Bijbelleeskaart

Vergeten?

Gebedsbroeders

Drie jongens - Drie posts per week - Onze overdenkingen - Jouw mening?

Mijn getuigenis (1)

Door: GastbloggerZondag, 22 juli 2007
Terug
Categorie: Algemeen, 4 keer gereageerd, 918 keer bekeken

Annuleren

Getuigenissen zijn belangrijk. Dat leert de bijbel ons, want door de getuigenis van de Samaritaanse vrouw, kwamen velen tot bekering. Johannes 4: 39 “En uit die stad geloofden vele der Samaritanen in Hem om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles wat ik gedaan heb.”

Ik was 14 jaar oud toen ik voor het eerst in aanraking kwam met het evangelie.

Foto: Dick Vos.

Mijn broer had Jezus leren kennen, als eerste van de familie. Maar dat leidde ertoe, dat hij het huis uit werd gegooid door mijn vader, die er niets van hebben moest. Het ging toen allemaal een beetje langs me heen. Ik was te jong en met andere dingen bezig.

Toen ik 17 jaar oud was, werd mijn moeder ernstig ziek. Ze werd zo ziek dat ze stierf. Ze is 44 jaar geworden. Vlak voordat ze stierf had ze Jezus aangenomen als haar Verlosser. Ze had God leren kennen en had beseft dat Hij echt is, dat Hij leeft!

Ze vertelde dat ze als ze het nog zou kunnen het geloof van de daken zou schreeuwen. In haar laatste dagen is ze zelfs nog op haar sterfbed met mijn vader getrouwd voor God. Mijn vader wilde dat ook. Is dat geen geweldig nieuws?

In die periode van ziekte van mijn moeder gingen we met regelmaat naar de kerk. En vanaf het eerste begin geloofde ik wat er in de bijbel stond en ervoer ik de kerk en het geloof als iets positiefs. Ik deed er alleen nog niets mee.

Na de dood van mijn moeder ben ik in de horeca gaan werken als DJ en barkeeper. Dat heb ik meer dan 10 jaar gedaan. In die hele periode was ik gelovig, maar op weg naar de hel. Ja, ik geloofde in God en ik geloofde dat Jezus de zoon van God was. Maar wat zegt dat? De duivel gelooft dat ook! Ik moest een keuze maken! Zelf dacht ik dat het wel samen kon, de kerk èn de discotheek, maar Matteüs 6:24 zegt: “Niemand kan twee heren dienen.” Ik dus ook niet. Op de een of andere manier lukte het me maar niet om die keus te maken. Ik heb zelfs nog iemand naar de Heer mogen leiden in die periode, terwijl ik zelf op weg was naar beneden, want geloof me, de duivel stopt ons altijd in een lift die kapot is of naar beneden gaat.

Op een dag, ik kan het mij herinneren alsof het gisteren was, stond ik achter de bar en zei tegen een vriend van mij: ik wou dat ik een eens paar dagen ziek was, ik heb geen zin meer… Vijf minuten later voelde ik me niet lekker worden.

Ik ben ’s avonds naar huis gegaan en de volgende ochtend waren mijn handen aan het opzwellen en begonnen ze pijn te doen. Ik kon na 2 weken niet meer lopen van de pijn. Johannes 15:5 zegt: “Zonder Mij kunt gij niets doen”. Ik had een helse pijn, 24 uur per dag, maandenlang! Het meeste last had ik van mijn handen, knieën en voeten, de belangrijkste schakelgewrichten. Het enige wat ik kon doen was televisie kijken of lezen. Ik lag alleen op een kamer met op de deur een bordje “besmettingsgevaar”, omdat niemand wist wat ik had!

Ik had gevraagd of mijn familie mijn bijbel van thuis wilde meenemen zodat ik daar in kon lezen. Ik kreeg in dat ziekenhuis een verlangen naar het Woord van God. En wat bleek? De liefde van God deed mijn pijn verzachten. De Heer wilde mij iets duidelijk maken door het Woord. Eén van de eerste dingen die ik las was Hebreeën 12:12 “Heft dan de slappe handen op en strekt de knikkende knieën, en maakt een recht spoor met uw voeten, opdat hetgeen kreupel is niet uit het lid gerake, doch veeleer geneze.” WOW!!! Dát is een levende God, lieve mensen! Duidelijker kan de Heer toch niet tot iemand spreken. Het waren exact de plekken waar ik het meest last had.
Ik moest een keuze maken, maar ik had strijd om mijn oude leven los te laten. Na mijn ziekte duurde het nog vier jaar voordat ik wederom geboren werd en in een dienst openlijk Jezus aannam als mijn verlosser. Jezus zegt niet voor niets in Lucas 13:24 “Strijdt om in te gaan…”


Nadat ik op 24 april 1994 tijdens een evangelische kerkdienst de keus gemaakt had om helemaal voor Jezus te gaan, begon het geestelijk avontuur pas ècht. En ik wilde niet meer naar de discotheek, ik wilde geen verkeerde films meer kijken, ik wilde bidden in een restaurant, ik wilde de mensen vertellen van Hem. Als je van Jezus houdt dan wil je dat! Wat is er mooier dan redding en eeuwig leven? Dat is wat God ons te bieden heeft. En dat is wat wij mogen doorgeven!

Amen!

Groeten, Henk van Zon

Gerelateerd

Reacties (4)

woensdag 25 november 2009, 20:05kemmel
Hee,
Die foto, is dat niet HEnk van Zon ? Hij komt me zo bekend voor...Hij preekt ook in onze kerk...
dat is hem toch?
woensdag 25 november 2009, 20:06kemmel
Ow wat ben ik ontzettend blond :O
Er staat onder : Henk van Zon...

Hahahahaa....HUMOR :P
woensdag 25 november 2009, 20:21fdcashgsh
haha, hij was een keer in de VED jup:P
woensdag 25 november 2009, 23:05Hans
Ik dacht dat het een typetje van Erik van Muiswinkel was :p
http://humortv.vara.nl/pg.609.van-zon-op-zaterdag.html

Reageer op deze blog





"));