Mark, hier raak je een punt waar je wel een apart blog voor kan openen.
Angst is eigenlijk de overtreffende trap van ang of eng zie je dat? Eng, enger, engst; ang, anger, angst. Denk dan aan eng als nauw, aan claustrofobie, levend onder het puin liggen, aan be-nauw-dheid en vandaar ook eng als griezelig. Bewustzijnsvernauwing, benauwenis. Angst is het griezeligst.
Wees niet bang: be-ang, ik houd het kort: angst heeft een zeer grote rol in mijn leven gespeeld en in feite mijn hele maatschappelijke ontwikkeling en dus de ontwikkeling van mijn talenten, die meestal nu eenmaal plaats heeft in contact met de grote groep, behalve bij mensen als van Gogh en derg., getorpedeerd. Ik ben mijn hele leven een mensenschuw randwezen gebleven, een soort toeschouwer, een kleine gollem, die wel geboeid toekijkt maar niet participeert in de grote mensenwereld met al zijn prestatiegerichtheid, kracht en succes.
Nu ben ik al lichtelijk oud en interesseert het me niet meer zo allemaal.
Bij de angst voor het oordeel en de dood houd ik me vast aan 1 ding: het zelfoffer van Christus, dan vervolgens toch ook aan mijn gebrekkige en onvolkomen liefde voor Hem, die zich uit in streven naar navolging en dus het geloof dat me in staat stelt me wankelend en haperend staande te houden op de smalle weg.
Ik probeer dagelijks aan mezelf en aan de dingen te sterven, klein te worden en te blijven, en geworteld te zijn in Zijn liefde, actief en passief dus. Meer kan ik niet doen, God moet verder maar zien als ik, hopelijk geheel verlost en biddend ont-slaap.
Ik denk vaak aan wat een zwarte Amerikaanse dominee ooit zei op tv: iedereen wil naar de hemel, maar niemand wil er iets voor doen. Dat houd ik voor ogen. De weg naar angstvrij worden in alle opzichten is de weg van de zelfvermorzeling. Het is niet anders.

PS. Wat ik zo fantastisch vind van van der Vlis is zijn taalgebruik. Hij gebruikt geweldig en voorbeeldig zuivere taal met woorden als 'standje' en 'vermanen'. Je gebruikt in je emotie, ik vermoed omdat dit onderwerp zo dichtbij je komt, een woord waar hij misschien gezegd zou hebben: ophoepelt of weggaat.

Groeten + zegen, JP

van der Vlies bedoel ik, sorry.

hi Mark,
ik heb geen idee wat voor leven je verder daar leidt, dat vraag ik me weleens af, gaat het goed, heb je een druk programma, valt het relatief mee of niet. Op zich vertel je wel weinig persoonlijke dingen in je blogs. :)
Het verbaast me wel dat je schrijft dat je eenzaam bent. Je hebt ons toch, de gebedsbroeders, je medestudenten enzovoort.
Omdat ik opgenomen ben geweest ben ik wel af en toe bang geweest voor een heropname, ook omdat er naar mijn idee geen sprake was van een psychose, maar een burenruzie. Zo riep de buurvrouw gisteren één van haar katten en riep ik in een daad van opperste rebellie: ´geluidsoverlast, geluidsoverlast´.
Nou ja, wat schiet je daar mee op, ik woon er nog steeds naast. De frequentie van de overigens verplichte bezoeken aan de psychiatrisch verpleegkundige zijn gelukkig afgenomen, nu pas weer over ruim twee-en een halve week. Tja, ik heb dan dus nog steeds een exemplaar van mijn drie pagina´s tellende klaagschrift, allemaal in opperste staat van verwardheid binnen één maand verstuurd naar het medisch tuchtcollege en naar een aantal vrienden en familie (zus).
Ik had gepland vorig jaar herfst naar Denemarken te gaan, weekendje weg. Ook had ik gehoopt alweer aan het werk te zijn bij Essent, een oudcollega had me daar op getipt en ik had me alweer ingeschreven bij het desbetreffende uitzendbureau.
Ik ben ondertussen -gedwongen- gestopt met celloles, omdat dat niet was te verenigen met een opname in een psychiatrische kliniek. Nu heeft ze geen plaats meer, omdat ze ten tijde van mijn opname contractuitbreiding heeft gehad. Ook heb ik welgeteld één avond van het leerhuis, nieuwe programma, kunnen genieten, namelijk leren vliegen van Henk Stoorvogel en Bijbelse woordstudie Grieks van Els van Slooten. Doodzonde. Gelukkig heb ik het studiemateriaal nog en het boek van Henk heb ik, evenals minimmaal acht andere boeken ten zijde van de opname doorgenomen :)
Voor de opname (8 septemer) was ik bezig in verrast door vreugde, een mij enigzins teleurstellende autobiografie van CS Lewis.
Ik wist dat ik per oktober in de bijstand zou gaan als ik geen passend werk zou vinden, dus is het wel door mijn hoofd gegaan dat inkomensverbetering een motief zou moeten zijn geweest. Maar dan nog.
Ik heb de afgelopen maanden al met al wel 1500 euro afgelost van een behoorlijke lening, dus dat is wel prettig.
Zowel tijdens het gesprek vlak voor de opname, waar onder andere Alex Mensing bij aanwezig was, nota bene een oudcollega, zij het niet direct, maar van een aanpalende organisatie als in mijn klaagschrift, heb ik herhaaldelijk aangegeven van mening te zijn dat er sprake was van een burenruzie en niet van verwardheid.
Nu ben ik bezig mijn leven weer opnieuw op te pakken, in de zin dat ik weer naar het leerhuis kan en weer kan solliciteren. Helaas is het met de Career Challlenge niets geworden.
Als je er wat over kwijt wilt, ben je nog ontgroend? Bij welke studentenvereniging zit je? grtz

--oja, ik kon dus ook niet meer meedoen aan de Stadshagenrun, waar ik al voor aan het trainen was (10 oktober). En..donderdag 10 september zou ik van het tweede dubbelconcert van Vivaldi de eerste stem gaan instuderen. Tja, dat is er nooit van gekomen. Maar goed, in de uiterste staat van verwardheid, heb ik er wel voor gezorgd dat ik direct het eerste weekend mijn cello op de afdeling had :) Donderdag 10 september, nadat ik al direct bij diverse mensen had aangegeven niet psychotisch te zijn, heb ik contact opgenomen met de patientenvertrouwenspersoon. Op de eerste dag ´van de opname´, kwam ik een oudclient tegen, Rob (haha) ten Tije. Deze man heeft mij nog bedreigd toen ik werkte bij het Leger des Heils (hehe). Van de zomer had ik hem -overigens- nog geld gegeven, iets dat ik me niet meer kon herinneren, ervoor zorgde dat hij me enthousiast begroette en direct tot een onveilige sfeer leidde, want..wat moet je met iemand die je heeft bedreigd, fysiek en verbaal en waar je geld aan hebt gegeven? Direct toen ik hem dat vertelde, leverde dat ook al weer verwarrende omstandigheden op, want het is natuurlijk één van de regels dat je niet onderling ruilt etcetera, maar dit had allemaal al voor de opname plaatsgevonden. Veel te laat naar mijn idee ben ik overgezet naar de andere kant van de gang, waar dus ook iedereen loopt te ijsberen, wat ontzettend op je zenuwen werkt. Het duurde niet lang of ik kwam erachter dat ik naast een andere oudclient zat. Ook zij was verbaal agressief richting mij. Ik (IK) werd er nota bene na een maand of meer op aangesproken dat ik mezelf verdedigde tegen haar, omdat ik haar had aangesproken op het feit dat ik er niet op zat te wachten dat ze meedeelde tijdens het ontbijt dat ze haar poepertje had gewassen onder de douche :)
Iets wat ik me trouwens niet meer kan herinneren.
Ik heb wel direct vanaf het begin veeul bezoek gehad, onder andere van iemand waar ook oudclienten van rondliepen :)
Ook dit soort situaties leidde niet tot een bepaald inzicht.
Voor de rest werd ik op dag vijf bezocht door de moeder van mijn, ik noem haar maar vriendin, die een zoon heeft die psychose heeft gehad, schizofrenie. Ik was toen de avond daarvoor, 11 september, iets wat ik me ook nauwelijks kan herinneren, gestopt met het innemen van Risperdal, een antipsychoticum. Dit omdat ik dingen uit mijn handen liet vallen overdag en snachts tegen de rand van de wc liep. Ook werd ik, mede door de oudclienten en het feit dat je je niet kunt verdedigen, wel angstig.
Ook voel je je natuurlijk aangevallen op geloofsgebied, omdat die stem wordt gezien als een psychotische stem, terwijl ik herhaaldelijk heb aangegeven dat er altijd een bewustzijnsmoment aan vooraf ging, dus als ik hoor ´sla nu niet´, dat ik dan bijvoorbeeld een keus maak om te slaan.
Verder kwam de eerste vrijdag na de opname, de elfde dus, de vicevoorzitter van de sterrenvereniging langs om tandpasta en deo te brengen :) Ik had hem al verteld dat er sprake was van een misverstand en verkeerde toen nog in de veronderstelling dat ik snel naar huis zou mogen, iets waar de behandelend psychiater in alle opzichten ten alle tijde toe bevoegd was. Je bent dus heel afhankelijk. De naam van de psychiater die mij trouwens na twee gesprekken herhaaldelijk te hebben aangegeven dat ik niet verward was en dat een vriendin die ik zeker tien jaar niet had gezien en zelf aan de angstmedicatie zat, de crisisidienst op me had afgestuurd, is Marjan Hansman.
Ik heb Marjan Hansman het kaartje van mijn huisarts laten zien, waarop het nummer van een psychosociaal therapeut stond die ik ten alle tijde kon bellen. Ook heb ik mevrouw Hansman uitgelegd dat ik wel open stond voor hulp, maar ook dat ik al naar meetings ging voor een stukje heling, namelijk Stichting Vrijheid en Herstel. Ook ging ik al naar hersteldiensten van de VEZ.
Dr. ALexandrov, een Bulgaarse manager van de zorg aan Dimence, kwam een aantal keer zijn afspraken niet na. Onder andere de dag voor de tweede IBS-zitting, hadden we afgesproken om de zitting voor te bespreken. In plaats van 10.00 uur, had hij pas tijd om 11.15 uur, iets waar hij zich niet voor verontschuldigde.
Op de vijfde dag van de opname, mijn vriendin had al aangegeven op de eerste dag dat ze geen noodzaak zag en had spullen langsgebracht, kwamen de ceremoniemeesters van mijn eerste huwelijk langs, daar ben ik nog steeds mee bevriend. Zij hebben een zus, cq schoonzus, die psychotisch is geweest. Ook vonden ze mij niet verward, nog in de verste verte op die zus lijken. Maar goed, dat was allemaal aan dovemansoren gericht, ook het feit dat ze mij al sinds mijn studententijd bij ichthus kennen, dus ook bijna anderhalf decennium.
Goed, voor de jaarwiselling ben ik nog wel in staat geweest om één keer te werken bij Stichting Present en één lezing te bezoeken van de VWS. Ook heb ik in november nog een dictée van de Alliance Francaise gevolgd, met certificaat, iets dat ook niet tot bevreemding leidde. Dit om dit op mijn cv te zetten. Ik nu voor 100% in de WAO. Morgen heb ik een afspraak met mijn UWVarts. We will see. Oja, het klaagschrift heb ik op advies van mijnadvocaat teruggetrokken.

Dr. Alexandro had mij namelijk in eerste instantie verteld dat ik zelf mijn behandelplan op mocht stellen, na de eerste isbzitting op 15 september, waarin de rechter oordeelde tot een verlengd verblijf. Dit had ik, volgens een door hem zelf uitgetekend schema, toegewerkt naar 28 september. Bruiloft van mijn broer zat eraan te komen in oktober, nouja, pech gehad. Grootste moeite om daar verlof voor te krijgen.
Ik had een sollicitatieprocedure lopen in Ede als beleidsmedewerker jeugd, onderwijs en zorg.

uitgetekend schema door alexandrov

--daarbij-- wist een groot aantal mensen, onder andere mijn cellodocente, dat mijn buurman, nadat hij geklaagd had over geluidsoverlast, zat te schuiven met meubilair en te kloppen op de muren tussen ons huis. Echt enorm irritant.
Waarop ik dus op een gegeven repressailles ging nemen, alles na gebed om wijsheid en na gevraagd te hebben om veel voorbede voor de situatie. De repressailles bestonden uit het klappen bij en achter zijn huis en het kapot smijten van een bord en een plantenbak in mijn achtertuin.

--achteraf drong tot mij door dat hij zich waarschijnlijk , voordat hij mij bedreigde met de wandelstok, waarna ik rond 28 mei een aangifte heb gedaan bij het politiebureau te Holtenbroek Noord, kapot heeft geiiriteerd aan het geschuif van mijn bank. Dat deed ik namelijk olijk en vrij :) Na mijn terugkeer durfde ik nauwelijks geluid te maken, omdat je dat gaat associeren met een verplichte opname. Die angst is er nu wel af.

Er staat perfecte liefde. Dat is het hoogste doel. Liefde voor wie? Eerst God en dan de medemens.
Wat is liefde voor God? Het houden van Zijn geboden. Bekering en trouw. Liefde voor de medemens? Medeleven o.a.

Wanneer ik zondig heb ik angst want ik weet dat ik Gods oordeel over me af roep omdat God een rechtvaardig God is.
Wanneer ik geen angst heb na zonde, kan ik me ook niet bekeren en vergeving ontvangen. Dan ontken ik de straf op zonde. Ik ontken dan dat ik iets te vrezen heb en schoongewassen moet worden door Jezus bloed.

Wanneer ik wel angst heb na zonde en me mag bekeren, dan wordt mijn straf me kwijtgescholden omdat Jezus alle straf op zich heeft genomen voor mij. Dan hoef ik niet meer bang te zijn voor Gods straf. En mag ik me verheugen in Zijn geboden zoals:
"En weest niet bevreesd voor hen, die wèl het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden; weest veeleer bevreesd voor Hem, die beide, ziel en lichaam, kan verderven in de hel." Matteüs 10:28
Dit is een geweldig gebod en geen suggestie. We mogen NIET BANG zijn voor mensen. Maar alleen voor God. En als God onze zonden heeft vergeven hoeven we zelfs niet bang te zijn voor Hem, maar moeten we alleen Hem leren te vrezen als in de betekenis van ontzag hebben, eren.

Wanneer ik nu een perfecte liefde heb, dan zondig ik niet meer zoals vroeger. Een perfecte liefde voor God zal uitwerken dat ik Zijn geboden lief heb en zal houden. Dan val ik niet steeds in dezelfde valkuilen maar mag ik me ontwikkelen. Dan groei ik in geloofsvertrouwen. Geloofsvertrouwen sluit angst uit en vice versa.

Helaas heb ik nog regelmatig angst. Gelukkig is er wel ontwikkeling.

Ook aan de angst van bepaalde gevoelens/denkbeelden zoals eenzaamheid ligt een oorzaak en dat is ook terug te leiden op een niet perfecte liefde voor Gods geboden. God heeft nl. aanwijzingen voor elke gemoedstoestand en de gedachten die daarbij horen.
Ik veroordeel absoluut niet, ik probeer te analyseren. Wie voelt zich trouwens niet regelmatig eenzaam? Als wij wandelen dicht bij God en Zijn geboden, Zijn Woorden (zoals verheugt u ten allen tijde) in ons zijn... dan zal de geest van eenzaamheid moeten wijken voor de geest van vrede en hoop in de toekomst van Jezus Christus. Wat een geweldige toekomst zal dat zijn wanneer wij allen door de Heilige Geest waarlijk verbonden zullen zijn met God en elkaar!

Misschien is het een goed idee als Obey een eigen blog krijgt? Ik beloof dat ik hem dan regelmatig zal lezen hoor ;)

@Obey, bid eens om een geest van rust en helderheid van gedachten te mogen ontvangen. Sterker nog, bid daar elke dag om! God wil je dat graag geven geloof ik.
En geef je problemen over aan Jezus! Vertel Hem wat je meemaakt en waar je mee zit. Wij kunnen je hier via Internet toch niet helpen. Ik kan het wel allemaal lezen, maar ik ben God niet, kan je dus niet echt begrijpen of echt helpen.
Vriendelijke groet, Nodoubt

@ nodoubt:
ik kreeg vandaag een kalender van de eo toegestuurd. Terwijl ik juist de twee (!) andere er vanaf had gehaald, om één en ander te chronologiseren.
Dat je adviseert om een blog te schrijven is niet verwonderlijk. Ik ben voorzitter geweest van een redactie. Ook zijn er anderen die me vaak hebben gecomplimenteerd met mijn schrijven en aangeraden om er wat mee te doen.
Sinds kort ben ik dan ook redacteur van een pagina in de wijkkrant :)
Wat mij betreft gaat dat soort activiteiten alleen maar toenemen. :)

@Obey,

Ach dan misbruik ik de blog ook maar om eens lekker off topic te gaan hoor haha. (heb ik me in die genezings blog trouwens ook goed 'schuldig' aan gemaakt) En we moeten toch ook de eenzaamheid bestrijden he ;)

Van die kalender... soms lijken dingen iets met elkaar verband te hebben, soms hebben schijnbaar niet aan elkaar gerelateerde zaken inderdaad een verband met elkaar.
Wat ik meen gezien te hebben in jouw verhalen is dat je heel veel gebeurtenissen met elkaar in verband wil brengen. Maar dat lijkt me niet zo zinnig eigenlijk. Want of er nu echt een verband is of niet... dat kunnen jij of ik toch niet met 100 procent zekerheid vaststellen en het speculeren erover leid ook niet tot een vruchtbaar resultaat. Wat kun je immers praktisch gezien met het verbinden van van alles en nog wat aan elkaar. De meeste mensen noemen dit soort verschijnselen niet voor niets TOEVAL. Hoewel ik niet in toeval geloof, geloof ik wel dat ik meestal niet de betekenis kan achterhalen van dat soort 'toevalligheden'. En dan moet men praktisch zijn en er verder niets achter zoeken of mee doen. Anders maak je het jezelf veel te moeilijk en creëer je zo onrust in jezelf. De volgende tekst vind ik een mooie:

"Want krachtens de genade, die mij geschonken is, zeg ik een ieder onder u: koestert geen gedachten, hoger dan u voegen, maar gedachten tot bedachtzaamheid, naar de mate van het geloof, dat God elkeen in het bijzonder heeft toebedeeld." Romeinen 12:3

Deze probeer ik regelmatig op mezelf toe te passen. We moeten ook niet te veel willen 'weten' wat niet nuttig is.

interessant. want wat is dan volgens jou de implicatie die ik maak ten aanzien van het feit?

Dat er een betekenis te ontdekken is die niet alleen voor jezelf duidelijk en belangrijk is, maar zelfs voor andere mensen logisch zou moeten zijn.

Hallo Obey en Nodoubt,

Ook al geniet ik van het feit dat er op een goede manier met elkaar gecommuniceerd word, toch wil ik met jullie het volgende delen:

Dagelijks (volgens de statistieken) komt de helft van de bezoekers binnen via google of andere zoekmachines. Ze komen binnen via een thema en bekijken dan eventueel andere delen van de website. Doordat er zoveel nieuwe bezoekers tussenzitten (die geen flauw benul heeft wat er tussen jullie gaande is) ben ik altijd waakzaam naar de reacties die er gegeven worden. Een nieuwe bezoeker moet namelijk, in mijn ogen, zoveel mogelijk aangemoedigd worden om ook te kunnen reageren. Doordat jullie best met elkaar in gesprek zijn kan het afschikken om een andere (niet op jullie aansluitende) reactie te geven.

Echter vinden wij van Gebedsbroeders het ook belangrijk dat er gepraat kan worden tussen mensen onderling. Eerst was een forum bedacht, maar uiteindelijk zijn we uitgekomen bij de zogenaamde pm'etjes (personal messages) die jullie naar elkaar kunnen sturen.

Ik wil jullie dan ook aanmoedigen om daar gebruik van te (gaan) maken in de toekomst als het offtopic dingen of persoonlijke vragen betreft....

Kan ik op jullie rekenen?

Groeten, Mark Boerman

Ja hoor, dat lijkt een redelijk verzoek :)

Mark, ik zou je zo graag een klap voor je gezicht willen verkopen. :)

en zou het dan niet grappig zijn dat dat gevoel dan in de werkelijkheid gepaard ging met een klap bij bijvoorbeeld de Italiaanse premier, door een beeldje :(

Je mag de boel weghalen, geen probleem.

Goede morgen zeergewaardeerde medechristenen,
omdat ik veel te maken gehad heb met angst in mijn eigen leven, en nog wel eigenlijk, heb ik er ook wat over na moeten denken. Mee moeten stoeien dus of liever worstelen.
Iemand die steeds zijn weilanden onder water ziet staan gaat ook nadenken over water en het weerstaan aan water niet waar?
Als je kijkt naar Galaten 5:24: "zij die het eigendom zijn van Christus Jezus hebben hun vlees gekruisigd mèt de hartstochten en de begeerten" (terzijde: daarom hoeft het standpunt van de kerk o.a. mbt. actieve homosexualiteit ook niet zo veel verbazing en verontwaardiging te wekken, vind ik), kun je angst en haat, die een soort 2ling vormen, opvatten als negatieve hartstochten en begeerten. Een begeerte of drift streeft iets zeer sterk na, (honger, dorst, libido) een angst streeft ergens juist even sterk vanaf met een zelfde of vergelijkbare driftmatige en vaak onberedeneerbare kracht, zo sterk dat er even moeilijk aan weerstaan kan worden als veelal aan een positieve drift of begeerte.
Denk ook aan een magneet die even sterk afstoot als hij aantrekt, maar dan de andere kant op.
Haat (en dan: agressie) kun je een extraverte uitbreiding van angst noemen.
Tegenover liefde staat haat, God bemint Zichzelf en alle mensen, de duivel haat alle mensen, maar ook zichzelf, zoals hier eigenlijk uit volgt. Zelfhaat is dus ook fout voor een mens want het komt van de boze geest en kan tot zelfverminking en zelfmoord leiden, maar dan vervolgens ook tot zelfmoordterrorisme. Haat jezelf niet omdat God van je houdt. Kijk door Gods liefhebbende ogen naar jezelf. Haat niet jezelf maar de zonde in jezelf en bestrijd die met het gereedschap van het Nieuwe Testament, dat er speciaal voor ontworpen en ontwikkeld is.
Maar aan de basis van haat ligt altijd angst, als ik het goed zie. Je hebt dus hartstochten en begeerten, door de bijbel samengevat als het vlees, dat streeft tegen de Geest, maar tegelijk hartstochten en begeerten "dat niet", ofwel negatieve driften, die hetzelfde doen. Dus sterke angsten en fobieën, ook dwangmatigheden. Want ook dwang en verslaving en ook nog anorexia horen thuis in deze onverlichte, onverloste en schimmige winkel, en weerstreven dus de Genade in ons.
Ik richt mij in mijn persoonlijk leven dus niet alleen op het afleggen van alle begeerten van het vlees (en van de geest: eer bv.) door onthouding of matigheid, en veel bidden natuurlijk, maar ook op het afleggen van angsten, dus negatieve begeerten. En als de angst weg is, wie of wat zou ik dan haten? Afgezien van de zonde in mezelf natuurlijk, het enige en eigenlijke kwaad.
Schaamte en valse schaamte horen er ook nog bij. Schaamte is gezond en natuurlijk, noodzakelijk ook, valse schaamte is weer een monstervorm, zoals alle driften natuurlijk en goed zijn, door God ingeschapen in ons, maar door de zondeval neigen tot vermonstering en dan zondig worden. Dan zie je bv. ineens sexueel misbruik, terwijl God toch zo'n prachtige voortplanting gemaakt had. Valse schaamte is een negatieve drift die je functioneren kan belemmeren en er debet aan kan zijn dat je talenten begraven blijven.

Tenslotte wil ik opmerken dat de Heer zegt: een knecht kan niet staan boven zijn meester. Laten we stilstaan bij de tekst waar Jezus gaat bidden in de Hof en de Vader smeekt dat de kelk aan Hem voorbij zou mogen gaan.
Wat was Hij bang. Bloed, zweet en tranen. Hoe zouden wij dan alle angst ooit helemaal af kunnen leggen?
En hieruit volgt meteen dat God dat dan ook niet van ons zal verlangen. Want Hij kan wel alles, maar toch niet verlangen dat wij boven Jezus zouden staan.
En de martelaren die voor de wilde dieren gesleept werden? Ik denk dat ze doodsbang waren, maar hun geloof was sterker, anders hadden ze daar niet gestaan omdat ze Christus al verloochend zouden hebben bij hun aanhouding en daardoor, dus door hun angst het leidende beginsel te laten zijn, aan het martelaarschap zouden zijn ontkomen. Wel bang, maar niet gevlucht, daar gaat het om.

Bless u all, JP

Ps: angst en haat zijn een gevangenis, liefde is vrijheid. Mensen die tegen vrijheid voor allen zijn, zijn bang. Geert? Arme Geert. Pauvre diable! Arme drommel! Heer, wees Geert genadig.