Alpha is bij veel mensen bekend. Misschien heb je hem zelf reeds achter de rug of heb je iemand die je kent er kennis van laten nemen. Bij de Alpha wordt je de basis van het christelijke geloof bijgebracht, ik citeer van de website van Alpha “De Alpha-cursus is iets voor jou als je christen bent en de basis wilt opfrissen”
De basis klinkt bij mij in de oren alsof je dat moet afronden voordat je verder kan met andere zaken op het gebied van geloof, zoiets als; eerst de basis zoals ‘Het Kruis’, ‘Gods liefde voor jou’ en verzin maar iets waarvan jij vindt dat het bij de basis van het christelijke geloof hoort. Daarna komen er onderwerpen als ‘Geestelijke strijd’ en ‘Genezing’ die dan zogenaamd niet tot de basis behoren…
De laatste tijd ben ik weer terug bij de basis en haast niet meer bezig met de zogenaamde ‘gevorderde’ onderwerpen. Want juist onderwerpen die tot de basis behoren zijn voor mij het belangrijkst, en eigenlijk te groot om in één cursusje of sowieso in een mensenleven te kunnen bevatten. En laten het nou ook de dingen zijn waar het éigenlijk over gaat bij het Christen-zijn.
Ik merk dat ik nog te weinig onder de indruk ben van de Vaderliefde van God. Want vraag jij je niet af wat er met je zou gebeuren als je de volle liefde van God de Vader zou voelen? Wat zou je vanavond doen als je compleet overtuigd was van Gods genade voor jou? Ik weet het wel, ik zou bij wijze van spreken direct naar de buren gaan om ze het goede nieuws te vertellen, jij?
Gerelateerd
Reacties (4)
Ik denk dat je door het onderzoeken van Gods woord steeds meer onder de induk komt van Gods Vaderliefde en dat je van daaruit kracht, durf maar bovenal het verlangen krijgt om aan je buren het goede nieuws te vertellen. En wie weet............ durf je de buren uiteindelijk ook uit te nodigen om een Alpha-cursus te volgen.
Maar je doelt daar feitelijk niet op met je blog. Misschien doen we als christenen veel te weinig met de basis van het geloof. Jouw opmerking vind ik interessant, hoe zouden we handelen als we 100% overtuigd waren? We zouden het van de daken schreeuwen! Zonder schaamte en zonder ongemak.
Er zijn mensen in de wereld bij wie hun geloof zwaar op de proef wordt gesteld als ze worden mishandeld omdat ze in Jezus Christus als verlosser geloven (en daarvoor uitkomen). Niet zelden lees je getuigenissen dat juist zij blijven volharden in geloof en niet toegeven aan het geweld. Hoe zou ik handelen in hun situatie? Als me met een mes op de keel wordt gevraagd of ik zeker weet dat ik geloof in Zijn genade?
Je zou het de basis van het geloof kunnen noemen en dat is het misschien ook wel. Maar wel een hele diepe basis waar je misschien levenslang naar op zoek bent.
