Ik denk dat het één van mijn grootste passies is; gebed voor anderen. Naast dat ik er stellig van overtuigd ben dat er zoveel kracht vanuit gaat, heb ik mogen meemaken dat er grote/kleine wonderen gebeuren wanneer je voor anderen bid, of zelf gebed ontvangt. Kortom; genoeg reden om, waar je gebed kan ontvangen, van dit aanbod gebruik te maken.
Ik vind één van de mooiste Bijbelteksten die hierbij aansluit Mattheüs 7:8,9 Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan. Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven?
Als je er toch alleen al over nadenkt, wat je vraagt zal je ontvangen. Zonder daar dan direct de harde realiteit naast te zetten, want die is inderdaad vaak anders, toch is dit wat er staat. De hele Bijbel gaat erover; God wil superveel aan je geven als je er om vraagt.
En dit laatste is waarvoor we eigenlijk te verlegen zijn. Ik hoorde laatst weer van iemand, en sluit mij daar bij aan ‘Maar wie ben ik om dat van God te vragen?’. Ook al ben ik helemaal overtuigd, op rationeel niveau, dat ik het mag vragen, toch voelt het vaak heel anders. Maar wat mogen we met deze gevoelens doen? Serieus nemen of de Bijbel er naast houden en zien dat het misschien niet helemaal zo hoort te zijn?
Wat is jouw ervaring? Vraag je naar jouw idee al veel aan God, of is het tegenovergestelde waar?
Gerelateerd
Laten we met z'n allen bidden!
Wapenrusting (8): Bidden in de Geest
Vergeving vragen en ontvangen
Hardop bidden
Het al ontvangen hebben?
Reacties (6)
Ik ben er van overtuigt dat we het ontvangen als Hij vindt dat dat het beste voor is! Ik (probeer te) vermijden te vragen uit egocentrische belangen.. Het doet me denken aan wat Jezus badt : "Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt."
Dit gebed weerhoudt me vaak om veel aan God te vragen, maar juist het verlangen om te vragen naar de wil van God.
Interessant, maar wanneer bid je dan niet overeenkomstig met Gods wil? Vaak, ik denk ook in jouw geval, bid je toch gewoon het goede? Waar trek jij de grens tussen wat Gods wil is en wat jij graag wilt ontvangen maar niet overeenkomstig Gods wil is...
Ik ben benieuwd :)
Groetjes, Mark
Ik heb lang over je vraag nagedacht. Laat het in eerste instantie duidelijk zijn dat ik van mening ben dat alles mág vragen, zoals de Bijbel ons vertelt.
De vraag die dan overblijft is, vráág je ook daadwerkelijk alles en waar trek je die lijn van wat je wel vraagt en wat je niet vraagt? Ik zou in eerste instantie hebben gezegd, mijn ‘geweten’, maar dan zou ik inderdaad op mijn gevoel af gaan en niet wat de Bijbel zegt.
Ik ging ook nadenken over de vraag ‘Wie ben ik om dat te vragen’. Alles wat we bezitten heeft God ons gegeven en Hij wíl ons dat ook allemaal geven. Dus de vraag die toen de hele tijd in mij opbleef komen ‘Wie ben ik om het níet te vragen’.. Denk ik dat ik het dan dus wel op mijn eigen manier kan ontvangen?
Ik denk dus dat God wil dat we hem álles vragen zodat we ook alleen het beste ontvangen, zonder dat we zelf gaan proberen en er alleen maar een zooi van maken..
Ik hoop dat ik duidelijk genoeg ben? :)
Groetjes, Carla
want meestal wat je wil is tijdelijk, en dan willen de meesten meer. Hebzucht is niet goed dankbaarheid voor de dingen die je al heb gekregen is beter. Voedsel.onderdak,kleding is het belangrijkst wat we nodig hebben het allerbelangrijkste is God,Jezus.
niet bijbels, een gedicht maar ik het een stukje ook zelf ook echt zo ervaren.
Ik bad om kracht...
en God gaf zorgen om mij sterk te maken,
Ik bad om wijsheid ..
en God gaf mij problemen om ze op te lossen,
Ik bad om welvaart..
en God gaf mij verstand en spieren om te werken,
Ik bad om moed...
en God gaf mij gevaren om te overwinnen ,
Ik bad om liefde....
en God gaf mij lastige mensen om te helpen,
Ik bad om gunsten….
en God gaf mij gunstige gelegenheden,
Ik kreeg niets van wat ik gevraagd had, ik kreeg alles wat ik nodig had .
Mijn gebed is verhoord !!
Het kan zijn dat God's geest je beweegt tot een gebed, voor jezelf of voor een ander. Vaak wordt dit later pas duidelijk (en misschien meestal wel nooit). Vaker zal het zijn dat je eigen verlangen (bijvoorbeeld een openbaring van Zijn liefde, concentratie) bid en ik geloof dat God je die wilt geven. Ik ervaar ook dat God dan eerst vraagt: Heb je Mij lief? of 'Wil jij een dag je eten aan de kant zetten en op Mij vertrouwen?'. God kan zorgen toelaten in je leven, maar zal ze niet geven (is mijn overtuiging). Hoe kan de God van vrede je zorgen geven? Ik vond het een nadenkertje toen ik hier stil bij stond.
Zeker ontvang ik lang niet alles zoals ik dacht dat ik het zou ontvangen, maar wel veel meer dan dat ik voor mogelijk zou houden of dat ik in de eerste instantie niet belangrijk genoeg vond om met mijn Vader te delen.
Blijven bidden en vragen alsof je al ontvangen hebt.