Als christen mogen we weten dat we gezegend zijn door God mits we Zijn weg gaan. Maar wat valt er dan nog te bidden als we al gezegend zijn? Of valt er toch nog wat te bidden naast al datgene waarin we al gezegend zijn?
Dit waren zo wat vragen die ik had vandaag. Hoe ga je hier nou mee om? Wat zijn de antwoorden? Ik vind het zelf erg lastig. Want als we kijken naar de Bijbel dan spreekt deze vaak over personen die gewoon gezegend zijn doordat ze Gods weg gaan. Kijk nou naar Abram in Genesis 12:
Ik zal je tot een groot volk maken,
ik zal je zegenen, ik zal je aanzien geven,
een bron van zegen zul je zijn.
Ik zal zegenen wie jou zegenen,
wie jou bespot, zal ik vervloeken.
Alle volken op aarde zullen wensen
gezegend te worden als jij.
Deze zegen spreekt God uit na het vertellen van wat Zijn weg is met Abram. Het één is met het ander verbonden. Maar kan je het dan ook zo zien dat als we Gods weg niet gaan dat we niet gezegend zullen zijn, ik denk van niet, maar hoe zit het dan wel?
Want we hebben anderzijds de tekst uit Mattheüs 7 waarin staat ‘Vraag en er zal je gegeven worden, zoek en je zult vinden, klop en er zal voor je worden opengedaan.’ Dus je zal het ontvangen omdat je het vraagt. Maar wanneer vragen we er om en wanneer mogen we weten dat we het al ontvangen zullen?
Wat denk jij? Deze keer een kort stuk zonder conclusie zodat je de overgehouden tijd kan stoppen in het geven van jouw visie!
Gerelateerd
Jij bent al gezegend!
Bidden naar Gods wil
Zegen de ander, het werkt als een boemerang!
Wapenrusting (8): Bidden in de Geest
Hardop bidden
Reacties (3)
De uitbreiding op dit verbond zien we ietsje later in de geschiedenis van het nageslacht van Abraham: het volk Israel, toen Mozes de wetten van God bekendmaakte.
Dit volk krijgt nog meer beloften van God waardoor ze gezegend kunnen worden. Dit keer zijn er echter WEL duidelijke VOORWAARDEN te ontdekken. God geeft een heel rijtje 'do's & donts' Als je goed doet=zegen, als je kwaad doet=vloek.
Dit kunnen we o.a. lezen in Deut. 27 & 28.
De geschiedenis wijst uit dat het inderdaad zo met het volk Israel gegaan is en gaat. Als zij Gods wetten navolgen betekend het dat ze 'Zijn weg bewandelen' en de beloofde zegen krijgen. Het is zo simpel als: "eert je vader en je moeder opdat het je goed gaat en je een lang leven krijgt"... een gebod en een belofte. Het tegendeel is ook waar: als je vader en moeder niet eert...gaat het minder goed met je. En als je ze zelfs vervloekt... ben je de dood waardig. (Deut 27,16)
Je kunt dan wel bidden tot je een ons weegt om zegen of denken 'dat je het allemaal al hebt'... maar als je Gods geboden niet kent en/of keihard stelselmatig overtreed... dan zul zeker wel minder zegen ontvangen dan je zou kunnen ontvangen. (om over de vloeken nog maar te zwijgen, dat willen mensen al helemaal niet horen)
Vanuit je eigen zegen/dankbaarheid bidden is, lijkt mij, dus altijd een goeie.
Om te reageren op jouw laatste vraag. 1 Joh. 5:14
''Wij kunnen ons vol vertrouwen tot God wenden, in de zekerheid dat hij naar ons luistert als we hem iets vragen dat in overeenstemming is met zijn wil.''
Ik denk dat dat er ook voor zorgt dat je je jezelf toetst, voordat je 'onwillekeurig' dingen vraagt. Interessante vraag trouwens!
Beminnen met de helpende, nood lenigende en vrede brengende daad en bidden gaan altijd door, tot je laatste ademtocht.
Mijn ervaring is echter wel dat je steeds minder te wensen hebt en steeds minder ertoe neigt God als de uitvoerder van je eigen verlangens te zien. In gedachten liefdevol bij God zijn en alleen maar de Naam bidden, of zeggen: mijn Jezus, ik houd van u, of Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm u over mij, is vaak het enige dat ik bid. Of: kom Heilige Geest... Of Gods bijzondere aandacht vragen voor mensen die het moeilijk hebben.
En de rest laat ik gewoon aan God over, dus: Uw wil geschiede, zolang ik maar met Hem verbonden mag blijven. Hij weet wat goed voor me is en heeft mijn geregel niet zo nodig. Hij weet alles en kan het aan. Hij brengt mij veilig naar de laatste dag en thuis.