachel die Benjamin baart en daarna sterft.

Ik weet niet zo goed hoe God erover dacht dat Rachel stierf, maar het gebeurde wel degelijk. Het verhaal schept denk ik meer duidelijkheid.

Groeten en ben benieuwd naar jullie reacties.

Mark Boerman

Hey Mark,

Bedankt voor je reacties! Het verhaal van Rachel en Benjamin is dus een voorbeeld waarin de moeder sterft ná de geboorte van haar kind.. Mss was dit idd Gods bedoeling, opdat Benjamin zou blijven leven!
Maar stel nu dat bij geen abortus moeder en kind het niet zullen overleven... Is het dan niet verantwoord om het ongeboren leven weg te nemen, zodat de moeder in leven kan blijven? Wat denk jij, Mark?

En je zegt dat God op elke vraag wíl antwoorden. Maar doet Hij dit ook altijd?

Groeten Miranda

Hey Mark,
Dat is een goede vraag die je stelt. Ik denk dat het antwoord afhankelijk is van hoe je tegenover de classificatie 'moord' staat. Staat het opzettelijk van het leven beroven van iemand gelijk aan het afbreken van iets dat nog bezig is zich te ontwikkelen tot mens?

Wat je ook telkens terug ziet komen in discussies is in hoeverre een embryo of foetus nog mag 'aborteren'. Volgens mij wordt vaak tot 12 weken aangehouden, als ik het goed heb. Ook komt dan weer ter sprake in hoeverre een ongeboren vrucht in staat is tot pijnperceptie en in hoeverre dat leidt tot een bewuste pijnervaring.

Maar eigenlijk vind ik dat allemaal niet ter zake doen. Buiten kijf staat dat het onderwerp erg moeilijk is en een beslissing nemen in zo'n situatie bijna onmenselijk is volgens mij. Dat in 'gewone' situaties een abortus niet gewenst is, spreekt voor zich wat mij betreft. Maar ik vind het lastig om te oordelen over situaties die me enorm zwaar lijken, zoals de in mijn eerdere bericht genoemde verkrachte 14 jarige… En hoewel er overeenkomsten zijn, vind ik dan 'moord' niet het goede woord.

Bovendien moet je je dan ook gaan afvragen of behalve het ingrijpen in zulke gevallen, niet de gehele medische wetenschap zich 'bemoeit' met het leven en (het tegengaan van de) dood, en daarmee met Zijn werk…. (?).

Kortom: supermoeilijk, maar in mijn visie wel afhankelijk van de (persoonlijke) situatie.

Groet! Hans!

Hey Miranda en Hans,

Leuk dat we het er zo een beetje over kunnen hebben en elkaars mening mogen horen, zonder dat we elkaar daarop aanvallen, geniet ik van, zo vaak is het namelijk anders.
Om antwoord te geven op jouw vraag Miranda. Ik denk dat God ALTIJD antwoord, maar het voor ons niet zo lijkt. We luisteren vaak niet eens, of zijn eigenlijk alleen maar op zoek naar het antwoord wat bij ons past (las ik vandaag nog in een boek over psychologie 'conformatieneiging' daar zit in de mens. De mens wilt het liefst het antwoord krijgen wat bij zijn/haar mening past)

Dus ik kan ook niet echt antwoord geven op je vraag of het dan niet beter is het ongeboren kind weg te halen. Ik ga namelijk niet over leven en dood, dus wil er geen beslissing over nemen ook. God kan nog steeds wonderen en tekenen doen, ze zijn de wereld echt nog niet uit.
Volgens mij (als ik het me goed herriner) wordt Rachel gestraft door God omdat ze een grote zonde heeft begaan en is de straf dat ze zou sterven nou de geboorte van Benjamin. Het erge aan het hele verhaal is dat Jakob helemaal niks van dat hele verhaal van Rachel afwist en misschien (is naar mijn idee niet duidelijk) er wel nooit achter is gekomen.

Hans, ik vind dat je deels gelijkt hebt wat je verteld over het verschil tussen leven en het ontstane leven. Maar ik zat er even over na te denken, maar is het niet zo dat God vaak over dingen, waar wij als mensen heel moeilijk over gaan nadenken, heel makkelijk denkt. Er staan in de Bijbel voorbeelden zoals: Er is geen onderscheid tussen een grote en kleine zonde, het is allebei zonde. Er is geen verschil in slecht of slechter. Als je al kijkt met een verkeerde bedoeling naar een vrouw, dan pleeg je al overspel!
Denk je niet dat abortus in dit rijtje van het 'simpele' redeneren van God thuishoort? Moord is moord?

Groeten Mark Boerman

Ha Mark!

Ik denk eigenlijk niet dat God 'simpel' redeneert. Volgens mij is Gods woord juist zo complex dat er talloze verschillende meningen door verscheidene interpretaties ervan door ontstaan.

Daarnaast is de vergelijking met moord niet sluitend. Het klinkt wel lekker populair en je speelt goed in op het gevoel van mensen, maar de intentie en de motieven van abortus zijn beduidend anders dan dat die bij moord zijn.

Bovendien wordt aangedragen dat je niet mag beslissen over leven en dood, omdat dat door Hem gegeven of genomen wordt. Maar dagelijks beslissen legio medici - om maar een 'simpel' voorbeeldje te geven - over leven en dood. Moeten we daar dan ook onze vraagtekens bij zetten?

Is in dat licht het gebruik van een condoom - waarmee je ook beslist over het niet kunnen ontstaan van nieuw leven - eigenlijk hetzelfde als een abortus 12 weken later?

Ik vind het trouwens ook erg mooi en leerzaam om elkaar al 'discussierende' beter te leren begrijpen en elkaars meningen - en achterliggende gedachten - zo te lezen!

Groetjes, Hans!

Abortus provocatus.......... De Europese regelgeving noemt het zwangerschapsonderbreking; dit toont aan hoe de mens in liberaal Europa naar een abortus kijkt: alsof je als vrouw nu kunt stoppen met zwanger zijn en wanneer het je uit komt weer verder gaat.

Laten we om tot de kern van het abortusvraagstuk te geraken wel eerst de goede vraag stellen en wel: wat is een mens? Uit de filosofische en theologische mensleer (antropologie) weten we dat de mens ontstaat wanneer God een bevruchte eicel met leven zegent; wanneer God de ziel aan het mensje is de allerprilste vorm geeft. Immers, de door God geschapen ziel is de vormoorzaak van de mens. God dienen is de doeloorzaak van de mens, de ouders zijn de werkoorzaak van de mens. De bevruchtende zaadcel en de te bevruchten eicel zijn de materiële oorzaken van de mens. Zo zien we dat beide ouders samen met God werken aan het ontstaan van nieuw leven.

Een veelgehoord argument is dat een foetus nog geen uiterlijk menselijke kenmerken heeft en daarom nog geen mens is. Maar is dat wel zo? Toont biologisch onderzoek met genetisch materiaal in net bevruchte eicellen niet al aan dat deze volwassen mens in potentie in zijn verdere leven niet een x% kans op erfelijke ziekten heeft? Is een embryo dan niet een volledig afhankelijk mensje dat nog de meeste en beste geborgenheid nodig heeft wat de mens ooit zal kennen: de moederschoot? Daarom is iedere uitgevoerde abortus het wel overwogen wegnemen van een leven; luidt het vijfde gebod niet: "Gij zult niet doden?" Ergo: you just don't take a life. Je neemt zeker geen leven weg dat niet eens in staat is en de kans krijgt zelf over zijn leven te mogen beslissen en zichzelf te verdedigen. Iedere abortus staat dus gelijk aan een volwaardig mens de doodstraf geven zonder eerlijk proces. Want de aanklager van dit - "ongewenste"- leven is óók de rechter. Let wel, dat hoeft niet per definitie de moeder te zijn, vaak is deze dubbele functie aan de publieke opinie of de naaste omgeving van de moeder gegeven.

In een zaak van een zwangerschap na sexueel geweld dan. Geef mij één valide en onweerlegbaar argument dat rechtvaardigt dit kind - dat zelf niet gekozen heeft te ontstaan - de doodstraf te geven en ik zal met jullie meegaan.

Dan wanneer de moeder in levensgevaar verkeert. Ga eens aan je eigen moeder vragen wat het betekent je leven te geven aan en voor je kinderen. Hoeveel liefde kun je als moeder meer voor je kind tonen dan jouw eigen leven te offeren voor dit kind? Welke moeder zou dit in het diepst van haar moederhart niet doen? Je bent toch een slechte moeder als jouw eigenliefde groter is dan de liefde voor jouw kind?

Zo ken ik het verhaal van een 33 jarige Franse mirage pilote. Zij had inmiddels de rang van kapitein-vlieger bij de Franse luchtmacht bereikt en zij zou de eerste Franse vrouwelijke gevechtspiloot kunnen worden die de top rangen zou kunnen bereiken totdat bij haar, zwanger van haar kind, een relatief eenvoudige te behandelen vorm van kanker geconstateerd wordt. De chemokuur en de bestralingen die zij zou moeten ondergaan, konden de kanker weghalen, maar dat zou wel haar kind gaan kosten. Zij kwam onder druk te staan van de Franse luchtmacht en ook de artsen hadden de procedure voor een abortus al opgestart, toen deze moeder resoluut haar belangrijkste gevecht van haar leven begon: zij gaf alle prioriteiten aan haar kind. Haar ziekte kon dus niet behandeld worden. Vlak na de geboorte van dit kind - dat overigens gezond geboren is - is zij komen te overlijden. Bij haar uitvaart die aandacht kreeg van hoge politieke en kerkelijke autoriteiten, is zij postuum met de hoogste Franse militaire onderscheiding begiftigd, een onderscheiding die sinds WO II in Frankrijk niet meer uitgereikt is en nog nooit aan een vrouw.

Dus, we kunnen over abortus persoonlijk een hoop vinden, maar dat doet er helemaal niet toe. We moeten kijken naar wat het daadwerkelijk is. Dan is de conclusie heel simpel.........

Een zaad- en eicel die het mens in potentie zullen gaan vormen bezitten ook ieder een deel van de gegeven erfelijke informatie. ;)

Vind je ook dat per definitie ingrijpen door menselijk handelen in door Hem gegeven of genomen levens onwenselijk is?

Dat is namelijk wat mij in mijn voorbeeld en de daarop aanvullende vragen bezig houdt. Trek je de lijn consequent door of staat abortus wat dat aangaat op zichzelf?

Het door mensen therapeutisch ingrijpen met de intentie de kwaliteit van leven te bevorderen, is natuurlijk niet af te wijzen. Abortus daar en tegen is wel therapeutisch ingrijpen, maar bevordert de kwaliteit van het leven van de geaborteerde niet, sterker nog, het vernietigt deze.

Oké, het antwoord op de door mij gestelde vraag "Vind je ... onwenselijk is?" moet in jouw geval dus nee zijn, omdat je de lijn niet consequent doortrekt.

Gevoelsmatig is dat wel logisch denk ik. Ik ben ook pro-life, maar in voorkomende genoemde gevallen kun je het therapeutisch ingrijpen wat abortus heet ook zien als het bevorderen van de kwaliteit van het leven van dat zwangere kind, als dat als leidraad geldt.

Hoe dan ook, ik ben blij niet voor een dergelijke - schier onmogelijke - keuze te staan en eveneens met de 'vrijheid' die mensen in ons land bezitten om zelf die keuze te maken (onder stricte voorwaarden).

Lieve mensen, ik ben zó blij dat ik op deze site ben gebracht!

Nu wil ik jullie wat vragen. Ik hoop eigenlijk niet dat deze discussie etc. is gesloten want ik ben een beetje radeloos.

Ik heb hyves en ik nam enige tijd geleden een kijkje op een publieke hyves, waar meerdere 'hyvers' lid van zijn.

Ik reageerde op wat mensen en er ontwikkelde een discussie.
Iemand beweerde dat christenen hun eigen iedeen aan die van God voorstelde en dan zeiden: dit en dat wil God, zo moet het allemaal.

Zie hieronder de link... Zijn er mensen die dit een rustig willen lezen en mij advies willen geven?

http://silentscream1.hyves.nl/fotos/179071464/0/gCci/

Je mag hier advies geven of mailen ([email protected]) of als je zelf hyves heb daar reageren. Ik ben nog niet zo heel lang christen en kan niet op alle vragen antw. geven.

Of zou ik niet meer moeten reageren op deze jongen?

Ik zou het heel erg waarderen als ik een reactie kreeg!!

Liefs, groetjes en Zegen, Marjolein

Hoi Marjolein,

Hives doe ik niet aan, maar heb wel even snel gekeken naar die discussie. Die Marty lijkt me goede persoon om een Christen op scherp te zetten, om je te dwingen te onderzoeken waarom je gelooft wat je gelooft. Ik zou die discussie dan ook in de eerste plaats op die manier gebruiken, niet om iemand te willen overtuigen maar om zelf beter te gaan weten waarom je iets gelooft.

Het gaat over abortus. Is het moord of niet? Hoe denkt God erover? Zoals altijd kan de Bijbel ons inzicht geven zodat het juiste antwoord heel duidelijk naar voren komt.

Een kernvraag bij abortus is: is er al sprake van leven voor de geboorte? Want als de vrucht in de moederschoot door God al als leven wordt gezien, dan gelden alle regels die er in de Bijbel staan die gaan over de bescherming van het individuele leven. Als het ongeboren kind/vrucht al een volwaardig persoon is voor God... dan is er sprake van het vergieten van onschuldig bloed wanneer mensen besluiten om het een leven te vernietigen om redenen die God niet heeft goedgekeurd.

Wat denkt God van het ongeboren leven?

"4 De HEER richtte zich tot mij: 5 'Voordat ik je vormde in de moederschoot, had ik je al uitgekozen, voordat je de moederschoot verliet, had ik je al aan mij gewijd, je een profeet voor alle volken gemaakt.' " Jeremia 1

God kent ons al in de moederschoot. Sterker nog, daarvoor al. God geeft hier heel duidelijk aan hoe heilig het leven is. Of wij er nu een mens in zien of niet, God bepaald het. Nog een voorbeeld:

"21 Nu bad Isaak de HERE voor zijn vrouw, want zij was onvruchtbaar; en de HERE liet Zich door hem verbidden, en zijn vrouw Rebekka werd zwanger. 22 En de kinderen stieten in haar binnenste tegen elkander. Toen zeide zij: Indien het aldus gesteld is, waarom overkomt mij dat? Daarop ging zij om de HERE te vragen. 23 En de HERE zeide tot haar: Twee volken zijn in uw schoot, en twee natiën zullen zich scheiden uit uw lichaam; de ene natie zal sterker zijn dan de andere, en de oudste zal de jongste dienstbaar wezen. 24 Toen nu haar dagen vervuld waren, dat zij baren zou, waren er dan ook tweelingen in haar schoot." (Genesis 25)

Hier vallen meerdere zaken op.

-God zelf bemoeit zicht met de zwangerschap in de zin van: Hij opent de moederschoot na specifiek gebed hiervoor. Een ander verhaal wat dit laat zien is het verhaal van Hanna en Samuel. (1 Samuël 1)
-God kent de kinderen al voordat ze geboren waren.
-God heeft grote plannen met deze kinderen en hun nageslacht.

Nogmaals een bewijs v.d. heiligheid van het leven vanaf de verwekking:

"18 De geboorte van Jezus Christus geschiedde aldus. Terwijl zijn moeder Maria ondertrouwd was met Jozef, bleek zij, voordat zij gingen samenwonen, zwanger te zijn uit de heilige Geest. 1" (Matteüs. 1)

"1 En toen Elisabet de groet van Maria hoorde, geschiedde het, dat het kind opsprong in haar schoot, en Elisabet werd vervuld met de heilige Geest. 42 En zij riep uit met luider stem en sprak: Gezegend zijt gij onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. 43 En waaraan heb ik dit te danken, dat de moeder mijns Heren tot mij komt? " (Lukas 1)

De vrucht in de schoot. Gezegend. Een kind in de schoot. Een zegen van God en nooit een luxe artikel wat de mens in de vuilnisbak mag gooien (letterlijk!) als het niet 'uitkomt'.

Een ongeboren kind waar wij nog geen vorm in zien is al een WONDER van God waar Hij al WEL 'een vorm' in ziet en nog veel meer.

"13 U was het die mijn nieren vormde,
die mij weefde in de buik van mijn moeder.
14 Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.

15 Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
16 Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één. " Psalm 139

Er zijn vele voorbeelen in de Bijbel die ons laten zien dat God al lang voor de geboorte van een kind een plan had gemaakt. Nog een paar voorbeelden:

"11 Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. 12 Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en hij werd door angst overvallen. 13 Maar de engel zei tegen hem: 'Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. 14 Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen." (Lukas 1)

Voor de geboorte weet God al dat er een zoon geboren gaat worden.

"10 En de Engel des HEREN zeide tot haar: Ik zal uw nageslacht zeer talrijk maken, zodat het vanwege de menigte niet geteld kan worden. 11 Voorts zeide de Engel des HEREN tot haar: Zie, gij zijt zwanger, en zult een zoon baren, en hem Ismaël noemen, want de HERE heeft naar uw ellende gehoord." (Genesis 16)

"9 'Waar is Sara, uw vrouw?' vroegen zij hem. 'Daar, in de tent,' antwoordde hij. 10 Toen zei een van hen: 'Ik kom over precies een jaar bij u terug en dan zal uw vrouw Sara een zoon hebben.' Sara, die in de ingang van de tent stond, achter de man, hoorde dat. 11 Nu waren Abraham en zij op hoge leeftijd gekomen en de jaren dat een vrouw vruchtbaar is, lagen al ver achter haar. 12 Daarom lachte ze in zichzelf. Zou de liefde voor mij dan nog weggelegd zijn? dacht ze. Ik ben immers verwelkt, en ook mijn man is al oud. 13 Toen vroeg de HEER aan Abraham: 'Waarom lacht Sara, waarom vraagt ze zich af of ze op haar leeftijd nog wel een kind ter wereld kan brengen? 14 Is ook maar iets voor de HEER onmogelijk? Op de vastgestelde tijd, over precies een jaar, kom ik bij je terug en dan heeft Sara een zoon.' 15 Geschrokken ontkende Sara: 'Ik heb niet gelachen.' Maar hij zei: 'Ja, je hebt wel gelachen.' " (Genesis 18)


God die onze God is, al voor de geboorte.

"10 U hebt mij uit de buik van mijn moeder gehaald,
mij aan haar borsten toevertrouwd,
11 bij mijn geboorte vingen uw handen mij op,
van de moederschoot af bent u mijn God. " Psalm 22

-

Een kleine vergelijking tussen Lukas 1 en Lukas 2. De vraag is of er onderscheid wordt gemaakt tussen het ongeboren en geboren kind in deze teksten.

Lucas 1:41 Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het KIND op in haar schoot; ze werd vervuld van de heilige Geest
Lucas 2:12 Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren KIND vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.'

Het woord in de grondtekst waar KIND van vertaald is:
G1025 brephos bref'-os (of uncertain affinity; an infant (properly, unborn) literally or figuratively:--babe, (young) child, infant.)

Hetzelfde woord kan slaan op het ongeboren of geboren KIND. Er wordt geen onderscheid gemaakt hier.

-

"19 Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? 20 U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw lichaam." 1 Korintiërs 6

Ons lichaam is heilig gemaakt door God. We zijn een tempel v.d. Heilige Geest. We zijn niet van onszelf. Niemand kan zomaar met zijn/haar lichaam doen wat men maar goed lijkt. (dus laat staan een ongeboren kind ombrengen) Jezus heeft ons gekocht met Zijn bloed aan het kruis. Wij zijn eigendom van Christus. Ook het ongeboren kind is al van God. Gekregen van God, je mag het een tijdje 'voor jezelf hebben' om goed op te voeden voor God. Maar uiteindelijk is het niet in eerste instantie jouw kind maar Gods kind. En wie denkt dan nog Gods kinderen te kunnen doden omdat ze nog niet geboren zijn?

-

En dan nu de tekst in Exodus 21:22-23 die nogal relevant is voor dit onderwerp.

"22 Wanneer nu mannen kijven, en slaan een zwangere vrouw, dat haar de vrucht afgaat, doch geen dodelijk verderf zij, zo zal hij zekerlijk gestraft worden, gelijk als hem de man der vrouw oplegt, en hij zal het geven door de rechters. 23 Maar indien er een dodelijk verderf zal zijn, zo zult gij geven ziel voor ziel."

Hier heb ik gekozen voor de Staten vert. Er is hier een opmerkelijk verschil tussen sommige vertalingen. Er lijken hier 2 verschillende 'kampen' te zijn. 2 verschillende vertaalmethoden. De ene zegt dat er wel een miskraam kan zijn maar dat hoeft niet tot de dood v.d. dader te leiden. En de andere vertaalmethode geeft aan dat de miskraam wel bepalend is. Deze laatste uitleg lijkt mij de beste. Dit gezien de gebruikte woorden in de grondtekst en de verdere context van het hoofdstuk.

"Ex 21:24 Oog voor oog, tand voor tand, hand voor hand, voet voor voet."

Dat veel nieuwere vertalingen kiezen voor een vertaling waarbij alleen het leven v.d. vrouw bepalend is wat betreft de doodstraf, lijkt mij heel veel zeggen over de VERTALERS. Nogal een verschil is het nl. hoe hoog je het ongeboren leven acht. Als je in een land leeft waarin overal ongeboren kinderen worden omgebracht ben je misschien ongevoelig geraakt voor het oordeel van God, de mening van God hierover.

Dus dit lijkt mij GEEN zuivere vertaling:

"22 Wanneer twee mannen aan het vechten zijn en een van hen een zwangere vrouw raakt met als gevolg dat zij een miskraam krijgt, maar ze heeft verder geen letsel opgelopen, dan moet een boete worden geëist waarvan de hoogte door haar echtgenoot wordt vastgesteld; de rechters moeten op de betaling toezien. 23 Heeft ze wel ander letsel opgelopen, dan geldt: een leven voor een leven, "

Als de eerste vertaling de juist is dan staat er dus: wie verantwoordelijk is voor de dood van een ongeboren kind moet sterven. En dit geld dan zelfs alleen nog maar voor een ongeluk....het is nog geeneens opzet...

Deze regel en andere soortgelijke regels zijn er om mensen heel erg voorzichtig om te laten gaan waar het het leven

-

Het lijkt me duidelijk wat God denkt over ongeboren leven uit al deze teksten. Het lijkt me ook duidelijk dat het om moord gaat. De straf op moord is de dood.
Mocht er nog iemand dit lezen die zelf een eigen kindje heeft laten vermoorden uit dwaasheid... bekeer je... verneder je... onze God is een genadig God. Maar ook een rechtvaardig God.

@Iedereen

Het ongeboren leven en hoe men eraf komt in diverse stadiums:

http://www.lifesitenews.com/abortiontypes/

En voor meer wil weten over de resultaten van die hoogopgeleide beschaafde goedbetaalde gerespecteerde doordewetbeschermde 'dokters' in hun mooie van alle hulpmiddelen voorziene 'klinieken' moet even de volgende link bekijken:

http://www.abortiontv.com/Pics/AbortionPicturesWarning.htm

En voor wie totaal gevoelloos is geworden door alle horror films op tv en voor wie denkt dat er nog wel vergeving is voor een 'abortus arts' en voor wie denkt dat Christenen niet moeten oordelen en voor wie nog nooit de waarheid die abortus heet, gezien heeft. Hier nog een paar fijne links voor jullie, vrienden!

http://www.100abortionpictures.com
http://www.abortionno.org/


Je mag mij haten omdat ik je deze links geef. Maar ik haat diegenen die verantwoordelijk zijn voor deze beestachtige slachtingen. Ik haat ze zo veel ik haten kan. Maar ik schrik als ik merk bij mezelf dat ik het niet kan voelen... 1 kind dat vermoord wordt is een heel ernstige zaak... maar als er continue kinderen worden vermoord... wie kan dat voelen?
God kan dat, Hij is groot genoeg om alle pijn te voelen. En er komt een oordeel. De geweldige en verschrikkelijke dag v.d. Heer komt naderbij. Verschrikkelijk voor allen die Hem niet kennen en Hem niet gehoorzamen.

Kom snel Heer Jezus om deze satanische waanzin die voor normaal moet doorgaan te stoppen en de schuldigen te straffen!