In de blog van vorige week legde ik een vraag neer die ik toen niet beantwoordde. Ik stelde de vraag omdat ik erachter was gekomen dat een paar mensen in mijn nabije omgeving hem niet konden beantwoorden, terwijl het, mijns inziens, toch een redelijk belangrijke vraag is. De vraag was: Waarom kan God niet gewoon iedereen zijn zonden vergeven, zodat iedereen naar de hemel kan? In dat scenario had Jezus ook niet dood gehoeven, waren alle mensen ervan overtuigt dat God liefde is, en was iedereen blij geweest. Klinkt goed, toch? 

Vele discussies zijn er gevoerd over dit onderwerp; Als God echt liefde is, dan stuurt Hij toch niemand naar de hel?! Op zich als je de vraag voor het eerst hoort, dan zou je niet heel snel het tegendeel durven te beweren. Want tja, als een liefdevol iemand hier op aarde al niet zo snel iemand pijn zou doen, hoe zou dan een God die liefde is iemand voor eeuwig in de hel kunnen werpen? Je eerste ingeving is: Dat kan niet, een liefdevolle God zou dat niet doen. Maar dan kom je al snel in de knoop met de bijbel, aangezien er vaak over een oordeel wordt geschreven. Oftewel: reden voor verdieping. 

Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. (joh 3:16)
Goede vrijdag, stille zaterdag en paaszondag: de meest belangrijkste feestdagen van het christelijk geloof. Want, als je het over Pasen hebt, dan heb je het over de kern van het geloof. Maar is dat ook te zien aan de manier waarop het feest gevierd wordt? Want volgens mij delft Pasen, met al zijn chocolade-eieren en paasvuren het onderspit. 

Het is ongelofelijk hoe veel God van ons houdt. Boven alles op deze wereld heeft Hij ons lief. Meer dan alle bomen, meer dan alle zeeën, meer dan de dieren, meer dan het heelal, zelfs meer dan de engelen. Wie zijn wij om aan zijn liefde te twijfelen?

De HEER zei tegen Mozes en Aäron, nog in Egypte: ‘Voortaan moet deze maand bij jullie de eerste maand van het jaar zijn. Zeg tegen de hele gemeenschap van Israël: “Op de tiende van deze maand moet elke familie een lam of een bokje uitkiezen, elk gezin één. (…)
Het mag het jong van een schaap zijn of het jong van een geit, als het maar een mannelijk dier van één jaar oud is zonder enig gebrek. Houd dat apart tot de veertiende van deze maand; die dag moet de voltallige gemeenschap van Israël de dieren in de avondschemer slachten. Het bloed moeten jullie bij elk huis waarin een dier gegeten wordt, aan de beide deurposten en aan de bovendorpel strijken.
  

God gaf zijn zoon! Jezus stierf voor alle miezerige mensen op aarde! Wat een geschenk! Wat een opoffering! Zo’n groot offer dat eeuwige dankbaarheid op zijn plaats is, niets kan tippen aan wat God 2000 jaar geleden voor ons heeft gedaan! 

De genade van God zorgt dat we gerechtvaardigd zijn, maar wat betekent dit precies? Welke gevolgen heeft het voor de mens dat deze gerechtvaardigd is door God? De zonde heeft er zeker wat mee te maken, maar wat precies?

Bidden maar niet vasten. Vergeving maar geen genezing. Werken maar niet het rusten. God en Jezus, maar niet de Heilige Geest. Geloven maar alleen in dat wat we zien. De Bijbel maar niet de beloftes. De wetten maar niet de genade.
 

God is heilig, Hij haat zonde. God is rechtvaardig, Hij haat het als een schuldige wordt vrijgesproken. Hij, de almachtige maker van het heelal, veroordeelt de hele mensheid op de dag van het oordeel. Hij, de liefdevolle, zal rechtvaardig oordelen. Zijn genade is overweldigend voor wie Hem kennen.