De afgelopen weken is er een paar keer een post over geschreven door mijn mede gebedsbroeders en vandaag wil ik er ook mijn gedachtespinsels delen met jullie.
Ik vind het nogal frustrerend dat zoveel moeite kost om Gods stem te verstaan.
Waarom is het zo verdraaid lastig?! God spreekt bij iedereen anders, zo mogen we natuurlijk Gods aanwezigheid ervaren door een prachtige natuur en misschien ontvangen we een keer een profetie, een droom of een Bijbeltekst o.i.d.. Maar kom op, waarom blijft het bij de verrassingsmomenten? Waarom zijn het uitzonderlijke momenten, waarom spreekt God niet dagelijks tot me, door zijn Geest? Ik ben ervan overtuigd dat ik het bij mijzelf moet zoeken, blijkbaar gaat er ergens wat mis. Het lijkt me onmogelijk dat het aan God ligt..
De Heilige geest spreekt door je geweten, door je gedachten. Hij fluistert als het ware heel zachtjes in je oor. Mis ik fijngevoeligheid om dagelijks Gods fluisteringen te verstaan? Misschien zijn we wel bezig met de verkeerde dingen en zijn er weinig kansen om de fluisteringen van de Heilige Geest op te merken. We horen 24 uur per dag muziek, zijn constant bezig, en hebben weinig tijd om te luisteren. Nemen we nog de tijd om te luisteren naar Zijn fluisteringen? Soms lig ik in bed en wacht ik geduldig totdat Gods Geest tot me spreekt. Ik moet bekennen dat ik na tien minuten luisteren ongeduldig wordt en meestal al in slaap ben gevallen, of de hoop heb opgegeven..
Vraagt God van ons om te wachten op Zijn toenadering? Als ik tot God nader, waarom heb ik dan toch zo vaak de indruk dat God niet tot mij nadert?
Nader tot God, dan zal hij tot u naderen. Jakobus 4:8
Zou het mogelijk zijn dat Gods fluisteringen worden verhinderd door bewuste of onbewuste zonden? Zou het kunnen zijn dat wekelijks een leugentje om eigen bestwil, een wekelijkse roddel of het niet nakomen van afspraken er toe zouden kunnen leiden dat er blokkades zijn om Gods stem te verstaan. Is er ruimte voor Gods Geest om te fluisteren als we niet connected zijn met Hem.. Als we niet alle medewerking hebben toegezegd?
Het lijkt me een aannemelijke gedachte dat de Heilige geest gehinderd wordt om te fluisteren als we niet strijden tegen onze eigen vleselijke wil en doorgaan met onbewuste en bewuste zonden.
Onze eigen wil staat recht tegen over de wil van de Geest. Romeinen 8:7
Laat je je leiden door je eigen, kortom ben je gericht op wat jezelf wilt? Of maak je de bewuste keuze je te laten leiden door de Geest, oftewel ben je gericht op wat de Geest wil? Zouden we pas Gods fluisteringen goed verstaan als we ons volledig laten leiden door de Geest en niet meer gericht zijn op onze eigen wil?
Wanneer de Geest ons leven leidt, laten we dan ook de richting volgen die de Geest ons wijst. Galaten 5:25
Hmm, het zijn een paar gedachtespinsels geworden.. Iemand een reactie?
Groetjes Rob
Gerelateerd
God fluistert wie luistert?
Een duwtje van de Heilige Geest
God de Heilige Geest (1)
De Heilige Geest
Gods stem verstaan (1)
Reacties (16)
woensdag 1 april 2009, 11:05Anoniem
Ik ben ook wel eens benieuwd:
Wie heeft hier een antwoord op? Op deze vragen van Rob.
Wie heeft hier een antwoord op? Op deze vragen van Rob.
woensdag 1 april 2009, 12:08Karin
Ik merk bij mezelf dat ik mijn hart niet volkomen op God richt. Wanneer ik dat wel doe dan komt het mij op dat moment goed uit en verwacht ik eigenlijk ook dat Hij op dat moment met mij zal spreken. Dat ik zijn Stem niet versta heeft meer te maken met mezelf dan met Hem denk ik. Ik vind het erg moeilijk om als een kind mijn hand 'gewoon' in die Hem te leggen maar wat zou ik graag willen wandelen, samen met Hem!
woensdag 1 april 2009, 13:48Matthias
Hey Rob,
Het is echt cool als God spreekt, dat zijn kostbare momenten. Als je je beperkt tot het horen van God op de manier die jij beschrijft, kun je alleen wel gemakkelijk in een kramp komen of denken dat je iets niet goed doet. God wil graag dat je opgroeit en volwassen wordt en dat wil zeggen dat hij niet altijd maar hoeft te zeggen wat je precies moet doen, maar dat je steeds meer zelf de verantwoordelijkheid neemt over de dingen die je wel of niet doet. De momenten van overleg met God blijven wel, maar die zijn bedoeld om je een algemene richting te geven. Wat cool zou het zijn als God over je zou zeggen: "Die heeft het begrepen, hij doet precies wat ik ook in die situatie zou doen. Ik ben zo trots op hem. Ik hoef hem heel weinig uit te leggen. Hij lijkt op zijn vader."
Als God echt bepaalde dingen van je wil, zal hij dat wel duidelijk maken als je je tenminste open stelt daarvoor. Luisteren naar God is niet zo zeer een activiteit waarbij je minsten zo lang moeten luisteren totdat je iets gehoord hebt, maar meer een houding van je hart. Als je bereid bent om dingen anders te doen dan je zelf zou willen, kun je ook makkelijk van God horen als je verkeerd gaat. Maar ook iets verkeerd doen is geen ramp als je er van leert en je jezelf er niet achter verschuilt. Luister je naar mensen als ze iets zeggen? Of vangen je oren alleen het geluid op en hoor je niet wat ze zeggen? Zou je bij God wel veel moeite moeten doen om te horen of hij iets zegt?
Natuurlijk zijn er momenten waarbij het nodig is om jezelf stil te zetten en "op God te wachten", maar ik durf te beweren dat God daar niet zo afhankelijk van is als wij denken. Hij wil echt alleen heel eenvoudig de toegang tot je falen en je schaamte, dus een open relatie. Dat is waar wij verantwoordelijk voor zijn. De rest doet hij. Dat heb ik niet in een boek gelezen. De vragen die je beschrijft zijn heel herkenbaar en daar heb ik erg mee geworsteld. Maar er komt een moment dat je minder aan je eigen toewijding en oprechtheid gaat twijfelen en dan kom je erachter dat God het echt wel met je redt als je kwetsbaar blijft naar hem toe. Dat is een geheim van het koninkrijk en het is niet voor niets een geheim, dat uitnodigt om te experimenteren.
Misschien ben je bang dat er mensen misbruik van het bovenstaande verhaal zullen maken en denken: "Oh, maar dan zit het met mij wel goed." Maar dat zijn mensen die eigenlijk diep van binnen ook niet willen luisteren naar God, ook al zeggen ze misschien van wel. Daar hoef je je geen zorgen over te maken, want die mensen krijgen wat ze willen. Iedereen weet zelf het beste of dat van toepassing is op zichzelf...
Groetjes!
Matthias
Het is echt cool als God spreekt, dat zijn kostbare momenten. Als je je beperkt tot het horen van God op de manier die jij beschrijft, kun je alleen wel gemakkelijk in een kramp komen of denken dat je iets niet goed doet. God wil graag dat je opgroeit en volwassen wordt en dat wil zeggen dat hij niet altijd maar hoeft te zeggen wat je precies moet doen, maar dat je steeds meer zelf de verantwoordelijkheid neemt over de dingen die je wel of niet doet. De momenten van overleg met God blijven wel, maar die zijn bedoeld om je een algemene richting te geven. Wat cool zou het zijn als God over je zou zeggen: "Die heeft het begrepen, hij doet precies wat ik ook in die situatie zou doen. Ik ben zo trots op hem. Ik hoef hem heel weinig uit te leggen. Hij lijkt op zijn vader."
Als God echt bepaalde dingen van je wil, zal hij dat wel duidelijk maken als je je tenminste open stelt daarvoor. Luisteren naar God is niet zo zeer een activiteit waarbij je minsten zo lang moeten luisteren totdat je iets gehoord hebt, maar meer een houding van je hart. Als je bereid bent om dingen anders te doen dan je zelf zou willen, kun je ook makkelijk van God horen als je verkeerd gaat. Maar ook iets verkeerd doen is geen ramp als je er van leert en je jezelf er niet achter verschuilt. Luister je naar mensen als ze iets zeggen? Of vangen je oren alleen het geluid op en hoor je niet wat ze zeggen? Zou je bij God wel veel moeite moeten doen om te horen of hij iets zegt?
Natuurlijk zijn er momenten waarbij het nodig is om jezelf stil te zetten en "op God te wachten", maar ik durf te beweren dat God daar niet zo afhankelijk van is als wij denken. Hij wil echt alleen heel eenvoudig de toegang tot je falen en je schaamte, dus een open relatie. Dat is waar wij verantwoordelijk voor zijn. De rest doet hij. Dat heb ik niet in een boek gelezen. De vragen die je beschrijft zijn heel herkenbaar en daar heb ik erg mee geworsteld. Maar er komt een moment dat je minder aan je eigen toewijding en oprechtheid gaat twijfelen en dan kom je erachter dat God het echt wel met je redt als je kwetsbaar blijft naar hem toe. Dat is een geheim van het koninkrijk en het is niet voor niets een geheim, dat uitnodigt om te experimenteren.
Misschien ben je bang dat er mensen misbruik van het bovenstaande verhaal zullen maken en denken: "Oh, maar dan zit het met mij wel goed." Maar dat zijn mensen die eigenlijk diep van binnen ook niet willen luisteren naar God, ook al zeggen ze misschien van wel. Daar hoef je je geen zorgen over te maken, want die mensen krijgen wat ze willen. Iedereen weet zelf het beste of dat van toepassing is op zichzelf...
Groetjes!
Matthias
woensdag 1 april 2009, 14:18Kees
Beste Rob,
In een groot aantal dingen hoeft God ons niets meer te vertellen, want dat heeft Hij in het verleden al gedaan door Zijn Woord.
Jezus zegt "Heb je naaste lief als jezelf", dus God hoeft niet meer tegen mij te zeggen dat ik jou moet liefhebben, Hij heeft het al gezegd. Als ik dan bij mezelf denk, ik moet Rob eens een kaartje sturen, dan is dat de fluistering van de Heilige Geest om die liefde handen en voeten te geven. Als je daar niet op reageert, verhinder je de Heilige Geest om met jou verder te spreken.
Maar ik denk dat we die fluistering vaak niet herkennen, niet omdat we tekort schieten in fijngevoeligheid, maar omdat we iets anders verwachtten.
Ik denk dat we voor een aantal dingen gewoon moeten wachtten op God, en dat God ons wel nadert, maar dat we het niet ervaren, Hij bepaalt het moment vanaf waar wij het mogen ervaren, en onze trouw ligt in het wachtten op antwoord.
Rob hier wat reaktie's, ik moet nu boodschappen gaan doen, en ik denk dat ik ga kijken naar een kaart die ik naar jou kan sturen.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees
In een groot aantal dingen hoeft God ons niets meer te vertellen, want dat heeft Hij in het verleden al gedaan door Zijn Woord.
Jezus zegt "Heb je naaste lief als jezelf", dus God hoeft niet meer tegen mij te zeggen dat ik jou moet liefhebben, Hij heeft het al gezegd. Als ik dan bij mezelf denk, ik moet Rob eens een kaartje sturen, dan is dat de fluistering van de Heilige Geest om die liefde handen en voeten te geven. Als je daar niet op reageert, verhinder je de Heilige Geest om met jou verder te spreken.
Maar ik denk dat we die fluistering vaak niet herkennen, niet omdat we tekort schieten in fijngevoeligheid, maar omdat we iets anders verwachtten.
Ik denk dat we voor een aantal dingen gewoon moeten wachtten op God, en dat God ons wel nadert, maar dat we het niet ervaren, Hij bepaalt het moment vanaf waar wij het mogen ervaren, en onze trouw ligt in het wachtten op antwoord.
Rob hier wat reaktie's, ik moet nu boodschappen gaan doen, en ik denk dat ik ga kijken naar een kaart die ik naar jou kan sturen.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees
woensdag 1 april 2009, 14:40Geert
Ik heb HET antwoord ook niet, ik worstel daar ook al jaren mee. Ik ben het eens met het feit dat we in onze leefwereld nooit tijd hebben/maken om te luisteren naar God. Maar dat God voor elk wissewasje Zijn mond zou houden geloof ik ook niet, want dan zou Hij never nooit met wie dan ook kunnen communiceren, want wie kan er elk moment rein en heilig voor God staan om Hem te ontmoeten? Kijk naar de mensen in het oude testament, wat deden die niet allemaal fout en toch sprak God met hen. Waar het in zit weet ik niet maar ik heb wel ervaren dat wanneer ik veel vrije tijd b.v. in 'n vakantie en daarin weinig andere dingen doe dan van de rust en de natuur genieten, dat ik dan wel meer van God's aanwezigheid en van Zijn stem ervaar.
woensdag 1 april 2009, 18:45@ rob
heey rob,
in prinicipe heb ik het idee dat God wel altijd tot me nadert als ik tot God nader. Toch vraag ik me vaak af of ik zondig en voel ik me ook wel zondig, al is er redding door het bloed van jezus en vergeving. Ik voel me in principe meestal tekortschieten, ondanks het voortdurend gebed, de voortdurende wens. Dat zie ik dan denk ik ook weer als kruis en zo gaat het verhaal maar door. Hoe vul je (ik dus) je dagen in, verantwoord, geduldig. Lastig hoor.
Gisteren hoorde ik ´schoenen´en vandaag ook. Dus ik dacht, gisteren naar een avond geweest van de weer en sterrenkunde, misschien ben ik de bereidvaardigheid verloren om het evangelie te vertellen. Later belde mijn moeder. Er was een gymschoen die ik in Frankrijk was kwijtgeraakt weer gevonden, vermoedelijk was die door een hond toen meegenomen, hij lag onder een struik en was nog okay (ik moet het nog zien..). Mijn vriendin was haar laarzen vergeten en nu worden deze samen na de Pasen met een oom en tante van mij meegegevn, die dan toch langskomen. Toen dacht ik dus, aha, schoenen en kon ik dat ook weer aan mams vertellen als getuigenis (los van het feit dat ik twee keer ´door de Heer´was gewezen op het feit dat ze belde, omdat het werd vooraangekondigd, omdat ík naar binnenmoest´en anders had ik de telefoon, die op trilfunctie stond, niet gehoord).
Als ik jou was zou ik ervan genieten dat je bij een prachtige stichting werkt en dat je goed werk doet voor de kinderen. Je zit daar toch ook niet al te lang meer denk ik. Als het je dagelijks gebed is of God je leidt en dat je mag groeien, dan zal hij dat in je doen, ook al ziet het er misschien nog niet uit zoals je graag wilt.
Maar eerlijk gezegd ben ik denk ik ook zelden tevreden met de hoeveelheid, het mag altijd wel meer. Ook heb ik vanavond geen zin om naar het leerhuis te gaan, het gaat over vasten. Ik zie wel.
Een ander voorbeeld is dat mijn hyves op 111 stond, toen na een het cellospelen, don´t ask why, hoorde ik dat het op 109 zou staan. Dat was niet zo. Vandaag, post frustratie, stond mijn hyves op 109. Ik denk, het is aangekondigd, Rob en Mark zullen er wel vanaf zijn (post ging over frustratie), we zullen wel zien waar het mee te maken heeft, ik verwachte daarnog een openbaring over. In ieder geval zijn jullie nog wel op mijn hyves, dus begrijpen doe ik het niet.
Last but not least, kreeg ik aangekondigd (stem van de Heer)vanochtend dat er een baanaanbod in mijn inbox zou zitten. Dat bleek ook zo te zijn, als junior beleidsmedewerker.
in prinicipe heb ik het idee dat God wel altijd tot me nadert als ik tot God nader. Toch vraag ik me vaak af of ik zondig en voel ik me ook wel zondig, al is er redding door het bloed van jezus en vergeving. Ik voel me in principe meestal tekortschieten, ondanks het voortdurend gebed, de voortdurende wens. Dat zie ik dan denk ik ook weer als kruis en zo gaat het verhaal maar door. Hoe vul je (ik dus) je dagen in, verantwoord, geduldig. Lastig hoor.
Gisteren hoorde ik ´schoenen´en vandaag ook. Dus ik dacht, gisteren naar een avond geweest van de weer en sterrenkunde, misschien ben ik de bereidvaardigheid verloren om het evangelie te vertellen. Later belde mijn moeder. Er was een gymschoen die ik in Frankrijk was kwijtgeraakt weer gevonden, vermoedelijk was die door een hond toen meegenomen, hij lag onder een struik en was nog okay (ik moet het nog zien..). Mijn vriendin was haar laarzen vergeten en nu worden deze samen na de Pasen met een oom en tante van mij meegegevn, die dan toch langskomen. Toen dacht ik dus, aha, schoenen en kon ik dat ook weer aan mams vertellen als getuigenis (los van het feit dat ik twee keer ´door de Heer´was gewezen op het feit dat ze belde, omdat het werd vooraangekondigd, omdat ík naar binnenmoest´en anders had ik de telefoon, die op trilfunctie stond, niet gehoord).
Als ik jou was zou ik ervan genieten dat je bij een prachtige stichting werkt en dat je goed werk doet voor de kinderen. Je zit daar toch ook niet al te lang meer denk ik. Als het je dagelijks gebed is of God je leidt en dat je mag groeien, dan zal hij dat in je doen, ook al ziet het er misschien nog niet uit zoals je graag wilt.
Maar eerlijk gezegd ben ik denk ik ook zelden tevreden met de hoeveelheid, het mag altijd wel meer. Ook heb ik vanavond geen zin om naar het leerhuis te gaan, het gaat over vasten. Ik zie wel.
Een ander voorbeeld is dat mijn hyves op 111 stond, toen na een het cellospelen, don´t ask why, hoorde ik dat het op 109 zou staan. Dat was niet zo. Vandaag, post frustratie, stond mijn hyves op 109. Ik denk, het is aangekondigd, Rob en Mark zullen er wel vanaf zijn (post ging over frustratie), we zullen wel zien waar het mee te maken heeft, ik verwachte daarnog een openbaring over. In ieder geval zijn jullie nog wel op mijn hyves, dus begrijpen doe ik het niet.
Last but not least, kreeg ik aangekondigd (stem van de Heer)vanochtend dat er een baanaanbod in mijn inbox zou zitten. Dat bleek ook zo te zijn, als junior beleidsmedewerker.
donderdag 2 april 2009, 08:31Ruben
Tijdens mijn DTS zei een van de stafleden toen ik hem dit vroeg tegen mij: 'Gods stem verstaan is gehoorzamen..' Ik kon daar helemaal niets mee. Pas later is ie geland..
Verder merk ik dat God wel spreekt en leidt, maar dat het vaak een kwestie is van 'herkennen' en ook 'willen/durven' herkennen. Dit alles heeft te maken met dingen die ik opbouw in mijn hard 'tegen God', zoals boosheid en frustratie e.d.
Dat verhaal over verantwoordelijkheid klopt ook wat mij betreft.
Even kort.. nu op naar de studie:)
Verder merk ik dat God wel spreekt en leidt, maar dat het vaak een kwestie is van 'herkennen' en ook 'willen/durven' herkennen. Dit alles heeft te maken met dingen die ik opbouw in mijn hard 'tegen God', zoals boosheid en frustratie e.d.
Dat verhaal over verantwoordelijkheid klopt ook wat mij betreft.
Even kort.. nu op naar de studie:)
donderdag 2 april 2009, 12:59Rob
He Karin,
Thanks voor je openheid. Je vertelde dat je je hart niet volkomen op God richt. Wat versta je daar precies onder? En je vertelde als je dat wel doet, Hij met jou zal spreken. Hebben deze momenten zich wel eens voor gedaan?
Gods fluistereringen toegewenst! Groetjes Rob
Thanks voor je openheid. Je vertelde dat je je hart niet volkomen op God richt. Wat versta je daar precies onder? En je vertelde als je dat wel doet, Hij met jou zal spreken. Hebben deze momenten zich wel eens voor gedaan?
Gods fluistereringen toegewenst! Groetjes Rob
vrijdag 3 april 2009, 12:04Kees
Beste Rob,
God heeft ons in Zijn Woord een stuk algemene leiding gegeven, dat stuk leiding is voor ieder van ons bestemd.
Ruben schrijft in zijn stukje dat ze op de DTS zeggen dat Gods leiding op de eerste plaats gehoorzaamheid is, en ik denk dat als je niet aan Gods algemene leiding gehoorzaamt, dat God je dan ook geen specifieke leiding kan geven.
Ieder stukje leiding vraagt om gehoorzaamheid, en als je Gods leiding kwijt bent, is het misschien goed om te bedenken waar je nog wel leiding ervoer, en of je daarna niet aan God ongehoorzaam bent geweest.
Iedere dag opnieuw strekt God in liefde naar ons uit, en wij kunnen ervoor kiezen wat we daarmee doen, maar als we Hem ongehoorzaam zijn moeten we beseffen dat we Zijn leiding gaan missen totdat wij het met Hem in orde maken.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees.
God heeft ons in Zijn Woord een stuk algemene leiding gegeven, dat stuk leiding is voor ieder van ons bestemd.
Ruben schrijft in zijn stukje dat ze op de DTS zeggen dat Gods leiding op de eerste plaats gehoorzaamheid is, en ik denk dat als je niet aan Gods algemene leiding gehoorzaamt, dat God je dan ook geen specifieke leiding kan geven.
Ieder stukje leiding vraagt om gehoorzaamheid, en als je Gods leiding kwijt bent, is het misschien goed om te bedenken waar je nog wel leiding ervoer, en of je daarna niet aan God ongehoorzaam bent geweest.
Iedere dag opnieuw strekt God in liefde naar ons uit, en wij kunnen ervoor kiezen wat we daarmee doen, maar als we Hem ongehoorzaam zijn moeten we beseffen dat we Zijn leiding gaan missen totdat wij het met Hem in orde maken.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees.
zaterdag 4 april 2009, 17:26Karin
Hoi Rob en de rest,
ik laat me erg leiden door prestaties, ik wil en moet mijn diploma halen. Het presteren jaagt me op, frustrerend maar ik laat me er geregeld door leiden. En zeker, God spreekt tegen mij, wanneer ik uit de drukte van het leven stap en tot rust kom, dan versta ik Zijn Stem beter.
ik laat me erg leiden door prestaties, ik wil en moet mijn diploma halen. Het presteren jaagt me op, frustrerend maar ik laat me er geregeld door leiden. En zeker, God spreekt tegen mij, wanneer ik uit de drukte van het leven stap en tot rust kom, dan versta ik Zijn Stem beter.
zaterdag 4 april 2009, 22:54Anoniem
Zou God ook spreken tot je gevoel als je fout zit? Een voorbeeld dat ik nu ervaar:
Ik ben sinds kort heftig verliefd op iemand ( haha:) ) maar ik hoor telkens stem(men) zeggen dat zij niet voor mij bedoeld is.
Ik krijg dan een brok in me keel en voel me dan een beetje rottig, en probeer het te negeren.
Zou dit van God kunnen zijn?
Is het dwaasheid die stemmen?
Of zijn het gewoon stemmen in mij die uit mij zelf komen?
Bovendien zijn er ook christenen die verdeeld zijn over het vinden van de 'ware'
Ik heb dit vaker trouwens het is heel iritant!
Graag reactie!
Ik ben sinds kort heftig verliefd op iemand ( haha:) ) maar ik hoor telkens stem(men) zeggen dat zij niet voor mij bedoeld is.
Ik krijg dan een brok in me keel en voel me dan een beetje rottig, en probeer het te negeren.
Zou dit van God kunnen zijn?
Is het dwaasheid die stemmen?
Of zijn het gewoon stemmen in mij die uit mij zelf komen?
Bovendien zijn er ook christenen die verdeeld zijn over het vinden van de 'ware'
Ik heb dit vaker trouwens het is heel iritant!
Graag reactie!
zondag 5 april 2009, 16:59Karin
hahah, helemaal herkenbaar! Zelf vind ik ook een jongen erg leuk maar (ingewikkeld verhaal) lijkt het me beter om niet op het gevoel/verlangen in te gaan. Ik vind het erg moeilijk om je hier advies in te geven. Ik dacht dat dit een vrouwe kwaal was :p. Ik leef nu maar met de gedachte dat als het wel God's wil is, Hij ons alsnog wel samenbrengt. Sterke ermee..!
dinsdag 7 april 2009, 09:03Anoniem
Hé Karin,
Leuk dat je het ook herkent :P
Ik weet trouwens niet wat ik moet geloven: Gods leiding in dit soort dingen, of een vrije keuze.
Leuk dat je het ook herkent :P
Ik weet trouwens niet wat ik moet geloven: Gods leiding in dit soort dingen, of een vrije keuze.
vrijdag 20 november 2009, 17:40fdcashgsh
Ik heb niet de reacties gelezen maar.
Sorry maar je zit nu even op verkeerde gedachte spinsels, God spreekt veel, alleen luisteren we vaak niet.
En zoiets als in onwetendheid zondigen, weer houd je niet van Gods stem verstaan hoor.
Natuurlijk staat zonde tussen jou en God in.
Maar God is genadig, en Hij spreekt tot wie Hij het toevertrouwd.
Je kan in principe de hele dag met God praten, ik zeg niet dat het mij lukt.
Maar we moeten een keer met z'n alleen kappen met zeuren.
Natuurlijk kan je het lastig vinden, maar zoek dan naar meer van Hem.
Groetjes
Sorry maar je zit nu even op verkeerde gedachte spinsels, God spreekt veel, alleen luisteren we vaak niet.
En zoiets als in onwetendheid zondigen, weer houd je niet van Gods stem verstaan hoor.
Natuurlijk staat zonde tussen jou en God in.
Maar God is genadig, en Hij spreekt tot wie Hij het toevertrouwd.
Je kan in principe de hele dag met God praten, ik zeg niet dat het mij lukt.
Maar we moeten een keer met z'n alleen kappen met zeuren.
Natuurlijk kan je het lastig vinden, maar zoek dan naar meer van Hem.
Groetjes
vrijdag 20 november 2009, 17:41fdcashgsh
met z'n allen bedoel ik
vrijdag 20 november 2009, 17:48fdcashgsh
Beste anoniem,
Gods stem herken je als de enige stem die niet afwijzend of naar is, en Zijn stem is rustig.
Ik kan haast met zekerheid zeggen dat dat Gods stem niet is.
Want Hij zou dat niet zeggen als je er zo naar van word.
Hij zou dat op een andere manier duidelijk maken.
Beste dan maar.
Gods stem herken je als de enige stem die niet afwijzend of naar is, en Zijn stem is rustig.
Ik kan haast met zekerheid zeggen dat dat Gods stem niet is.
Want Hij zou dat niet zeggen als je er zo naar van word.
Hij zou dat op een andere manier duidelijk maken.
Beste dan maar.
