Ik ben afgelopen woensdag terug gekomen van een prachtige vakantie in Frankrijk. Ik heb het daar enorm naar mijn zin gehad en heb echt lekker kunnen ontspannen. Het was prachtig weer en hebben wat dat betreft ook erg geboft. We hebben gekart en plaatsjes bezocht maar natuurlijk ook lekker aan het stand gelegen en lekker bruin geworden. Ik was mee met het gezin van een vriend van mij. Ze hadden mij uitgenodigd om mee te gaan en dat aanbod kon ik natuurlijk niet voorbij laten gaan. 2 weken zijn we daar geweest en je leert het gezin dan ook op een andere manier kennen. Je gaat zien hoe de onderlinge taken worden verdeeld, hoe iedereen is door de dag heen want je zit 24 uur per dag bij elkaar.
Nou had ik mij voorgenomen om elke ochtend even kort met God te beginnen. Ik had mijn Bijbel meegenomen voor het geval ik die nodig had. Maar de Bijbel is de vakantie de tas niet uit geweest. En het ‘stille tijd’ houden met God was ook zeer minimaal.
En wat ik merkte ook door de week heen, dat je dan een andere kijk gaat krijgen op dingen. Je neemt het gedrag van anderen of het positief of negatief is, over. En halverwege de 2de week ben ik teruggekomen bij God en ben opnieuw met Hem begonnen. Ik vertelde dat ik er spijt van had hoe het was gegaan. Ik heb vervolgens de laatste dagen met God beter doorgebracht.
Dingen als de ‘geestelijke wapenrusting’ begon ik weer mee ’s ochtends.